Χούντα - Δικτατορία

[yandr]

Αρχίζουν οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια

Από τις πρώτες μέρες της δικτατορίας άρχισε να οργανώνεται και να δρα η Δημοκρατική Αμυνα. Μετά τις πρώτες συλλήψεις, άρχισαν οι διώξεις και στο Ναυτικό. Ο εκ των ηγετών της οργάνωσης, Γεράσιμος Νοταράς, που ήταν φυλακισμένος στου Αβέρωφ, μεταφέρεται στο αντιτορπιλικό «Ελλη» προς ανάκριση από τη Ναυτονομία. Εκεί συγκεντρώνονται οι συλληφθέντες υπαξιωματικοί, του κλιμακίου της Δημοκρατικής Αμυνας. Είναι αποφασισμένο να χρησιμοποιηθούν βασανιστήρια. Οι υπόλοιπες συλλήψεις αρχίζουν στις 23 Ιανουαρίου και ολοκληρώνονται στις 17 Φεβρουαρίου 1968.

Το «Μαγιάτικο» κίνημα όπως αποκαλείται από πολλούς στο Πολεμικό Ναυτικό. Το πρώτο κύμα συλλήψεων ξεκινά στις 23 και σταματά στις 27 Μαΐου 1973. Συλλαμβάνονται σαράντα τέσσερις. Οι υπόλοιποι δεκαοκτώ συλλαμβάνονται κλιμακωτά στις 16 Ιουνίου. Τελευταίο αξιωματικό του Ναυτικού συλλαμβάνουν τον Μπουζάκη στις 20 Ιουνίου, του Στρατού τον Αλεξάκη στις 21 Ιουνίου και τους Ευ. Αβέρωφ, Χρ. Αποσκίτη και Κ. Αποσκίτη στις 2 Ιουλίου.
Οι «συνωμότες»

Την υπόθεση αναλαμβάνει ο Στρατός γνωρίζοντας πολύ καλά πως το ΕΑΤ/ΕΣΑ θα βασάνιζε σκληρά τους «συνωμότες». Μία εβδομάδα μετά την αποκάλυψη της οργάνωσης αποστρατεύθηκε ο Μαργαρίτης από Αρχηγός του ΓΕΝ. Ανέλαβε ο Αραπάκης. Ο τελευταίος παρέμεινε Αρχηγός του Ναυτικού και έξι μήνες μετά τη Μεταπολίτευση, προς επιβράβευση του ρόλου που έπαιξε τις ημέρες της κρίσης του Κυπριακού και της πτώσης της χούντας. Από τους ενεχόμενους στην οργάνωση προκύπτει πως οι 45 οργανωμένοι μάχιμοι αξιωματικοί αποτελούν το 17% περίπου των εν ενεργεία συναδέλφων τους των αντιστοίχων τάξεων.

Η ανταρσία του «Βέλος»

Η υπόθεση του αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ αποτελεί τμήμα του Κινήματος του Ναυτικού. Είναι η «ανταρσία» του πληρώματός του υπό τον κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Ν. Παππά. Ο σχεδιασμός προέβλεπε απόπλου του στόλου στις 23 Μαΐου με στόχο την ανατροπή της δικτατορίας. Εγινε προσπάθεια να καταλάβουν οι στασιαστές τα αντιτορπιλικά ΙΕΡΑΞ και ΑΕΤΟΣ. Δεν πέτυχε ο αντικειμενικός σκοπός, αλλά δημιούργησε πρόβλημα στη χούντα. Αλλη εκδήλωση αντίστασης ήταν η υποβολή παραιτήσεων. Κάποιες από τις παραιτήσεις συνιστούσαν δηλώσεις πως οι υπογράφοντες δεν συμπράττουν με το καθεστώς. Τέτοιες ήταν του αρχηγού ΓΕΝ Εγγολφόπουλου και αργότερα των Σούτσου, Κονοφάου, Τζανετάκη, Κάντα, Βερροιόπουλου, Βασιλομανώλη. Υπάρχουν και περιπτώσεις «λιποταξίας» στο εξωτερικό, όπως των αξιωματικών Κ. Μαρώτη - Λάνα, Κ. Κωστάκη, Κ. Βάρφη, Γ. Ράνου, Δ. Καλούλη, Κ. Βλαχοδήμου, Κ. Τριανταφυλλίδη, Ν. Μπάρδη. Δεν ήταν λίγες και οι σημαντικές ατομικές πράξεις.

(... Συνεχίζεται... )

[yandr]

Οι «Ελεύθεροι Ελληνες» και η ομάδα Οπρόπουλου

Ο αξιωματικός της Αεροπορίας Τάσος Μήνης τάχθηκε επικεφαλής της οργάνωσης ΑΑΑ (Αντίσταση, Απελευθέρωση, Ανεξαρτησία). Εχοντας πολεμήσει τη δεκαετία του 1940, γνώριζε πως για να επιβιώσει μια αντιστασιακή οργάνωση δεν πρέπει το ένα μέλος να γνωρίζει τους άλλους και τι κάνουν. Οταν η οργάνωση του Καράγιωργα στη δικτατορία ζητάει εκρηκτικούς μηχανισμούς, κατασκευάζει δεκατρείς και τους παραδίδει στον απόστρατο υποναύαρχο Ι. Μασουρίδη. Το Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών συνεδριάζει στις 19 και 20 Φεβρουαρίου 1973. Καταδικάζει τον Μήνη σε 9 χρόνια και 10 μήνες κάθειρξη.

Δεν υπάρχει άλλη οργάνωση με στρατιωτικούς που να μην εξαρθρώθηκε παρότι συνελήφθησαν μερικά από τα μέλη της. Τούτο σημαίνει πως είχε κάτι ιδιαίτερο αυτή η ομάδα. Ηταν τα στεγανά μεταξύ των μελών της. Ετσι εξηγείται γιατί ο εν αποστρατεία τότε υποναύαρχος Ι. Μασουρίδης είναι σε λίγους γνωστός ως αντιστασιακός αξιωματικός μέλος της ΑΑΑ. Επίσης ο Μιχάλης Βαρδάνης και ο Σπύρος Μουστακλής, και οι δύο αξιωματικοί του Στρατού.

Σε πίνακα που συντάσσει ο στρατηγός Πανουργιάς, αναφέρει μεγάλο αριθμό αξιωματικών που είχαν και από τα τρία όπλα στην οργάνωση «Ελεύθεροι Ελληνες». Αναφέρει επίσης πως είχε επαφές με πολλούς τέως πολιτικούς και άλλα πρόσωπα της δημόσια ζωής.

Καταχωρίζει από μεν την Αεροπορία εννέα (9) αξιωματικούς ως μέλη, από δε τον Στρατό έξι (6) στρατηγούς με «επαφές και συνεργασίες» και εβδομήντα επτά (77) κανονικά μέλη. Στα μέλη περιλαμβάνονται και οι της Διοικούσας Επιτροπής που ήταν οι αντιστράτηγοι Τζανετής, Παπαγεωργίου, Πανουργιάς και Μπάλκος και ο υποστράτηγος Περιβολιώτης Γεώργιος («μόνον στις αρχές»). Για τον Βαρδουλάκη σημειώνει πως «υπήρξε διάστημα υπαρχηγός».

Το χαρακτηριστικό για την πολυπρόσωπη οργάνωση των ΕΕ είναι πως δεν πρόλαβε να αναπτύξει δραστηριότητα. Ωστόσο η ύπαρξη της οργάνωσης αυτής έδειξε πως σημαντικός αριθμός στελεχών του στρατού ήταν εναντίον της στρατιωτικής κυβέρνησης.

Αξιόλογη δράση ανέπτυξε και η ομάδα του συνταγματάρχη Οπρόπουλου, όπου συμμετείχε και ο Αλέκος Αρχάκης. Η ομάδα Οπρόπουλου σχεδίαζε την κατάληψη της ΑΣΔΕΝ στο πλαίσιο του κινήματος του βασιλιά. Ο Οπρόπουλος αναχωρεί στο εξωτερικό ύστερα από ατύχημα στην εξορία που τον αφήνει παράλυτο κάτω από τη μέση, και δραστηριοποιείται εκτός Ελλάδας με τους υπολοίπους αντιχουντικούς, στο Λονδίνο κυρίως.

Στρατιωτικοί συλλαμβάνονται με την οργάνωση ΕΑΝ (Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία). Από έγγραφο της Υπηρεσίας Πληροφοριών του αστυνόμου Σπύρου Μιχελή, προκύπτουν τα ονόματα των: Σαββούρα Ιπποκράτη, Σπυριούνη Κυριάκου, Ρούμπου Ιωάννη, Παπανικολάου Νικόλαου, Μουστακλή Σπυρίδωνα, Ζαρκάδα Αλέξανδρου, Βασιλικόπουλου Λεωνίδα, Πανουργιά Πανουργιά, Βαρδουλάκη Ανδρέα και Μπερλεμπέ Αναστασίας.

Ενα τμήμα από την ιστορία της ΕΑΝ διαφαίνεται ότι έχει χτιστεί και από τον Σπύρο Μουστακλή.

πηγή

[VALLGOX]

Πριν το Πολυτεχνιο, το κινημα του ναυτικου, ανταρσια του Α/Τ Βελος

[samloxias]

; Δέν καταλαβένω