Πλοίο ταχείας μεταφοράς Zubr

Η ταχεία ανάπτυξη δυνάμεων ειδικά στο χώρο του Αιγαίου, αποτελεί παράγοντα πρωταρχικής σημασίας για την τελική έκβαση μίας μάχης ή ενός πολέμου. Η απαίτηση αυτή οδήγησε τελικά το Πολεμικό Ναυτικό στην υπογραφή σύμβασης για την προμήθεια 4 Zubr από τη Ρωσία και την Ουκρανία, στις 24 Ιανουαρίου 2000.

Το συνολικό ύψος της δαπάνης άγγιξε τα 35 δισ. δραχμές με την ρωσική Rosvoorouzhenie και τα 32 δις με την ουκρανική Ukrspetsexport, ενώ τα αντισταθμιστικά ωφελήματα διαμορφώθηκαν στα 9 δισ. δραχμές. Τελικά παραλήφθηκε 1 μόνο Zubr από την ουκρανική πλευρά, αφού το ΠΝ διαπίστωσε προβλήματα στεγανότητας στο δεύτερο σκάφος και προχώρησε σε καταγγελία της σύμβασης. Για αντιστάθμιση αυτής της απώλειας, υπεγράφη την 14η Σεπτεμβρίού 2002 σύμβαση για πρόσκτηση και τέταρτου σκάφους από τη Ρωσία συνολικού κόστους 65.000.000 ευρώ.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Εκτόπισμα	550 τόνοι
Μήκος / πλάτος / βύθισμα	57,3μ / 25,6μ / 21,9μ
Ταχύτητα (μέγιστη)	60 κόμβοι (40 με 3 άρματα)
Εμβέλεια (ν.μ. / κόμβους)	300/55
Αυτονομία	5 ημέρες
Καύσιμα	56 τόνοι
Πλήρωμα	30 (5 αξιωματικοί, 18 υπαξιωματικοί)
Μεταφορική ικανότητα	140 πεζοναύτες σε συνδιασμό με 3 άρματα, 8 TOMA, 10 TΟΜΠ 130 τόνους φορτίο ή 360 επιπρόσθετους οπλίτες (συνολικά 500 στρατιώτες)
Σύστημα πρόωσης	5 αεροστρόβιλοι Μ-70/10.000 ίπποι (2 για την συμπίεση της "ποδιάς")
Οπλισμός	4 α/α συστήματα Igla-1M (Strela-3), 2 α/α και αντιπυραυλικά ΑΚ-630Μ δυνατότητα πόντισης ναρκών

ΜΟΝΑΔΑ	ΠΑΡΑΔΟΣΗ
L-180 Κεφαλληνία	??/01/2001
L-181 Ιθάκη	19/02/2001
L-183 Ζάκυνθος	25/09/2001
L-184 Κέρκυρα	04/01/2005

Τα αερόστρωμνα σκάφη έχουν ως έδρα τη ναυτική βάση της Αμφιάλης, αυξάνοντας δραματικά την ικανότητα του ναυτικού για διεξαγωγή αμφίβιων πολεμικών επιχειρήσεων. Η υποδομή της βάσεως περιλαμβάνει πέντε πίστες προσγείωσης, από τις οποίες η μία θα διαθέτει lift, καθώς και ένα κτήριο 800 τ.μ. που θα στεγάζει το Διοικητήριο, τις ενδιαιτήσεις των πληρωμάτων και τα απαραίτητα συνεργεία. Επιπρόσθετα δημιουργήθηκε υποδομή για την αυτοεπισκευαστική υποστήριξη των πλοίων και τη φύλαξη των πυρομαχικών, αμοιβού και γενικού υλικού.

Παρουσίαση των Zubr

Υπεύθυνη για την κατασκευή των Zubr είναι η εταιρεία Almaz Shipbuilding Joint Stock Company με έδρα την Αγία Πετρούπολη. Το σκάφος, που συχνά αναφέρεται στο ΝΑΤΟ με την κωδική ονομασία Pomornik, έχει ως κύρια αποστολή την ταχύτατη μεταφορά προσωπικού και εξοπλισμού, καθώς και την άμεση αποβίβασή τους στην εχθρική ακτή. Παράλληλα, παρέχει κάλυψη στις στρατιωτικές μονάδες που μετέχουν στην επιχείρηση, ενώ τέλος έχει τη δυνατότητα δημιουργίας ενεργών ναρκοπεδίων.

