Archytas (EFA)

Πρόκειται για το πρώτο UAV που αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο όνομα, καθώς λίγο αργότερα με τον ίδιο τίτλο ξεκίνησε η ανάπτυξη του ΑΡΧΥΤΑΣ από την ΕΑΒ χρησιμοποιώντας ελληνικούς αντί για λατινικούς χαρακτήρες.

Είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ), του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και τον Όμιλο Εταιρειών EFA (Theon - ηλεκτροοπτικοί αισθητήρες, SCYTALIS - ζεύξη δεδομένων, UCANDRONE - σχεδιασμός και κατασκευή του αεροσκάφους). Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2019 και υλοποιήθηκε εξολοκλήρου με χρηματοδότηση της EFA Ventures, ενώ σημαντική ήταν η συνεισφορά σε μέσα και προσωπικό από πλευράς του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ).

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Μήκος	1,4 μέτρα
Εκπέτασμα πτερύγων	2,5 μέτρα
Βάρος (κενό)	5 κιλά
Βάρος (μεγιστο)	12 κιλά
Ωφέλιμο φορτίο	6 κιλά
Μέση ταχύτητα	65 χ.α.ω.
Μέγιστη ταχύτητα	108 χ.α.ω.
Μέγιστο ύψος πτήσης	18.000 μέτρα
Αυτονομία	110 λεπτά σε αντίξοες συνθήκες
Συμμετοχή	Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ), Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), Όμιλος Εταιρειών EFA (Theon, SCYTALIS, UCANDRONE)

Πρόκειται για UAV κάθετης από/προσγείωσης (VTOL), ενώ έχει και τη δυνατότητα αυτόνομης πτήσης, και είναι ήδη έτοιμο, δοκιμασμένο και επιχειρησιακό σύστημα ικανό να καλύψει ευρύ φάσμα επιχειρησιακών αναγκών των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι δυνατότητες του δοκιμάζονται από το 2019 στο πεδίο μέσω της εκτέλεσης απαιτητικών σεναρίων στα πλαίσια ασκήσεων του ΠΝ, όπως και στον ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ 2021 όπου επιδείχθηκε δημοσίως και στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ.

Η επιχειρησιακή αξιοποίηση του ελληνικού UAV «ΑΡΧΥΤΑΣ» περιλαμβάνει μια σειρά από αποστολές όπως:

• επιτήρηση συνόρων
• έρευνα – διάσωση
• συλλογή πληροφοριών
• αναγνώριση, ταυτοποίηση, στοχοποίηση

Ο χειρισμός του γίνεται από φορητό σταθμό εδάφους με κρυπτασφαλισμένα στρατιωτικών προδιαγραφών συστήματα διασύνδεσης μεταξύ του σταθμού ελέγχου και του UAV, ενώ υπάρχει η δυνατότητα χρήσης εναλλάξιμων φορτίων. Ο Αρχύτας πέτυχε ολοκλήρωση με το σύστημα επικοινωνιών ΑΙΓΑΙΑΣ του Πολεμικού Ναυτικού, μεταφέροντας τα δεδομένα των αισθητήρων του στο μητρικό πλοίο και από εκεί απευθείας στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Στόλου. Μπορεί να εντοπίσει στόχους μεγέθους ελαστικής λέμβου εφόδου από αποστάσεις της τάξεως των 50 χλμ και θεωρητικά καλύπτει τις ανάγκες για βελτιωμένη οργανική επιτήρηση μονάδων επιφανείας, όπως και ως συστατικό στοιχείο των διάσπαρτων Ναυτικών Παρατηρητηρίων του Πολεμικού Ναυτικού.