Στρατός και αλλαγή συμπεριφοράς

[Noname]

Ας ανοίξουμε ένα τοπικ, και όπως πάει

Για όσους ο στρατός αποτελεί παρελθόν αλλά και για όσους υπηρετείτε τώρα, από τα μέχρι τώρα βιώματα/εμπειρίες

= Θεωρείτε πως ο στρατός είναι ικανός να αλλάξει έναν χαρακτήρα; Αν ναι, σε τι επίπεδο και με ποιον τρόπο; Πώς το βιώσατε/βιώνετε εσείς και τι παρατηρήσατε στον εαυτό σας;

(Οι ερωτήσεις προέρχονται κυρίως από κάποιες σκόρπιες σκέψεις μου, για το αν τελικά είναι ικανός ένας "στρατός" να αλλάξει έναν άνθρωπο που γνωρίζεις αμέτρητα χρόνια και υπάρχει τεράστια σύνδεση, μόνο και μόνο επειδή βιώνει μια διαφορετική/αποστασιοποιημένη καθημερινοτητα, με καταστάσεις και άνθρωπους που σε κανονικές συνθήκες μπορεί να μην επέλεγε)

Για πειτε λοιπόν

[Nassos]

Εξαρτάται σε τι ηλικία πρόκειται να καταταχθείς.

Αν είσαι άρτι αποφοιτήσας από το Λύκειο, θες δεν θές θα μάθεις να πειθαρχείς. Άλλο η οικογένεια, άλλο το σχολείο, άλλο ο Στρατός. Αν έχεις κάνει Προσκοπισμό στο παρελθόν, θα έχεις πιο ήπια μετάβαση στον στρατιωτικό τρόπο ζωής.

Αν μπαίνεις "γέρος", δηλαδή αφού έχεις τελειώσει σπουδές συν κάποια χρόνια εμπειρίας σε δουλειά, θα πάθεις ένα πολιτισμικό σοκ, όχι από άποψης πειθαρχίας, αλλά από άποψη τι άτομα πρόκειται να σε διατάζουν, και θα αναρωτιέσαι τι κάνεις εκεί.

Πολλά παίζουν: Ιδιοσυγκρασία, κοινωνικότητα, ευελιξία και προσαρμογή σε νέο και άγνωστο περιβάλλον, μονάδα, συνάδελφοι κλπ.

Αν και προσωπικά έκανα αυτό που μου έλεγαν οι παλαιότεροι: Χαμηλό προφίλ, κάνε αυτό που σε διατάζουν, και θα περάσεις ήσυχα. Και οποσδήποτε παρέες. Μπορεί στο πέρασμα του χρόνου να γίνουν οι καλύτερες φιλίες που έκανες ποτέ.

[ellhnasserifhs]

Παιδιά εχθές με έναν φίλο μου συζητάγαμε για τον στρατό για τις συμπεριφορές κλπ. Τσακώνομαι συνέχεια μαζί του γιατί είναι από τους κλασικούς που δεν θέλουν να πάνε στρατό καθόλου και θέλουν να τον αποφύγουν ή αν πάει να δοκιμάσει ειδικές δυνάμεις για να κάνει κάτι. Ο χαρακτήρας του είναι προκλητικός με υφάκι πχ. Άθρησκος σε σημείο που προσβάλει τον πιστό και τις θρησκευτικές εικόνες- βρίζει κα τα θεία, απολιτικ σε σημείο που σε προσβάλει πάλει και είναι και ανθέλληνας πχ. Να καταστραφεί Κωνσταντινούπολη-, και βίγκαν που κουράζει σε σημείο ηλιθιότητας, τέλος υφάκια ότι τα ξέρει όλα- έχει άποψη για όλα και νομίζει ότι θα χειρίζεται τους υπόλοιπους όπως θέλει αυτός και φαντασμένος. Εγώ του λέω πως δεν έχει ελπίδες.