Πυροσβεστικό CL-215 και CL-415GR

H Καναντέρ άρχισε τη σχεδίαση του CL-215 τον Οκτώβριο του 1963, ανταποκρινόμενη σε σχετική αίτηση του Καναδικού Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας για ένα ειδικευμένο αεροπλάνο αεροπυρόσβεσης. Το αεροσκάφος έκανε την πρώτη του πτήση στις 23 Οκτωβρίου 1967 και το Μάρτιο του 1969 έλαβε το πιστοποιητικό Πλοϊμότητας από το Καναδικό Υπουργείο Συγκοινωνιών.

Τρεις μήνες αργότερα, ο πρώτος πελάτης, το Γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών, παρέλαβε το πρώτο αεροπλάνο για να ακολουθηθεί τον Ιούνιο του 1970 από την κυβέρνηση του Κεμπέκ. Στα χρόνια που ακολούθησαν το CL-215 μπήκε σε υπηρεσία σε έξι ακόμα επαρχίες στον Καναδά, ενώ από τις πρώτες χώρες στις οποίες εξήχθηκε υπήρξε και η Ελλάδα που παρέλαβε σε διαδοχικές παραγγελίες 16 συνολικά αεροπλάνα. H χώρα μας υπήρξε και ο αποδέκτης του τελευταίου CL-215 παραγωγής, το Μάιο του 1990.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό πίσω από την επιτυχία του αμφίβιου πυροσβεστικού θεωρείται η ικανότητα να γεμίζει τις δεξαμενές του από οποιαδήποτε σχεδόν υδάτινη επιφάνεια, η πολύ καλή συμπεριφορά και ευελιξία του σε χαμηλές ταχύτητες, η στιβαρή κατασκευή που του επέτρεπε να επιχειρεί κάτω από δύσκολες συνθήκες πτήσης, αλλά κυρίως η δυνατότητα μεταφοράς περισσότερων των 5 τόννων νερού. Την εποχή της σχεδίασής του και για περίπου μια δεκαπενταετία οι εμβολοφόροι κινητήρες Pratt & Whitney R-2800 (2.100 ίππων) αποτελούσαν εγγύηση αξιοπιστίας και χαμηλού κόστους λειτουργίας, ενώ ο στόλος των 125 αεροσκαφών αυτού του τύπου που συνολικά κατασκευάστηκαν είχαν συμπληρώσει μέχρι τον Ιούνιο του 1992, 320.000 ώρες πτήσης και 960.000 ρίψεις.

Ο αστεροειδής εμβολοφόρος κινητήρας των Canadair CL 215 είναι παλιάς τεχνολογίας και μπορεί να παρουσιάσει βλάβες με μεγαλύτερη συχνότητα, ωστόσο όσο συντηρείται είναι αξιόπιστος. Οι συνθήκες υπό τις οποίες επιχειρούν τα αεροσκάφη ευθύνονται σημαντικά και για τη μετέπειτα φθορά τους. Το αλάτι της θάλασσας, όπου πραγματοποιούν υδροληψίες είναι βασικός εχθρός τους. Μπορεί να προκαλέσει διαβρώσεις και ορισμένες επιθεωρήσεις εστιάζουν και σε αυτό το σκέλος, ειδικά στα σημεία σύνδεσης της ατράκτου με τις πτέρυγες. Παράλληλα, οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται σε ένα πύρινο μέτωπο καταπονούν τα αεροσκάφη.

Το πρώτο ήμισυ της δεκαετίας του '90, η Canadair πρότεινε στην Ελλάδα την αναβάθμιση όλων των εμβολοφόρων CL-215 σε CL-215T (Turboprop). Με βάση τη συγκεκριμένη συλλογή αναβάθμισης, τους εμβολοφόρους δεκαοκτακύλινδρους κινητήρες τύπου R2800-83AM2AH (ή -83ΑΜ12ΑD) μέγιστης ισχύος 2.100 ίππων της Pratt & Whitney, θα αντικαθιστούσαν δύο ελικοστροβιλοι τύπου PW123AF μέγιστης ισχύος 2.380 ίππων. Άλλες τροποποιήσεις ήταν η προσθήκη κατακόρυφων επιφανειών στο οριζόντιο ουραίο πτέρωμα για αύξηση της ευστάθειας. Το πιλοτήριο θα παρέμενε ως είχε όπως και ο εξοπλισμός του αεροσκάφους, αλλά οι επιδόσεις του αεροσκλαφους θα βελτιώνονταν σημαντικά. Για εμπορικούς λόγους, η Canadair εγκατέλειψε την διάθεση της συλλογής τροποποίησης σε σύντομο \χρονικό διάστημα, ξεκινώντας την παραγωγή του CL-415.

Το αεροσκάφος CL-415GR

To CL-415 είναι ο διάδοχος του ομώνυμου CL-215 και το αεροσκάφος είναι αισθητά αναβαθμισμένο, εκμεταλλευόμενο την 25-ετή εμπειρία του προκατόχου στην αεροπυρόσβεση. Το πρόγραμμα κατασκευής του ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1991, το πρώτο αεροσκάφος πέταξε τον Δεκέμβριο του 1993 και η πρώτη επίσημα παράδοση έγινε τον Νοέμβριο του 1994. Η ελληνική διαμόρφωση χαρακτηρίζεται από την κατασκευάστρια Bοmbardier Aerospace ως Canadair CL-415GR και το κύριο χαρακτηριστικό της είναι το αυξημένο βάρος απογείωσης, αφού στην αρχική απαίτηση προμήθειας συμπεριλαμβάνεται και η εγκατάσταση εξοπλισμού έρευνας και διάσωσης, καθώς και συστήματος διαχείρισης λέμβων ή άλλων φορτίων.

Το πλέον εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει τη δυνατότητα λήψης 5455 λίτρων νερού σε 12 δευτερόλεπτα, ενώ αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 375 km/h. Αυτό σημαίνει ότι σε μία τυπική αποστολή κατά την οποία η απόσταση της πυρκαγιάς από το σημείο υδροληψίας είναι 10 χιλιόμετρα μπορεί να εκτελέσει 10 ρίψεις / ώρα, μεταφέροντας 61.000 λίτρα νερού. Οι βασικές διαφορές του σε σχέση με το παλαιότερο CL-215 είναι:

• Σύγχρονο cockpit νέας γενιάς, με οθόνες υγρών κρυστάλλων
• Κινητήρες Turboprop ισχύος 2.380 hp, έναντι 2.100 hp των εμβολοφόρων του CL-215
• Ραδιοβοηθήματα και συσκευές επικοινωνιών τελευταίας τεχνολογίας
• Αεροδυναμικά βοηθήματα που βελτιστοποιούν την απόδοση του α/φους, ιδιαίτερα σε χαμηλά ύψη
• Πηδάλια με υδραυλική υποβοήθηση
• Μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα ((6,1 έναντι 5,3 τόννων) που συνδυασμένη με τη μεγαλύτερη ταχύτητα και βαθμό ανόδου αυξάνει σημαντικά τις ρίψεις νερού στη μονάδα του χρόνου
• Νέο ελεγχόμενο ηλεκτρονικά σύστημα άφεσης νερού, με 4 (έναντι 2)θυρίδες απόρριψης του φορτίου νερού, το οποίο βάλλεται συνολικά ή τμηματικά

Τέλος, μια σημαντική διαφορά από τις προηγούμενες εκδόσεις είναι και η δυνατότητα χρήσης πυροσβεστικού αφρού, ο οποίος καλύπτει την περιοχή της πυρκαγιάς, διπλασιάζει το εμβαδόν κάλυψης, μειώνει τη θερμοκρασία του εδάφους απορροφώντας θερμότητα και έτσι επιμηκύνει το χρόνο που το υγρό χρειάζεται για να εξατμιστεί. H άμεση σχεδόν εξάτμιση του νερού που ρίχνουν τα αεροπλάνα, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας είναι και ο κύριος λόγος που περιορίζει την αποτελεσματικότητά τους.

Ελληνικές παραγγελίες

Την 1η Φεβρουαρίου 1999 έγινε στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας (στην 112 ΠΜ, στο υπόστεγο συντήρησης της 355 MTM), η τελετή ένταξης του πρώτου πυροσβεστικού αεροσκάφους Canadair CL-415GR. Η Ελλάδα έχει παραλάβει μέχρι σήμερα 10 πυροσβεστικά αεροσκάφη του ίδου τύπου, αξίας περίπου 250.000.000 δολαρίων, με option για πέντε επιπλέον. Τα CL-415 βρίσκονται στην 112 ΠΜ στην Ελευσίνα, στην 383 Μοίρα Ειδικών Επιχειρήσεων "Πρωτέας" και φέρουν δίχρωμη παραλλαγή με κίτρινο και κόκκινο χρώμα.

Παράλληλα με την αγορά των αεροσκαφών, η Bombardier βοήθησε το Πυροσβεστικό Σώμα στη δημιουργία ενός IFΜS (Integrated Fire Μanagement System: ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης πυρκαγιών), εκπαιδεύοντας το προσωπικό του σύμφωνα με τα πρότυπα προηγμένων πυροσβεστικών οργανισμών για την αποτροπή, την ανίχνευση, τη συγκρότηση της δύναμης κατάσβεσης, την οργάνωση της αναγκαίας επικοινωνιακής υποδομής και τις τεχνικές κατάσβεσης στο αρχικό στάδιο της πυρκαγιάς.

24 Αυγούστου 2005