Τα αερόστρωμνα Zubr είναι εξοπλισμένα με συστήματα προστασίας NBC (nuclear, biological, chemical), εξαερισμό, κλιματισμό και θέρμανση, τοποθετημένα στις καμπίνες μεταφοράς προσωπικού. Για την όσο το δυνατόν χαμηλότερη καταπόνηση των στρατιωτών διαθέτουν επίσης συστήματα απομόνωσης ήχου, θερμότητας αλλά και δονήσεων. Μπορούν να μεταφέρουν έως και 130 τόνους φορτίου, δηλαδή 3 μεσαίου μεγέθους άρματα μάχης (π.χ. T-80B ή Leopard του Ελληνικού Στρατού), έως και 8 TΟΜΠ / TOMA (π.χ. M113 ή BMP-1), 10 τροχοφόρα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (π.χ. BTR-70) ή 360 πλήρως εξοπλισμένους στρατιώτες. Στον οπλισμό τους περιλαμβάνονται δύο σταθεροποιούμενοι πολλαπλοί εκτοξευτές, τέσσερα φορητά αντιαεροπορικά συστήματα και δύο πυροβόλα AK-630 των 30χιλ. Η μέγιστη ταχύτητα που μπορούν να αναπτύξουν είναι οι 60 κόμβοι, ενώ μπορούν να επιχειρούν σε κατάσταση θάλασσας μέχρι 4, με ταχύτητα 30-40 κόμβους. Με μέγιστο φορτίο το πλοίο είναι ικανό να ανέβει πλαγιές μέχρι 5% κλίση σε μη προετοιμασμένες ακτές και να υπερπηδήσει εμπόδια μέχρι 1,6 μέτρα ύψος.

Καθελκύσεις σκαφών

Το ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ είναι ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322 με Ser. No 104. Ναυπηγήθηκε το 1993 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και παραδόθηκε στο Ρωσικό Ναυτικό το 1994 με τον αριθμό 717. Πριν την παράδοσή του στην Ελλάδα έγινε πλήρης επισκευή όλων των συστημάτων του σκάφους με κύριες μετασκευές στα συστήματα ψύξεως ελαίου των κυρίων μηχανών, την προσθήκη δύο επιπλέον συστημάτων κλιματισμού και την προσθήκη δύο μετατροπέων ηλεκτρικής ισχύος. Τον Οκτώβριο έως Νοέμβριο του 2000 διεξήχθησαν οι έλεγχοι του σκάφους εν όρμω (harbor trials) και εν πλω (sea trials) στην Αγία Πετρούπολη Ρωσίας. Η επίσημη παραλαβή του πλοίου από το Πολεμικό Ναυτικό και η ύψωση της Ελληνικής Σημαίας έγινε στις 22 Ιανουαρίου 2001 με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Χ. ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟ ΠΝ.

Το ΙΘΑΚΗ είναι ουκρανικής προελεύσεως και σχεδιάσεως. Ναυπηγήθηκε το 1992 στο ναυπηγείο της εταιρίας MORYE στη Φεοδοσία της Ουκρανίας, ενώ το 2000 υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ της ελληνικής και της ουκρανικής πλευράς. Η διεξαγωγή των ελέγχων σκάφους εν όρμω (harbor trials) και εν πλω (sea trials) έλαβε χώρα τον Οκτώβριο 2000 έως Ιανουάριο 2001 στη Φεοδοσία και η επίσημη παραλαβή του από το ΠΝ με την ύψωση της ελληνικής σημαίας έγινε στις 2 Μαρτίου 2001.

Tο ΖΑΚΥΝΘΟΣ είναι ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322 με Ser. No 107. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2000 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και καθελκύστηκε τον Μάιο του 2001. Έπειτα από την περάτωση των δοκιμών εν όρμω και εν πλω (HAT'S και SAT'S) το πλοίο έφτασε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2001 και η ένταξη του στο ΠΝ καθώς και η ύψωση σημαίας έλαβε χώρα την 5η Οκτωβρίου 2001 στον Όρμο Αμφιάλης.

Το ΚΕΡΚΥΡΑ είναι ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε το 2003 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και καθελκύστηκε στις 25 Ιουνίου 2004 . Η άφιξη του στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2004 και η ύψωση ελληνικής σημαίας πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2005. Πρόκειται για το το τρίτο πλοίο του ΠΝ που φέρει αυτό το όνομα, καθώς είχε προηγηθεί η Ατμοτελωνίς ΚΕΡΚΥΡΑ την περίοδο 1885-1897 και το Ναρκαλιευτικό ΚΕΡΚΥΡΑ που ήταν στο δυναμικό του ελληνικού στόλου από το 1946 έως το 1973.