Αντιρρησίες συνείδησης
-
- Αντισυνταγματάρχης
- Posts in topic: 1
- Δημοσιεύσεις: 649
- Εγγραφή: Παρ Ιαν 30, 2009 5:29 pm
- Τοποθεσία: Guinea-Bissau
Αντιρρησίες συνείδησης
Κατα 99,99999999999999999999% ο ξάδερφός σου έφαγε απίστευτο δούλεμα babisosougias και αυτη δεν είναι λογική για να κρίνεις αντιρρησίες συνείδησης. Εδω δε καταλάβατε το σαρκασμό του άλλου, τη λογική του αντιρρησία κρίνετε;
Ο στρατός μια χαζουποχρέωση είναι. Τουλάχιστον διαρκεί ενα ολόκληρο χαμένο χρόνο και οχι παραπάνω. Ευτυχώς, άρχισαν τα προεκλογικά παιχνίδια και κάνουν λόγω για μείωση. Να μη χαίρεται ο κόσμος, αλλα αφου άρχισαν να τα λένε, είναι καθήκον μας να ευχαριστήσουμε τους ΕΠΟΠ, τους θέλοντες και πολυ περισσότερο τους πολλούς απο αυτούς αγνώμονες - υπηρέτες ρομπότ για 1000 ευρώ, που κάποια στιγμή θα απαρτίζουν τον Ελληνικό Στρατό (όσο μακρυά και να είναι αυτό το μέλλον) και θα πάψει αυτή η κοροιδία με τη θητεία της αρσενικής νοικοκυρούλας. Θυμάμαι ακόμα που σε κάποιο δελτίο, ρωτούσαν άτομα που είχαν πάει για εξέταση για ΕΠΟΠ. "Με ποιές χώρες συνορεύει η Βουλγαρία; " "Ξερω γω; Με τα Σόφια; ". Απο επίπεδο άλλο τίποτα. Απαρτιζόταν που απαρτιζόταν ο στρατός κατα το 90% Απο μπαστουνόβλαχους, τώρα πάει για 99%, εύγε!
Όσο για τον ξάδερφό σου, μια απο τις πολλές ερωτήσεις που θα μπορούσε να του κάνει κάποιος, θα ήταν αυτή. "Αν έρθει κάποιος και σου πάρει τη γυναίκα και το σπίτι, είσαι σίγουρος οτι η εκπαίδευση στον ΕΣ, θα σε καταστήσει αφεντικό στη διαμάχη; Μήπως θα πας άπατος και ούτε καν θα καταλάβεις απο που σου ήρθε; ". Αυτό είναι το πιο ψύχραιμο.
Αν νομίζετε οτι σώζει ο στρατός, είστε βαθειά νυχτωμένοι.
Τα σύνορα που ευαγγελίζονται κάποιοι, για το λόγο στράτευσης, είναι το πιο αδύναμο επιχείρημα. Πιο γερά θεμέλια θα είχε το "Πάμε στρατό, επειδή πάντα πηγαίναμε".
Διότι, τα σύνορα δε τα καθορίζει κανένας στρατός. Πολιτικοί και πολιτικές τα καθορίζουν. Όταν αυτά τα όπλα αδειάσουν, αρχίζει ο παραλογισμός του πολέμου. Σκοτώνονται φαντάροι και απο τις δυο πλευρές, για να καρπώνονται τα ωφέλη οι τύποι που θα κάνουν διακοπές στην Ελβετία και στην Ίμπιζα.
Άλλη όρεξη δεν είχε ο Τούρκος φαντάρος. Να έρθει να πάρει τη γυναίκα και το σπίτι μου...
Εγω απαντάω με ενα απόσπασμα μόνο, απο τον καταπληκτικό. Είναι σαφές σε ποιούς αναφέρεται.
"Τα τουφέκια μας, τα θέμε τα θέμε, για τα στήθια τα, τα στήθια τα δικά σας. "
Νικόλας Άσιμος - Σα θα με καλέσει η πατρίδα
Ο στρατός μια χαζουποχρέωση είναι. Τουλάχιστον διαρκεί ενα ολόκληρο χαμένο χρόνο και οχι παραπάνω. Ευτυχώς, άρχισαν τα προεκλογικά παιχνίδια και κάνουν λόγω για μείωση. Να μη χαίρεται ο κόσμος, αλλα αφου άρχισαν να τα λένε, είναι καθήκον μας να ευχαριστήσουμε τους ΕΠΟΠ, τους θέλοντες και πολυ περισσότερο τους πολλούς απο αυτούς αγνώμονες - υπηρέτες ρομπότ για 1000 ευρώ, που κάποια στιγμή θα απαρτίζουν τον Ελληνικό Στρατό (όσο μακρυά και να είναι αυτό το μέλλον) και θα πάψει αυτή η κοροιδία με τη θητεία της αρσενικής νοικοκυρούλας. Θυμάμαι ακόμα που σε κάποιο δελτίο, ρωτούσαν άτομα που είχαν πάει για εξέταση για ΕΠΟΠ. "Με ποιές χώρες συνορεύει η Βουλγαρία; " "Ξερω γω; Με τα Σόφια; ". Απο επίπεδο άλλο τίποτα. Απαρτιζόταν που απαρτιζόταν ο στρατός κατα το 90% Απο μπαστουνόβλαχους, τώρα πάει για 99%, εύγε!
Όσο για τον ξάδερφό σου, μια απο τις πολλές ερωτήσεις που θα μπορούσε να του κάνει κάποιος, θα ήταν αυτή. "Αν έρθει κάποιος και σου πάρει τη γυναίκα και το σπίτι, είσαι σίγουρος οτι η εκπαίδευση στον ΕΣ, θα σε καταστήσει αφεντικό στη διαμάχη; Μήπως θα πας άπατος και ούτε καν θα καταλάβεις απο που σου ήρθε; ". Αυτό είναι το πιο ψύχραιμο.
Αν νομίζετε οτι σώζει ο στρατός, είστε βαθειά νυχτωμένοι.
Τα σύνορα που ευαγγελίζονται κάποιοι, για το λόγο στράτευσης, είναι το πιο αδύναμο επιχείρημα. Πιο γερά θεμέλια θα είχε το "Πάμε στρατό, επειδή πάντα πηγαίναμε".
Διότι, τα σύνορα δε τα καθορίζει κανένας στρατός. Πολιτικοί και πολιτικές τα καθορίζουν. Όταν αυτά τα όπλα αδειάσουν, αρχίζει ο παραλογισμός του πολέμου. Σκοτώνονται φαντάροι και απο τις δυο πλευρές, για να καρπώνονται τα ωφέλη οι τύποι που θα κάνουν διακοπές στην Ελβετία και στην Ίμπιζα.
Άλλη όρεξη δεν είχε ο Τούρκος φαντάρος. Να έρθει να πάρει τη γυναίκα και το σπίτι μου...
Εγω απαντάω με ενα απόσπασμα μόνο, απο τον καταπληκτικό. Είναι σαφές σε ποιούς αναφέρεται.
"Τα τουφέκια μας, τα θέμε τα θέμε, για τα στήθια τα, τα στήθια τα δικά σας. "
Νικόλας Άσιμος - Σα θα με καλέσει η πατρίδα
-
- Λοχίας - Έφεδρος
- Posts in topic: 3
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Παρ Ιαν 23, 2009 11:29 pm
- Τοποθεσία: Greece
Αντιρρησίες συνείδησης
Πρωτον, παρα τις βρισιες που τρως κατα καιρους απο πολλους για τις αποψεις σου, θελω να πω οτι χαρη σε σενα προχωρανε μερικα θεματα και φυσικα χαρη στις αντιθετες αποψεις σου (χωρις αυτο να σημαινει οτι εισαι και σωστος ετσι;). Ενσταση πρωτη λοιπον, συμφωνω απολυτα για τη σαπιλα τους στρατου, αλλα απο το να πας αμαχητη καλυτερα κατι να ξερεις. Δευτερον, οι αντιρρησιες ειναι μειοψειφια οποτε δεν εφαγε δουλεμα. Συμφωνω στο θεμα οτι ο τουρκος φανταρος δεν φταιει σε κατι. Αλλα με αυτη τη λογικη επρεπε σαν αδερφια να αφησουμε τους φιλους γερμανους ναζιστες να περασουν να κανουν οτι γουσταρουν και τελος, γιατι απλα αυτοι δεν φταινε σε τιποτε (αν και ως κριτικα οντα εχουν και αυτοι την ελαχιστοι κριση να αρνηθουν (βλεπε τους συνομωτες κατα του χιτλερ)). Ε, οχι ρε αδερφε αν ειναι δυνατον. Ειναι αλλο θεμα η ανεπαρκεια του στρατου και αλλο η επανδρωση. Και κατι αλλο σημαντικο, απο κοινωνικης αποψης ο στρατος σε κανει ΑΝΤΡΑ. Κι αυτο γιατι (εστω και μεσα απο τις αγγαρειες) μαθαινεις στην πειθαρχια, μαθαινεις να εκτιμας αυτα που εχεις (πχ γυναικα, γονεις), μαθαινεις οτι σε αυτον τον κοσμο υπαρχουν αλλες προτεραιοτητες (πχ ο ξαδερφος μου, μεχρι πριν ρεμαλι γυναικας και ετσι, απο το στρατο και επειτα ψαχνει τη σταθεροτητα). Αυτα τα λιγα.
Αντιρρησίες συνείδησης
Εάν ο Στρατός με άφηνε να κάνω 5-6 παραπάνω βολές ίσως να ήμουν καλύτερα προετοιμασμένος. Γιατί πολύ απλά θα ήξερα και τις "ιδαιτερότητες " του τυφεκίου. Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην γίνεται έστω μια φορά το χρόνο μετεκπαίδευση εφέδρων. Δηλαδή στην Ελβετία και στη Σουηδία είναι χαζοί που κάνουν 2 φορές μετεκπαιδέυσεις; Και μιλάμε για κανονικές ασκήσεις, όχι μια εβδομάδα σουβλάκια-μπυρίτσες. Καλά, δεν λέω να κάνουμε και συχνή συντήρηση όπως οι Αλεξιπτωτιστές.
Όσο για το αν ο Στρατός σε κάνει άνδρα, προσωπικά και έτσι όπως το είδα ΔΕΝ σε κάνει. Λίγη παραπάνω πειθαρχία, αν και πιστεύω ότι απαξ και δεν μάθεις να πειθαρχείς από το σπίτι ή από το σχολείο, δεν πρόκειται ποτέ να την αποκτήσεις.
Οι αντιρρησίες συνείδησης πολύ απλά ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.
Το μόνο που πραγματικά μαθαίνεις στο Στρατό είναι να είσαι μόνος σου, μακριά από τη θαλπωρή του σπιτιού σου, και να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις και ικανότητες ενάντια σε ένα αυστηρά πειθαρχημένο και με "ιδαιτερότητες" περιβάλλον.
Όσο για το αν ο Στρατός σε κάνει άνδρα, προσωπικά και έτσι όπως το είδα ΔΕΝ σε κάνει. Λίγη παραπάνω πειθαρχία, αν και πιστεύω ότι απαξ και δεν μάθεις να πειθαρχείς από το σπίτι ή από το σχολείο, δεν πρόκειται ποτέ να την αποκτήσεις.
Οι αντιρρησίες συνείδησης πολύ απλά ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.
Το μόνο που πραγματικά μαθαίνεις στο Στρατό είναι να είσαι μόνος σου, μακριά από τη θαλπωρή του σπιτιού σου, και να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις και ικανότητες ενάντια σε ένα αυστηρά πειθαρχημένο και με "ιδαιτερότητες" περιβάλλον.
-
- Λοχίας - Έφεδρος
- Posts in topic: 3
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Παρ Ιαν 23, 2009 11:29 pm
- Τοποθεσία: Greece
Αντιρρησίες συνείδησης
Αυτο εννοω οτι γινεσαι ανδρας. Αποκοβεσαι και μαθαινεις πια πως ειναι η σκληρη ζωη
Αντιρρησίες συνείδησης
Ηταν μαζικα κυματα λιποταξιων στη δεκαετια 1910. Για το μισο αιωνα ακολουθησαν οι μαρτυρες του ιεχωβα Που αρνηθηκαν σταθερα να συμμετεχουν σε οποιαδηποτε στρατιωτικη υπηρεσια. Στη δεκαετια του 80 αρχισαν να εμαφανιζονται αρνητες στρατευσης. εκφραζω τη βαθυτατη ανησυχια μου πιστευω οτι η αρνηση στατευσης για λογους συνειδησης ειναι ανθρωπινο δικαιωμα που προαγει την ειρηνη και τη δικαιοσυνη.
με ανησυχει οτι η Ελλάδα εξακολουθει να ειναι η μονη χωρα της ε. Ε. Οπου οι νεοι αρνουνται να υπηρετησουν στρατιωτικη θητεια και πρεπει να απασχολησει τους ιθυνοντες αυτου του τοπου.
διατυπωστε αποψεις σκεψεις (σε ηπιους και χαμηλους τονουσ) γιατι ετσι δινουμε δειγματα πολιτισμου!
με ανησυχει οτι η Ελλάδα εξακολουθει να ειναι η μονη χωρα της ε. Ε. Οπου οι νεοι αρνουνται να υπηρετησουν στρατιωτικη θητεια και πρεπει να απασχολησει τους ιθυνοντες αυτου του τοπου.
διατυπωστε αποψεις σκεψεις (σε ηπιους και χαμηλους τονουσ) γιατι ετσι δινουμε δειγματα πολιτισμου!

-
- Υπολοχαγός
- Posts in topic: 1
- Δημοσιεύσεις: 311
- Εγγραφή: Τρί Αύγ 11, 2009 2:21 am
- Τοποθεσία: Greece
- Ενδιαφέροντα: Αθλητισμός
- Επάγγελμα: φοιτήτρια ΤΕΦΑΑ
Αντιρρησίες συνείδησης
Καλα το οτι οι περισσοτεροι δεν θελουν να υπηρετησουν το ξερουμε. Φαινεται απο τις απαλλαγες που παιρνουν και πανε στο 414! Δευτερο οροφο πρωτη πορτα αριστερα! Χαχαχα! Καταλαβες; Αλλοι βαζουν βυσμα για να μπουν κι αλλοι για να βγουν! Αυτα ειναι! Αλλα πιστευω καλυτερα να καταργηθει το φανταριλικι και να γινει επαγγελματικος ο στρατος! Καλυτερα να μπουν ατομα που εχουν ορεξη και διαθεση για δουλεια και που πραγματικα το γουσταρον παρα Ατομα που δεν την παλευουν και μετρανε Μερες να απολυθουν! Να μπουνε ικανα στελεχη ρε αδερφε! Θα μας κανουν κανενα ντου απ τα συνορα και θα ψαχνομαστε!
Αντιρρησίες συνείδησης
Ετσι ετσι νανσυ συμφωνω!
-
- Υποδεκανέας
- Posts in topic: 2
- Δημοσιεύσεις: 22
- Εγγραφή: Πέμ Ιουν 25, 2009 3:30 am
- Τοποθεσία: Greece
Αντιρρησίες συνείδησης
cristi έγραψε: με ανησυχει οτι η Ελλάδα εξακολουθει να ειναι η μονη χωρα της ε. Ε. Οπου οι νεοι αρνουνται να υπηρετησουν στρατιωτικη θητεια
Τι εννοείς; Ότι στις άλλες χώρες που έχει υποχρεωτική θητεία πάνε με το χαμόγελο στα χείλη που λέει και το τραγούδι;

Αντιρρησίες συνείδησης
Δεν ειπα αυτο εσυ το επινοησες αυτο αχαχαχαχ εχεις καποια αλλη αποψη οτι πανε στο εξωτερικο κατηφης; Αχαχαχαχαχ
-
- Υποδεκανέας
- Posts in topic: 2
- Δημοσιεύσεις: 22
- Εγγραφή: Πέμ Ιουν 25, 2009 3:30 am
- Τοποθεσία: Greece
Αντιρρησίες συνείδησης
Το να πάνε στον στρατό κατηφείς δεν παίζει σαν ενδεχόμενο (που είναι και το πιο λογικό) ;
Αντιρρησίες συνείδησης
νομικά είναι υποχρεωτική.yandr έγραψε:Τελικά η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική ή όχι στην Ελλάδα;
Γιατί αν δεν είναι υποχρεωτική τότε έκανα μεγάλη &*amp;$# που υπηρέτησα και καλό είναι να αναζητήσω το δίκιο μου (με την μορφή αποζημίωσης από το ελληνικό κράτος) στα δικαστήρια.
φαντάζομαι η απορία σου δεν είναι ποιοι είναι οι μάγκες που δηλώνουν αντιρρησίες συνείδησης (από εδώ και στο εξής α. Σ.), αλλά ποιοι είναι οι μάγκες που αναγνωρίζονται ως τέτοιοι.yandr έγραψε:Αν πάλι είναι υποχρεωτική, δεν κατάλαβα ποιοι είναι οι μάγκες που δηλώνουν αντιρρησίες συνείδησης. Δηλαδή εγώ πήγα στρατό γιατί μου αρέσει να σκοτώνω σε καθημερινή βάση; Και εγώ αντιρρησίας είμαι και ο πόλεμος δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου.
επίσης, έχω την εντύπωση ότι, το κριτήριο του αν-αρέσει-σε-κάποιον-να-σκοτώνει-σε-καθημερινή-βάση δεν είναι ικανό για να χαρακτηριστεί κάποιος, από τους επίσημους φορείς, ως α. Σ.
Οπότε εσύ, όπως υποννόησες, που δε σ'αρέσει να σκοτώνεις σε καθημερινή βάση, εννοείται ότι δε θεωρείσαι τέτοιος.
κριτήριο θα μπορούσε να είναι όχι το αν αρέσει σε κάποιον να σκοτώνει σε καθημερινή βάση, αλλά το για τι θα σκότωνε σε καθημερινή βάση.
Αντιρρησίες συνείδησης
2010Α έγραψε:νομικά είναι υποχρεωτική.
Νομίζω τα πάντα με νόμους καθορίζονται στην κοινωνία, επομένως μπορούμε απλά να πούμε ότι είναι υποχρεωτική.
2010Α έγραψε:
κριτήριο θα μπορούσε να είναι όχι το αν αρέσει σε κάποιον να σκοτώνει σε καθημερινή βάση, αλλά το για τι θα σκότωνε σε καθημερινή βάση.
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το συλλογισμό σου.
Αντιρρησίες συνείδησης
δεν πείθεις ούτε τον εαυτό σου, εκτός ανyandr έγραψε:Νομίζω τα πάντα με νόμους καθορίζονται στην κοινωνία, επομένως μπορούμε απλά να πούμε ότι είναι υποχρεωτική.
είτε είσαι βουλευτής και συναποφασίζεις για τους νόμους της κοινωνίας μας,
είτε εμπιστεύεσαι απόλυτα τους αντιπρόσωπους σου στη νομοθετική εξουσία.
το θέμα μας είναι ποια υποθέτουμε ότι είναι τα κριτήρια, βάσει των οποίων, χαρακτηρίζονται κάποιοι α. Σ. από τους επίσημους φορείς του κράτους.yandr έγραψε:2010Α έγραψε:
κριτήριο θα μπορούσε να είναι όχι το αν αρέσει σε κάποιον να σκοτώνει σε καθημερινή βάση, αλλά το για τι θα σκότωνε σε καθημερινή βάση.
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το συλλογισμό σου.
ένα τέτοιο, θεωρώ, ότι είναι το για τι θα σκότωνε κάποιος.
Ας πούμε για την Ελλάδα, για το χωράφι του, για τον ΠΑΟΚ, όταν κάποιος απειλεί τη ζωή του και δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο.
Αντιρρησίες συνείδησης
Ενδιαφέροντα όλα αυτά. Να συνεισφέρω κι εγώ με 1-2 διευκρινίσεις. Η εναλλακτική θητεία μειώθηκε -και ενδεχομένως θα μειωθεί κι άλλο- διότι κρίθηκε ότι η διάρκειά της ήταν 'τιμωρητική'. Με απλά λόγια, θεωρείται (κατά τη γνώμη μου καλώς) ότι αν κάποιος έχει γνήσιους και ειλικρινείς λόγους να αρνείται την στρατιωτική θητεία, η 'κοινωνική' θητεία που του επιβάλλεται θα πρέπει να έχει διάρκεια που να δικαιολογείται από την ευχερέστερη εκπλήρωσή της (άλλο να είσαι στον Έβρο και να φυλάς σκοπιά στο κρύο κι άλλο να είσαι σπίτι σου και να καθαρίζεις ένα ΚΑΠΗ λχ). Κι αυτό διότι είναι (νομικά και ηθικά) απαράδεκτο να τιμωρείσαι για κάτι που αναγνωρίζεται ως εύλογο και θεμιτό.
Όσον αφορά τη νομική υποχρέωση, σε μία αντιπροσωπευτική δημοκρατία δυτικού τύπου σαν τη δική μας οι εκλεγμένοι βουλευτές είναι απολύτως νομιμοποιημένοι να νομοθετούν και οι νόμοι είναι απολύτως δεσμευτικοί. Αυτό, φυσικά, υπό την προϋπόθεση ότι οι ρυθμίσεις είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα (ΟΚ, και κάποια διεθνή κείμενα, αλλά αυτά είναι, ας πούμε, ψιλά γράμματα) το οποίο οριοθετεί τα δικαιώματα και τις αξίες που δεν μπορούν να θιγούν από καμμία κυβέρνηση. Εν προκειμένω, ούτε το Σύνταγμα ούτε οι διεθνείς συμβάσεις αποκλείουν την υποχρεωτική στράτευση και, εξ όσων θυμάμαι, οι κυβερνήσεις μας από το '74 και μετά ήταν όλες δημοκρατικά νομιμοποιημένες.
Τώρα, στο καθαρά ηθικό πεδίο υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον δύο καλοί λόγοι για να μην αποφύγει κανείς την στράτευση. Πρώτον, η υπακοή σε όσα περιέγραψα αμέσως παραπάνω: Έχουμε ένα νομοθετικό σώμα (πολλά συνεχόμενα σώματα για την ακρίβεια) που εξελέγη από το λαό και δεσμεύεται από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου (και, φυσικά, από τις αποφάσεις των δειθνών δικαστηρίων που τις ερμηνεύουν). Η πίστη σε αυτού του είδους τη δημοκρατία επιβάλλει να μην την εξαπατούμε όποτε νιώθουμε ότι δεν μας βολεύουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομα της, με τις προφανείς εξαιρέσεις που ισχύουν σε ακραίες περιπτώσεις. Δεύτερον, πολλοί συμπατριώτες μας πηγαίνουν θέλουν-δε θέλουν και συνήθως οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που δεν έχουν κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προνόμια που θα τους βοηθήσουν να τη βγάλουν καθαρή με μία 'πλαστή' 'αρνηση στράτευσης. Αν μη τι άλλο, προς όλους εκείνους οφείλουμε να υποστούμε κι εμείς μία ταλαπωρία, όσο κι αν τη θεωρούμε ανούσια ή άβολη.
Όσον αφορά τη νομική υποχρέωση, σε μία αντιπροσωπευτική δημοκρατία δυτικού τύπου σαν τη δική μας οι εκλεγμένοι βουλευτές είναι απολύτως νομιμοποιημένοι να νομοθετούν και οι νόμοι είναι απολύτως δεσμευτικοί. Αυτό, φυσικά, υπό την προϋπόθεση ότι οι ρυθμίσεις είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα (ΟΚ, και κάποια διεθνή κείμενα, αλλά αυτά είναι, ας πούμε, ψιλά γράμματα) το οποίο οριοθετεί τα δικαιώματα και τις αξίες που δεν μπορούν να θιγούν από καμμία κυβέρνηση. Εν προκειμένω, ούτε το Σύνταγμα ούτε οι διεθνείς συμβάσεις αποκλείουν την υποχρεωτική στράτευση και, εξ όσων θυμάμαι, οι κυβερνήσεις μας από το '74 και μετά ήταν όλες δημοκρατικά νομιμοποιημένες.
Τώρα, στο καθαρά ηθικό πεδίο υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον δύο καλοί λόγοι για να μην αποφύγει κανείς την στράτευση. Πρώτον, η υπακοή σε όσα περιέγραψα αμέσως παραπάνω: Έχουμε ένα νομοθετικό σώμα (πολλά συνεχόμενα σώματα για την ακρίβεια) που εξελέγη από το λαό και δεσμεύεται από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου (και, φυσικά, από τις αποφάσεις των δειθνών δικαστηρίων που τις ερμηνεύουν). Η πίστη σε αυτού του είδους τη δημοκρατία επιβάλλει να μην την εξαπατούμε όποτε νιώθουμε ότι δεν μας βολεύουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομα της, με τις προφανείς εξαιρέσεις που ισχύουν σε ακραίες περιπτώσεις. Δεύτερον, πολλοί συμπατριώτες μας πηγαίνουν θέλουν-δε θέλουν και συνήθως οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που δεν έχουν κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προνόμια που θα τους βοηθήσουν να τη βγάλουν καθαρή με μία 'πλαστή' 'αρνηση στράτευσης. Αν μη τι άλλο, προς όλους εκείνους οφείλουμε να υποστούμε κι εμείς μία ταλαπωρία, όσο κι αν τη θεωρούμε ανούσια ή άβολη.
Αντιρρησίες συνείδησης
Συμφωνώ με όλα και πραγματικά δεν θα μπορούσες να εκφράσεις καλύτερα (και) την δική μου άποψη.
Εδώ ακριβώς είναι το ζουμί της υπόθεσης. Οι Έλληνες ΔΕΝ πιστεύουν στη δημοκρατία όταν πρέπει να πληρώσουν φόρο, να υπηρετήσουν, να καταδαφίσουν το παράνομο σπίτι τους κ. Ο. Κ. παρά μόνο όταν τους βολεύει.
Και από ψευτο-δικαιολογίες άλλο τίποτα. Μεγάλη φαντασία...
Andy έγραψε: Η πίστη σε αυτού του είδους τη δημοκρατία επιβάλλει να μην την εξαπατούμε όποτε νιώθουμε ότι δεν μας βολεύουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομα της, με τις προφανείς εξαιρέσεις που ισχύουν σε ακραίες περιπτώσεις.
Εδώ ακριβώς είναι το ζουμί της υπόθεσης. Οι Έλληνες ΔΕΝ πιστεύουν στη δημοκρατία όταν πρέπει να πληρώσουν φόρο, να υπηρετήσουν, να καταδαφίσουν το παράνομο σπίτι τους κ. Ο. Κ. παρά μόνο όταν τους βολεύει.
Και από ψευτο-δικαιολογίες άλλο τίποτα. Μεγάλη φαντασία...
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες