Ναρκοθηρική άκατος
Αμερικανικής σχεδίασης και κατασκευής. Το 1971 μεταβιβάστηκαν από το αμερικανικό στο ΠΝ, με καθεστώς δανεισμού. Το 1981 έγινε η αγορά τους από το ελληνικό Δημόσιο.
| ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ | |
|---|---|
| Εκτόπισμα | 21 τόνοι (πλήρες) |
| Μήκος / πλάτος / βύθισμα | 15,2μ / 4μ / 1,3μ |
| Πλήρωμα | 6 |
| Κινητήρες | ισχύος 60 ίππων |
| Ταχύτητα | 8 κόμβοι |
Ναρκαλιεία vs Ναρκοθηρεία vs Ναρκοθέτηση
Τα ναρκαλιευτικά ψαρεύουν μια περιοχή με 3 τρόπους: με μηχανική γρίπιση, εκθέτοντας 2 γρίπους με μηχανικά ψαλίδια και όσες νάρκες συναντούν στο πέρασμά τους τις κόβουν και αυτές ανεβαίνουν στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο δεύτερος τρόπος ναρκαλιείας είναι η μαγνητική ναρκαλιεία, που γίνεται με ένα καλώδιο φορτισμένο με ρεύμα το οποίο κατά τη διέλευση του ναρκαλιευτικού ενεργοποιεί τις υπάρχουσες μαγνητικές νάρκες. Η τρίτη μέθοδος είναι η ακουστική ναρκαλιεία, με μια σφύρα και ένα καλώδιο φορτισμέναι στην πρύμνη του πλοίου, που ενεργοποιούν αντίστοιχα ακουστικές νάρκες. Και βέβαια υπάρχει και 4ος τρόπος, ο οποίος είναι συνδυασμός μαγνητικής και ακουστικής για μαγνητοακουστικές νάρκες.
Η ναρκοθηρεία είναι η έρευνα μιας συγκεκριμένης περιοχής από το ναρκοθηρευτικό, που πηγαίνει με πολύ μικρή ταχύτητα και με την ανθυποβρυχιακή του συσκευή (sonar) κάθε στόχο που εντοπίζει έχει τη δυνατότητα να τον αναγνωρίζει. Αφού "δει" ότι είναι νάρκη με ένα ειδικό υποβρύχιο όχημα και με μια ομάδα βατραχανθρώπων, που επιβαίνει στο πλοίο, εξουδετερώνεται η νάρκη με εκρηκτικά.
Τα ναρκαλιευτικά έχουν δυνατότητα ναρκαλιείας μιας ευρείας περιοχής με ταχύτητα 8 κόμβων και μπορούν να επιχειρούν σε διάφορα βάθη και σε ρηχά νερά και σε μεσαία και σε βαθιά. Τα ναρκοθηρευτικά επιχειρούν σε μια συγκεκριμένη, περιορισμένη περιοχή με πολύ μικρή ταχύτητα της τάξεως του 1 κόμβου, σε βάθη ανάλογα, μπορούν περίπου μέχρι 60 μέτρα βάθος. Είναι βραδεία η μέθοδος, θέλει πάρα πολύ χρόνο αλλά είναι πιο αποτελεσματικά, διότι ψάχνουν και βλέπουν.
Ως προς τη ναρκοθέτηση υπάρχει η αρνητική και η επιθετική ναρκοθέτηση. Η πρώτη αφορά στη ναρκοθέτηση στενών και λιμένων με στόχο την αποτροπή της εχθρικής πρόσβασης και η άλλη αφορά στη ναρκοθέτηση μιας ολόκληρης περιοχής με στόχο να γίνει δυσκολότερη η κίνηση του εχθρού. Σε περίοδο ειρήνης δεν διατηρούνται θαλάσσια ναρκοπέδια, όμως ακόμα και σήμερα υπάρχουν υπόνοιες για περιοχές στο Αιγαίο και στο Ιόνιο με βυθισμένες νάρκες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
