17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Και μονο το οτι μπορουμε να συναθροιζομαστε και να εκφραζομαστε ελευθερα, χωρις να φοβομαστε μην μας βγαλει κανεις τα νυχια με ταναλια εμενα ρε Θασανακη μου αρκει
Αμα εσυ και ποσοι αλλοι ειμαστε χαλβαδες του καναπε και οι πολιτικοι μας εχουν ******* αυτο ειναι αλλο θεμα
μην λες ανοησιες και ακομα πιο σημαντικο, μην πιστευεις ανοησιες! Οι δικτατοριες δεν ειναι λυση
Αμα εσυ και ποσοι αλλοι ειμαστε χαλβαδες του καναπε και οι πολιτικοι μας εχουν ******* αυτο ειναι αλλο θεμα
μην λες ανοησιες και ακομα πιο σημαντικο, μην πιστευεις ανοησιες! Οι δικτατοριες δεν ειναι λυση
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα :-ΚΑΝΕΙΣ δεν σκοτώθηκε εντός του Πολυτεχνείου -24 (; ) άτομα σκοτώθηκαν από 16 έως και 18 Νοεμβρίου.-Αρκετοί από τους νεκρούς ήταν άσχετοι με τα γεγονότα -Κανείς από αυτούς όμως δεν θα πέθαινε εάν η αστυνομία και ο στρατός δεν ήθελαν να τρομοκρατήσουν και να τιμωρήσουν. ΚΑΚΩΣ όλα αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκε, ηθελημένα για καθαρα πολιτικούς λόγους πιστεύω, η εντύπωση υπήρχαν νεκροί εντός του κτιρίου. Η γιορτή του Πολυτεχνείου ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται για να τιμηθεί ο αγώνας ενάντια στο φασισμό με προβολή όλων των γεγονότων του τριημέρου.
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Σωστά. Όπως είπε και ο Λαζόπουλος, η γενιά του Πολυτεχνείου μας έδειξε τί πρέπει να κάνουμε όταν είμαστε νέοι και τί δεν πρέπει να κάνουμε όταν μεγαλώσουμε...thanos123 έγραψε:Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα :-ΚΑΝΕΙΣ δεν σκοτώθηκε εντός του Πολυτεχνείου -24 (;) άτομα σκοτώθηκαν από 16 έως και 18 Νοεμβρίου.-Αρκετοί από τους νεκρούς ήταν άσχετοι με τα γεγονότα -Κανείς από αυτούς όμως δεν θα πέθαινε εάν η αστυνομία και ο στρατός δεν ήθελαν να τρομοκρατήσουν και να τιμωρήσουν. ΚΑΚΩΣ όλα αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκε, ηθελημένα για καθαρα πολιτικούς λόγους πιστεύω, η εντύπωση υπήρχαν νεκροί εντός του κτιρίου. Η γιορτή του Πολυτεχνείου ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται για να τιμηθεί ο αγώνας ενάντια στο φασισμό με προβολή όλων των γεγονότων του τριημέρου.
Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Δηλαδή το ξεκάθαρα πως προκύπτει;thanos123 έγραψε:Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα :-ΚΑΝΕΙΣ δεν σκοτώθηκε εντός του Πολυτεχνείου
Ήσουν παρόν στα γεγονότα και έτρεχες πάνω - κάτω να δεις αν σκοτώθηκε κανένας; Σου το είπε ο πατέρας σου; Το διάβασες σε ομιλία του Μιχαλολιάκου;
Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις σε προσωπικό επίπεδο είναι να μην εκφράζεις σιγουριά για γεγονότα που συνέβησαν πριν από 40 χρόνια. Από εκεί και πέρα, δεν βλέπω τι διαφορά έχει αν σκοτώθηκαν εντός ή εκτός του πολυτεχνείου άνθρωποι. Και μόνο που χρησιμοποιήθηκε ο στρατός εναντίον πολιτών και μάλιστα με άρματα μάχης είναι αρκετό.
Από εκεί και πέρα, θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το περιεχόμενο της γιορτής.
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Το πόρισμα Τσεβά και το πόρισμα Σαμπάνη αρκούν για να αποδείξουν ότι δεν υπήρξαν νεκροί εντός Πολύτεχνείου.
Μ'αρέσει που πέφτετε από τα σύννεφα όταν τα αυτονόητα τα λένε μαϊντανοί πολιτικοί όπως ο Γεωργιάδης, ο Μιχαλολιάκος ή ο πολύς Παναγιώταρος. Δηλαδή πρέπει να βγεί η Δαμανάκη ή οι διάφοροι άλλοι αντιστασιακοί του εξωτερικού για να πουν ότι έτσι είναι;
Μ'αρέσει που πέφτετε από τα σύννεφα όταν τα αυτονόητα τα λένε μαϊντανοί πολιτικοί όπως ο Γεωργιάδης, ο Μιχαλολιάκος ή ο πολύς Παναγιώταρος. Δηλαδή πρέπει να βγεί η Δαμανάκη ή οι διάφοροι άλλοι αντιστασιακοί του εξωτερικού για να πουν ότι έτσι είναι;
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
yandr έγραψε:Δηλαδή το ξεκάθαρα πως προκύπτει;thanos123 έγραψε:Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα :-ΚΑΝΕΙΣ δεν σκοτώθηκε εντός του Πολυτεχνείου
Ήσουν παρόν στα γεγονότα και έτρεχες πάνω - κάτω να δεις αν σκοτώθηκε κανένας; Σου το είπε ο πατέρας σου; Το διάβασες σε ομιλία του Μιχαλολιάκου;
Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις σε προσωπικό επίπεδο είναι να μην εκφράζεις σιγουριά για γεγονότα που συνέβησαν πριν από 40 χρόνια. Από εκεί και πέρα, δεν βλέπω τι διαφορά έχει αν σκοτώθηκαν εντός ή εκτός του πολυτεχνείου άνθρωποι. Και μόνο που χρησιμοποιήθηκε ο στρατός εναντίον πολιτών και μάλιστα με άρματα μάχης είναι αρκετό.
Από εκεί και πέρα, θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το περιεχόμενο της γιορτής.
το ξεκάθαρα προκύπτει από την ενημέρωση που έχω από Διάφορα μπλόκς για το τι έγινε εκείνες τις μέρες στο πολυτεχνείο αλλά και απο τον ενεργήσας την προκαταρτική εξέταση του εισαγγελέα πρωτοδικών Δημ Τσεβά. Οπως και το παραθέτω. Εκτός αν πιστεύεις Ότι και ο Τσεβάς ήταν χρυσαυγίτης. Και βέβαια δεν ήμουν παρών στα γεγονότα αλλα ούτε έτρεχα πάνω κάτω όπως λες με ειρωνεικό ύφος. Τα γεγονότα τα εκφράζω σύμφωνα μ αυτά Που διαβάζω. Τώρα το να μου απαγορέψεις να τα εκφράζω δεν συνάδουν Σε ένα διαχειριστή ενός φόρουμ να το απευθύνει σε μέλη του. Όταν είμαστε δημοκράτες πρέπει και να το δείχνουμε.
http://www.vrahokipos.net/old/history/gr/polytexneio/Tsevas.htm
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Μπα, αναξιόπιστα τα πορίσματα Τσεβά και Σαμπάνη, θα μπήκε "χουντικό" χέρι...
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Πάντως, θεωρώ λίγο αφελή τη συζήτηση για το αν οι νεκροί ήταν εντός του περιφραγμένου χώρου του Πολυτεχνείου ή εκτός. Να τους πούμε 'νεκρούς των γεγονότων' λοιπόν. Ένα παιδί δηλαδή που σκοτώθηκε 2 μέτρα έξω απο το Πολυτεχνείο δεν προσμετράται για 2 μέτρα; Θα συμφωνήσω πάντως, ότι η συγκεκριμένη επέτειος έχει πάρει έκταση πολύ μεγαλύτερη απο αυτήν που άξιζε...
Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Καλό είναι να σοβαρευτούμε στην ΕΛΛΑΔΑ, καμία χούντα δεν έπεσε λόγο πολυτεχνείου, η απόφαση για τον Παπαδόπουλου πάρθηκε στην Ουάσινγκτον, είχε γίνει ενοχλητικός για τον Κισιντζερ και την παρέα του, ας θυμηθούμε την επίθεση κατά της Λιβύης και την στάση του Παπαδόπουλου για διέλευση Αμερικανικών αεροσκαφών από την ΕΛΛΑΔΑ, ας θυμηθούμε τις διάφορες ένοπλες επαναστάσεις ανά τον κόσμο, σε καμία χώρα ο δικτάτορας δεν έπεσε από πολυτεχνεία και πανεπιστήμια, αλλά από το κροτάλισμα τον οπλών, η από τους στυλοβάτες του.
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Ακριβώς, ο Παπαδόπουλος για τον παραπάνω λόγο έπεσε.
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Σ'αυτο συμφωνω απόλυτα. Η στάση του Παπαδοπουλου ενοχλήσε τις ΗΠΑ και μάλλον τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα δημιούργησαν οι αμερικανοί μέσω του γνωστού ανθρώπου τους για να τον ρίξουν. Απλά δεν περίμεναν την μαζική απήχηση που θα είχε η εξεγερση.
Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
thanos123 έγραψε:
το ξεκάθαρα προκύπτει από την ενημέρωση που έχω από Διάφορα μπλόκς
Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο λάθος. Πότε θα μάθετε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει ένα μπλογκ και να γράψει ό, τι θέλει;
Την απαγόρευση που την είδες; Αν δεν είσαι δεκτικός σε κριτική καλύτερα να συχνάζεις μόνο σε μπλογκ που παρέχουν μονόδρομη ενημέρωση. Τα φόρουμ απαιτούν αλληλεπίδραση και αμφίδρομη επικοινωνία.thanos123 έγραψε:Τώρα το να μου απαγορέψεις να τα εκφράζω δεν συνάδουν Σε ένα διαχειριστή ενός φόρουμ να το απευθύνει σε μέλη του. Όταν είμαστε δημοκράτες πρέπει και να το δείχνουμε.
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Παιδιά, μην ψαρώνετε από τα μπλογκςΤα μπλογκς είναι σαν τα ποστ που κάνουμε εδώ στο φόρουμ
Εϊναι σαν να πει κάποιος "όπως γράφει και ο τάδε στο φόρουμ, έτσι έγιναν τα πράγματα"
Εϊναι σαν να πει κάποιος "όπως γράφει και ο τάδε στο φόρουμ, έτσι έγιναν τα πράγματα"

Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Ένα ωραίο άρθρο για το Πολυτεχνείο από την Σώτη Τριανταφύλλου
Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται - ας δώσουμε ένα τέλος το 2013, μετά από σαράντα χρόνια λάβαρα, ντουντούκες κι οδοφράγματα. Οι επέτειοι δεν εξυπηρετούν ούτε την ιστορική μνήμη, ούτε την κοινωνική συνεκτικότητα· εξυπηρετούν εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στο σχολείο.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί, θεωρητικά τουλάχιστον, κοινό κτήμα, μολονότι μεγάλο μέρος των νέων που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις έχουν νεφελώδη εικόνα των ιστορικών γεγονότων. Νεφελώδη εικόνα έχουν, μετά από σαράντα χρόνια προπαγανδιστικό σφυροκόπημα, και οι λιγότερο νέοι - για παράδειγμα, υπάρχουν ιστορικοί που συσχετίζουν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με εκείνα του γαλλικού Μάη, που τραβάνε δηλαδή την Ιστορία από τα μαλλιά... Έτσι κι αλλιώς, οι ετήσιες υπενθυμίσεις στερούνται περιεχομένου, δημιουργούν κοινωνική αταξία, υποδαυλίζουν τον φανατισμό και, εν κατακλείδι, εφόσον βασίζονται στην ιστορική άγνοια, επικεντρώνονται περισσότερο στο παρόν, ένα παρόν που εκλαμβάνεται ως διαρκώς επιδεινούμενο. Έτσι, τα ιστορικά γεγονότα γίνονται αφορμές για σύγχρονα αιτήματα, αναλόγως με το πού φυσάει ο άνεμος.
Το χρονικό κάθε έθνους είναι γεμάτο από αιματηρά γεγονότα, από θριάμβους και τραγικές ήττες των κοινωνικών κινημάτων. Δεν είναι ούτε λογικό, ούτε πρακτικά δυνατό να γιορτάζουμε όλα αυτά τα γεγονότα - μερικές φορές μάλιστα, οι γιορτές αποκτούν άσεμνο χαρακτήρα· καταντούν πανηγύρια· απομακρύνονται τόσο από την αρχική ιδέα ώστε μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ποικίλους τρόπους αναλόγως με τις επιθυμίες και τα αντανακλαστικά της κάθε εξουσίας. Για παράδειγμα, το Πολυτεχνείο έχει χρησιμοποιηθεί για το αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα γενικώς και αορίστως, για το αντι-αμερικανικό κίνημα (εφόσον η πορεία έχει, αδιαλείπτως, αλλόκοτη κατάληξη στην αμερικανική πρεσβεία), για οικονομικά αιτήματα (εναντίον της λιτότητας επί σειράν ετών), ενώ, τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται για την καταγγελία της κρίσης και, πάλι περιέργως, περιλαμβάνει την καθιερωμένη στάση στην αμερικανική πρεσβεία. Πού κολλάει η αμερικανική πρεσβεία; Στο ότι η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 υπήρξε όργανο της CIA; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά - και οι σημερινοί Αμερικανοί που βλέπουν εικόνες φωνασκούντων Ελλήνων έξω από την αμερικανική πρεσβεία δεν καταλαβαίνουν -δικαίως- περί τίνος πρόκειται.
συνεχίζεται...
Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται - ας δώσουμε ένα τέλος το 2013, μετά από σαράντα χρόνια λάβαρα, ντουντούκες κι οδοφράγματα. Οι επέτειοι δεν εξυπηρετούν ούτε την ιστορική μνήμη, ούτε την κοινωνική συνεκτικότητα· εξυπηρετούν εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στο σχολείο.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί, θεωρητικά τουλάχιστον, κοινό κτήμα, μολονότι μεγάλο μέρος των νέων που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις έχουν νεφελώδη εικόνα των ιστορικών γεγονότων. Νεφελώδη εικόνα έχουν, μετά από σαράντα χρόνια προπαγανδιστικό σφυροκόπημα, και οι λιγότερο νέοι - για παράδειγμα, υπάρχουν ιστορικοί που συσχετίζουν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με εκείνα του γαλλικού Μάη, που τραβάνε δηλαδή την Ιστορία από τα μαλλιά... Έτσι κι αλλιώς, οι ετήσιες υπενθυμίσεις στερούνται περιεχομένου, δημιουργούν κοινωνική αταξία, υποδαυλίζουν τον φανατισμό και, εν κατακλείδι, εφόσον βασίζονται στην ιστορική άγνοια, επικεντρώνονται περισσότερο στο παρόν, ένα παρόν που εκλαμβάνεται ως διαρκώς επιδεινούμενο. Έτσι, τα ιστορικά γεγονότα γίνονται αφορμές για σύγχρονα αιτήματα, αναλόγως με το πού φυσάει ο άνεμος.
Το χρονικό κάθε έθνους είναι γεμάτο από αιματηρά γεγονότα, από θριάμβους και τραγικές ήττες των κοινωνικών κινημάτων. Δεν είναι ούτε λογικό, ούτε πρακτικά δυνατό να γιορτάζουμε όλα αυτά τα γεγονότα - μερικές φορές μάλιστα, οι γιορτές αποκτούν άσεμνο χαρακτήρα· καταντούν πανηγύρια· απομακρύνονται τόσο από την αρχική ιδέα ώστε μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ποικίλους τρόπους αναλόγως με τις επιθυμίες και τα αντανακλαστικά της κάθε εξουσίας. Για παράδειγμα, το Πολυτεχνείο έχει χρησιμοποιηθεί για το αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα γενικώς και αορίστως, για το αντι-αμερικανικό κίνημα (εφόσον η πορεία έχει, αδιαλείπτως, αλλόκοτη κατάληξη στην αμερικανική πρεσβεία), για οικονομικά αιτήματα (εναντίον της λιτότητας επί σειράν ετών), ενώ, τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται για την καταγγελία της κρίσης και, πάλι περιέργως, περιλαμβάνει την καθιερωμένη στάση στην αμερικανική πρεσβεία. Πού κολλάει η αμερικανική πρεσβεία; Στο ότι η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 υπήρξε όργανο της CIA; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά - και οι σημερινοί Αμερικανοί που βλέπουν εικόνες φωνασκούντων Ελλήνων έξω από την αμερικανική πρεσβεία δεν καταλαβαίνουν -δικαίως- περί τίνος πρόκειται.
συνεχίζεται...
Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
17 Νοέμβρη 1973. Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όλους
Έτσι κι αλλιώς, η επιμονή μας στην επέτειο του Πολυτεχνείου ταυτίζεται με την τυραννική παρουσία της αριστεράς που, μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους «αγώνες του λαού». Μάλιστα, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν την επέτειο άρχισε να σφετερίζεται το αναρχικό κίνημα, το Πολυτεχνείο ως ιστορικό γεγονός και ως ιδέα έγινε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών για την ιδεολογική ηγεμονία. Από την πλευρά της η δημοκρατική δεξιά ενθαρρύνει τις γιορτές ώστε να φανεί αρκούντως φιλολαϊκή και να κλέψει λίγη από τη λάμψη του θύματος.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου πρέπει να τοποθετηθούν σε ακριβέστερη βάση: Ούτε η αριστερά, ούτε οι αναρχικοί πρωτοστάτησαν στην εξέγερση· το 1973 το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν κομματικοποιημένο όπως έγινε μετά τη μεταπολίτευση. Επίσης, η εξέγερση δεν ανέτρεψε το χουντικό καθεστώς παρότι το κλόνισε: Αντιθέτως, μετά την εισβολή των τεθωρακισμένων στο Πολυτεχνείο, άλλαξε η στρατιωτική ηγεσία και ακυρώθηκαν οι κινήσεις της λεγόμενης «γεφυροποίησης» του δημοκρατικού πολιτικού κόσμου με τη χούντα. Για λίγο καιρό τα πράγματα χειροτέρεψαν προτού καλυτερέψουν.
Η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα διέπεται από τον μιζεραμπιλιστικό λόγο της αριστεράς σύμφωνα με τον οποίον ο κόσμος είναι «μια παγίδα με σκατά» όπως έγραφαν στους τοίχους οι εξεγερμένοι του γαλλικού Μάη. Προστέθηκε ένας ακόμα μύθος στη μυθολογία του Εμφυλίου και της ελληνικής αριστεράς - ένας μύθος περί παλλαϊκής εξέγερσης και περί αριστερής αυτοθυσίας που εμπλούτισε την αριστερή αγιογραφία. Ταυτοχρόνως, η λεγόμενη «Γενιά του Πολυτεχνείου», στην οποία συνωστίστηκαν περισσότεροι απ' όσοι χωρούσαν, ανέβηκε στην εξουσία. Δεν απεδείχθησαν όλοι οι άνθρωποι ίδιοι -γραφειοκράτες, λιγούρια, σοβιετόφιλοι σταλινικοί, μεταρρυθμιστές σταλινοειδείς, τροτσκιστές κολλημένοι στο 1917, επαρχιώτες λαϊκιστές - ούτε μπορούμε να ισοπεδώσουμε έναν τόσο μεγάλο πληθυσμό που «ήρθε στα πράγματα». Ωστόσο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το Πολυτεχνείο χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της αριστεράς προσθέτοντας ένα ακόμη εύσημο στις «θυσίες του λαού» και ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδεολογική της ηγεμονία.
Έτσι, μετά το 1974, επικρατεί η αντιευρωπαϊκή, αντιαμερικανική και γενικώς η αντιδυτική νοοτροπία που συνοδεύεται από κοινωνικά οράματα σοσιαλιστικής γραφειοκρατίας, εχθρότητας προς τις επενδύσεις (ιδιαίτερα προς το λεγόμενο «ξένο κεφάλαιο»), απόρριψης κάθε ατομικής πρωτοβουλίας, περιφρόνησης των θεσμών και των νόμων, καθώς και υποκριτική προσκόλληση στην «πολιτική ορθότητα», στη δημοκρατική υπερευαισθησία (λόγου χάρη, το ΚΚΕ εκφέρει λόγο δημοκρατικής νομιμότητας ενώ δεν είναι καν κοινοβουλευτικό κόμμα) και σε μια κατασκευασμένη εκδοχή για την ελληνική ιστορία.
Η ιστορική λήθη είναι επικίνδυνη για τα έθνη - άλλο τόσο είναι επικίνδυνη η παραμορφωτική υπερμνησία και η επιλεκτική ανάσυρση συγκεκριμένων γεγονότων. Η ελληνική αριστερά έχει την παθολογική τάση να θυμάται ό, τι τη συμφέρει, όπως τη συμφέρει -και να μας επιβάλλει ξανά και ξανά τις αναμνήσεις της. Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να καταργηθεί, το γεγονός πρέπει να τεθεί στην πραγματική του βάση μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κι όλοι εμείς πρέπει να προχωρήσουμε σε καινούργιες περιπέτειες.
ΠΗΓΗ
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου πρέπει να τοποθετηθούν σε ακριβέστερη βάση: Ούτε η αριστερά, ούτε οι αναρχικοί πρωτοστάτησαν στην εξέγερση· το 1973 το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν κομματικοποιημένο όπως έγινε μετά τη μεταπολίτευση. Επίσης, η εξέγερση δεν ανέτρεψε το χουντικό καθεστώς παρότι το κλόνισε: Αντιθέτως, μετά την εισβολή των τεθωρακισμένων στο Πολυτεχνείο, άλλαξε η στρατιωτική ηγεσία και ακυρώθηκαν οι κινήσεις της λεγόμενης «γεφυροποίησης» του δημοκρατικού πολιτικού κόσμου με τη χούντα. Για λίγο καιρό τα πράγματα χειροτέρεψαν προτού καλυτερέψουν.
Η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα διέπεται από τον μιζεραμπιλιστικό λόγο της αριστεράς σύμφωνα με τον οποίον ο κόσμος είναι «μια παγίδα με σκατά» όπως έγραφαν στους τοίχους οι εξεγερμένοι του γαλλικού Μάη. Προστέθηκε ένας ακόμα μύθος στη μυθολογία του Εμφυλίου και της ελληνικής αριστεράς - ένας μύθος περί παλλαϊκής εξέγερσης και περί αριστερής αυτοθυσίας που εμπλούτισε την αριστερή αγιογραφία. Ταυτοχρόνως, η λεγόμενη «Γενιά του Πολυτεχνείου», στην οποία συνωστίστηκαν περισσότεροι απ' όσοι χωρούσαν, ανέβηκε στην εξουσία. Δεν απεδείχθησαν όλοι οι άνθρωποι ίδιοι -γραφειοκράτες, λιγούρια, σοβιετόφιλοι σταλινικοί, μεταρρυθμιστές σταλινοειδείς, τροτσκιστές κολλημένοι στο 1917, επαρχιώτες λαϊκιστές - ούτε μπορούμε να ισοπεδώσουμε έναν τόσο μεγάλο πληθυσμό που «ήρθε στα πράγματα». Ωστόσο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το Πολυτεχνείο χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της αριστεράς προσθέτοντας ένα ακόμη εύσημο στις «θυσίες του λαού» και ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδεολογική της ηγεμονία.
Έτσι, μετά το 1974, επικρατεί η αντιευρωπαϊκή, αντιαμερικανική και γενικώς η αντιδυτική νοοτροπία που συνοδεύεται από κοινωνικά οράματα σοσιαλιστικής γραφειοκρατίας, εχθρότητας προς τις επενδύσεις (ιδιαίτερα προς το λεγόμενο «ξένο κεφάλαιο»), απόρριψης κάθε ατομικής πρωτοβουλίας, περιφρόνησης των θεσμών και των νόμων, καθώς και υποκριτική προσκόλληση στην «πολιτική ορθότητα», στη δημοκρατική υπερευαισθησία (λόγου χάρη, το ΚΚΕ εκφέρει λόγο δημοκρατικής νομιμότητας ενώ δεν είναι καν κοινοβουλευτικό κόμμα) και σε μια κατασκευασμένη εκδοχή για την ελληνική ιστορία.
Η ιστορική λήθη είναι επικίνδυνη για τα έθνη - άλλο τόσο είναι επικίνδυνη η παραμορφωτική υπερμνησία και η επιλεκτική ανάσυρση συγκεκριμένων γεγονότων. Η ελληνική αριστερά έχει την παθολογική τάση να θυμάται ό, τι τη συμφέρει, όπως τη συμφέρει -και να μας επιβάλλει ξανά και ξανά τις αναμνήσεις της. Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να καταργηθεί, το γεγονός πρέπει να τεθεί στην πραγματική του βάση μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κι όλοι εμείς πρέπει να προχωρήσουμε σε καινούργιες περιπέτειες.
ΠΗΓΗ
Ο πιο ανίκητος εχθρός, είναι λοχία ο καιρός!
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης