Αυτό παιδάκια εμείς το λέγαμε "Μπιφτέκι". Όταν λοιπον ήταν να βγείς έξοδο ή γενικότερα δεν είχες υπηρεσία, και είσουν μες'την τρελή χαρά, έρχετε "ενας"
και σου λέει οτι θα κάνεις υπηρεσία. Τότε λέμε οτι έφαγες μπιφτέκι


Συνήθως τέτοια φαινόμενα παρουσιάζονται στα κέντρα εκπ. οπου τα άτομα για γιατρό που φεύγανε το πρωί ήτανε ολόκληρη διμοιρία!


Αφού λοιπον εδώ λέμε τις ιστορίες μας ας σας πώ και εγώ κάτι που θυμήθηκα:
Είχα δεν είχα ένα μήνα φαντάρος, στη Ρεντίνα. Όπως αναφέρθηκα και πιο πριν, οι γιοτομπαλάδες που φεύγαν κάθε πρωί για γιατρό ήταν άπειροι!

Είχα και εγώ λοιπον μία βδομάδα που μου πονούσε το γόνατό μου. Δεν πήγα στο γιατρό γιατί δεν το θεώρησα σοβαρό και είπα θα περάσει. Το πρόβλημα ήταν οτι μπορούσα να τρέξω και να περπατήσω, αλλα δεν μπορούσα να κάτσω, εκεί με σφάδαζε στον πόνο. Και καταλαβαίνετε πως δεν το είπα και σε κανέναν Αξιωματικό γιατί όλη μέρα θα έτρεχα



!
Πήγα λοιπον και εγώ μια μέρα μαζί με τον λόχο της κηδείας, για να μου δώσει ο γιατρός κανα παυσίπονο. Στο δρόμο λοιπον προς το γιατρό, μας πετυχαίνει ο λόχος μας που πήγαινε για γυμναστική και μας σταματάει ένας καυλωμένος Ανθ/γός. "Όσοι σήμερα πάνε στο γιατρό, δεν παίρνουν άδεια το Σαββ/κο, παλιογότομπαλάδες, κηδείες κλπ" και είπε στον δεκανέα να σημειώσει τα ονόματά μας!

Εγώ έκλασα μέντες, σιγά που δε θα έπερνα άδεια για ένα πονεμένο γόνατο! και εγώ ο ***** τότε βρήκα να πάω στο γιατρό!
Είπα λοιπον στον δεκανέα να μη με σημειώσει, και έφυγα για τον λόχο να πάω να βάλω φόρμες για γυμναστική! Το απόγευμα λοιπον, κανώνισα με έναν παλιό που ήταν φιλαράκι του ξάδερφού μου, να πάει να πει στο γιατρό τι έχω και να του δώσει τίποτα άν μπορεί. Έτσι λοιπον και έγινε.
Πηρα τα φάρμακα, μου έγραψε και ο γιατρός πως να τα παίρνω, και πήρα και την άδεια Σαββ/κο!

Όταν πήγα σπίτι και πήρα τα χάπια (Ινδομεθακίνη), μετά απο λίγο άρχισα να νιώθω σαν αποδυναμωμένος να το πω, σα νυσταγμένος να το πώ, σα μαστούρα να το πω... δεν είχα διάθεση για τίποτα και έμεινα όλη τη άδεια μέσα

. Τρέχαν τα σάλια μου στον ύπνο και τέτοια...
Τέλος πάντων, μετά απο μήνες που πηρα μετάθεση στην Κω, κουβέντιαζα εκεί με τον γιατρό της μονάδας και του είπα την παραπάνω Ιστορία.
"Τι πράγμα σου έδωσαν; ! Η ινδομεθακίνη έχει καταργηθεί ως φαρμακευτική αγωγή εδώ και πολλά χρόνια. Είναι πολύ ισχυρό αναλγητικό!" μου είπε...



Τα σχόλια δικά σας!