Σύντομες ευχαριστίες

Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που αντιμετώπισα κατά τη διάρκεια της τετράμηνης εκπάιδευσής μου στο ΚΕΥΠ ως ΥEA και τον τραγικά μεγάλο χρόνο θητείας μου που ανήλθε σε 23(!) συνολικά μήνες, πολλές από τις αναμνήσεις μου σε σχέση με τον Ελληνικό Στρατό είναι θετικές.

Σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα η πρώτη και μοναδική τοποθέτησή μου ως EΔΥΠ, στην 2η ΤΑΞΥΠ με έδρα τη Βέροια. Εκεί πέρασα 18 συνολικά μήνες και δεν είναι υπερβολή να ισχυριστώ ότι η συγκεκριμένη πόλη έγινε η τρίτη ιδιαίτερη πατρίδα μου μετά την Αθήνα (λόγω διαμονής) και την Κρήτη (λόγω καταγωγής). Χαρακτηριστικό είναι ότι εκεί έβγαλα και το δίπλωμα οδήγησής μου, ενώ ήταν και η πρώτη φορά που έμεινα μακρυά από το σπίτι μου.

Στην παρούσα σελίδα θα ήθελα απλά να ευχαριστήσω τους αξιωματικούς που πραγματικά με βοήθησαν και πολλές φορές με κάλυψαν -χωρίς να έχουν καμία απολύτως υποχρέωση- σε διάφορα... παραστρατήματά μου. Παρόλο που συχνά-πυκνά κατηγορούμε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ανάμεσά τους που αγωνίζονται πραγματικά για το καλό του Ελληνικού Στρατού και των απλών στρατιωτών:

Διευθύντρια Υγειονομικού - Ανχης Βύζα/Τοπαλτζίκη Κατίνα: Από τους ελάχιστους ανθρώπους, αν όχι ο μοναδικός, που αναλάμβανε να λύσει τα προβλήματά μου πριν ακόμη τα εκφράσω. Παρά τη χαoτική διαφορά στην ιεραρχία μου συμπεριφέρθηκε όχι απλά ως ισότιμο συνεργάτη, αλλά πραγματικά ως μέλος της οικογενείας της.
Τχης (ΥΓ) Αρβανιτίδης Δημήτριος: Ως πρώην Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός ξέφευγε από τη γενική στρατιωτική νοοτροπία, όπως και οι περισσότεροι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του Υγειονομικού, και για το λόγο αυτό μάλλον δεν διέθετε κανένα απολύτως κόμπλεξ επιβολής σε κατωτέρους.
ΕΜΘ (ΥΓ) Πλατουνάρη Στέλλα: Δέκα χρόνια στο στράτευμα και ακόμα ψάρι, αλλά την αγαπάμε...
Διοικητής Ταξιαρχίας - Ταξχος (ΠΖ): Αν και η επαφή μου με ανώτατους αξιωματικούς ήταν ελάχιστη, δεν είναι δύκσολο να διακρίνει κανείς τους ανθρώπους που αξίζουν το σεβασμό σου και συγχωρούν τυχόν λάθη σου.
Διοικητής ΛΣ/2ας ΤΑΞΥΠ - Τχης (ΠΖ) Κατσάνος Άγγελος: Αν και ο "Λόχος" βρισκόταν σε κακή κατάσταση τόσο από πλευράς εγκαταστάσεων όσο και από πλευράς ποιότητας και αριθμού του προσωπικού που τον επάνδρωνε, ο Ταγματάρχης προσπαθούσε συνεχώς -ακόμη και από το σπίτι του- για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης τόσο των στρατιωτών, όσο και των Αξιωματικών και Υπαξιωματικών.

Υπάρχουν πολλοί ακόμη μόνιμοι στρατιωτικοί που θα ήθελα να ευχαριστήσω, αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν τυχερός και στο άμεσο περιβάλλον μου υπάρχαν αρκετοί συνενοήσιμοι άνθρωποι. Όχι όλοι βέβαια, όμως δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτούς διότι πολύ απλά δεν αξίζει...

Τέλος, θα ήθελα να απευθύνω ένα θερμό χαιρετισμό σε όλους τους Δόκιμους που γνώρισα (Αραμπατζής, Μαλιαχόβας, Παπαλυμπέρης, Παπαχρηστόπουλος κ.λπ.) και να τους ευχαριστήσω για την πολύ καλή παρέα τους.

30 Ιανουαρίου 2001