Ρετρό Ναυτικές περιηγήσεις

[dn24]

Λίμπερτυ



Το πλοίο αυτό που αποτελεί ένα από τα τρία που σώζονται παγκοσμίως βρέθηκε εγκαταλελειμμένο και κατεστραμμένο στις ΗΠΑ και ρυμουλκήθηκε στην Ελλάδα το 2008.

Σημερα λειτουργει σαν μουσειο και η ιστορια του ειναι τοσο μεγαλη και ενδειαφερουσα οσο η ενδοξη ιστορια της Ελληνικης Ναυτιλιας.

Πρώτη ναυπήγηση

Το 1939 καθελκύστηκε στα ναυπηγεία "J.L.Thomson and Son" του Σάντερλαντ της Αγγλίας, σε σχέδια του Προέδρου του ναυπηγείου R.C.Thomson ένας πρωτοποριακός, τότε, ναυπηγικός τύπος πλοίου εκτοπίσματος 10.000 τόν.d.W. Και ολικής χωρητικότητας 5.300 περίπου κόρων, ατμοκίνητο, με υπερυψωμένο μεσόστεγο και χαμηλά το πρόστεγο και το επίστεγο, ισχύος παλινδρομικής μηχανής 2.500 ΗΡ που του έδινε ταχύτητα, πλήρους φόρτου,10 κόμβους και που ονομάσθηκε "Doringhton Court".

Ο ναυπηγικός αυτός πρωτοποριακός τύπος με τα δύο πρωραία ενιαία κύτη (αμπάρια) και ένα πρυμναίο έμελλε να διαδραματίσει τον σημαντικότερο ρόλο εμπορικού πλοίου στη διάρκεια του επερχόμενου πολέμου.

Ναυπήγηση ή Παραγωγή;

Ποτέ άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία δεν ταυτίσθηκαν οι έννοιες "ναυπήγηση" και παραγωγή". Ο ίδιος ο περιώνυμος Κάιζερ που έστηνε ναυπηγεία στα πιο απίθανα μέρη με απανωτές καθελκύσεις Λίμπερτυ ομολογούσε: «Εγώ δεν ναυπηγώ ούτε κατασκευάζω αλλά, παράγω πλοία»! Τα ναυπηγεία Oregon Shipbuilding Co. Ολοκλήρωσαν τη ναυπήγηση του 1ου πλοίου σε 253 ημέρες, το 10ο σε 154 ημέρες, το 19ο σε 86 μέρες. Επίσης το ναυπηγείο του Ρίτσμοντ (Καλιφόρνια) σε 16 ημέρες! Συγκεκριμένα λέγεται πως η ναυπήγηση του Λίμπερτυ "Ρόμπερτ Πίρι", που αριθμούσε 250.000 μεταλλικά μέρη, συναρμολογήθηκε μέσα σε 4 μέρες και 15 ώρες!

Η φρενίτιδα ναυπήγησης των Λίμπερτυ γίνεται περισσότερο αντιληπτή αν σκεφθεί κανείς πως για τη ναυπήγηση ενός τέτοιου τύπου πλοίου απαιτούνταν:3.400 τόνοι σκληρός χάλυβας (ατσάλι) μόνο για τον σκελετό και τα διαφράγματα,2.750 τόνοι λαμαρίνες,700 περίπου τόνοι διαμορφωμένα υλικά και 50.000 περίπου χυτά μέρη (τεμάχια).

Από δε τους απασχολούμενους στα ναυπηγεία σημειώθηκε πως ένας στους 200 είχε δει προηγουμένως ναυπηγείο και ακόμη, πως το 25% δεν είχε δει προηγουμένως θάλασσα!

Η προσφορά των Λίμπερτυ

Στις 20 Αυγούστου 1945, μόλις έξι ημέρες μετά την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους, η Ναυτιλιακή Επιτροπή ακύρωσε όλα τα συμβόλαια περαιτέρω ναυπήγησης Λίμπερτυ. Μέχρι εκείνη την ημέρα είχαν καθελκυστεί 2.710 αμερικανικά Λίμπερτυ που αν προστεθεούν και τα αρχικά 60 για λογαριαμό της Βρετανίας και τα 25 από τον Καναδά ο συνολικός αριθμός τους έφθασε τα 2795 πλοία.

Είναι γεγονός πως τα πλοία αυτά σήκωσαν όλο το βάρος των μεταφορών κατά τη διάρκεια του πολέμου. Τα αργοκίνητα αυτά πλοία των 10 κόμβων ταχύτητας ήταν εκείνα που μετέφεραν εκατομμύρια τόνους πυρομαχικά, εφόδια υλικά, άρματα, τρόφιμα, πετρέλαια και κάρβουνο, ατμομηχανές, στρατιωτικά οχήματα, ζώα και ζωοτροφές, φαρμακευτικό υλικό και πάσης φύσεως ειδών μέριμνας σε όλα τα μέτωπα του πολέμου από τη Βόρεια θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο.

[dn24]

Κάποια επίσης απ΄ αυτά με το περιορισμένο πολεμικό εξοπλισμό τους (πρωραία και πρυμναία πυροβόλα) κατάφεραν και κατέρριψαν γερμανικά αεροσκάφη και με βομβες βυθού βύθισαν και υποβρύχια ενώ κάποια άλλα μετέφεραν αιχμαλώτους.

Όταν η παραζάλη του πολέμου τελείωσε επιδόθηκαν σε λαμπρότερες ειρηνικές αποστολές, τον εφοδιασμό των καταστρεμένων περιοχών. Σε πολύ σύντομο διάστημα η γνώριμη πλέον σιλουέτα τους φιγουράριζε σε όλους σχεδόν τους λιμένες του κόσμου. Ήταν η εποχή που βλέποντάς τα πρώτοι οι Έλληνες άνεργοι ναυτικοί να περνούν κάποια εξ αυτών σε ελληνικά χέρια, αντί Λίμπερτυ τ΄ αποκάλεσαν ευλογημένα πλοία

Γιατί ακριβώς μ΄ αυτά αναγεννήθηκε στην κυριολεξία (μεταπολεμικά) η Ελληνική Ναυτιλία

Η κατεστραμένη Ελλάδα επανέκτησε ναυτικό στόλο, πολύς κόσμος βρήκε δουλειά στα Liberties, έστελνε εμβάσματα με συνάλλαγμα πίσω στην οικογένεια και παράλληλα απέκτησε την τεχνογνωσία με την οποία ξεκίνησε η ανοδική πορεία της η Ελληνική ναυτιλία.H ζωή των ναυτικών μέσα σε αυτά τα πλοία ήταν φρικτή. Πραγματικά κάτεργα και απίστευτα επικύνδυνη. Πολλά απο αυτά τα πλοία είχαν συνεχώς ζημιές εν πλώ και πολλά απο αυτά κινδύνευσαν να βουλιάξουν. Οι ναυτικοί εκεί μέσα ηταν κυριολεκτικά ήρωες.

Επιμέλεια κειμένου:dn24

ΠΗΓΗ

[dn24]

Πρέβελης



To Ιαπωνέζικο αυτό πλοίο, έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1994, και υπέστη ευρεία μετασκευή.Το "Πρέβελη" δεν ήταν ένα απλό επιβατηγό πλοίο της γραμμής.Επί Ρεθυμνιακής ήταν σωστό κρουαζιερόπλοιο.

Εκείνα τα χρόνια το Ρέθυμνο είχε δύο πλοία που το σύνδεαν καθημερινά με το λιμάνι του Πειραιά.Η κίνηση της γραμμής ήταν πολύ μεγάλη, τόσο σε επιβάτες, όσο σε φορτηγά αλλά και σε αυτοκίνητα.

Η γραμμή του ήταν Πειραιάς-Ρέθυμνο, με προσέγγιση, κάποιες ημέρες της εβδομάδας, και στο λιμάνι της Σίφνου.

Το πλοίο αποτέλεσε για μερικά χρόνια δίδυμο με το "Αρκάδι".

Η Ρεθυμνιακή Μετά την απορρόφηση της από την ΑΝΕΚ, τα πράγματα σιγά -σιγά άρχισαν να αλλάζουν.

Σταδιακά στην γραμμή επήλθε απαξίωση, και η κίνησή της απορροφήθηκε από τα πλοία των Χανίων αλλά και του Ηρακλείου, με συνέπεια κάποια στιγμή το Ρέθυμνο να μην έχει πλέον ακτοπλοϊκή σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά.

Το 2012 το "Elli T" προσπάθησε να "αναστήσει" την γραμμή, αλλά το εγχείρημα δεν στέφθηκε, τελικά, με επιτυχία.

Οι Ρεθυμνιώτες μπορεί να το υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό, αλλά οι παλιές καλές εποχές είχαν πλέον παρέλθει.

Το "Αρκάδι" και το "Πρέβελη" ήταν πλοία που έγραψαν μεγάλη ιστορία στο Ρέθυμνο.

Το "Πρέβελη" στην πορεία του χρόνου πέρασε στα χέρια της ΑΝΕΚ.

Μετονομάστηκε σε "Πρέβελης", χάριν της περίφημης Μονής Πρέβελης στα νότια του νομού Ρεθύμνου.

Από το 2009 το "Πρέβελης" εξυπηρετεί τη δύσκολη γραμμή της Κασοκαρπαθίας.

Τα μεγαλεία της παλιάς εποχής του Ρεθύμνου έχουν περάσει, αλλά το "Πρέβελης" καταφέρνει να ανταποκρίνεται με εξαιρετική επιτυχία σε έναν διαφορετικό ρόλο, με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

Όμως, τα μεγάλα πλοία μοιάζουν σαν τους μεγάλους ηθοποιούς.

Καταφέρνουν να ανταποκρίνονται πάντα με επιτυχία σε κάθε ρόλο, όποιο βαθμό δυσκολίας και αν είναι αυτός.

Επιμέλεια κειμένου:dn24

[dn24]

Γεώργιος Εξπρές



Η φωτογραφία είναι απο τον κόλπο της Ελευσίνας κατά την μακρόχρονη διάρκεια του παροπλισμού του.

Το πλοίο, ήταν παροπλισμένο στα Ναυπηγεία δυτικά της Ελευσίνας, κοντά στον Αρχαιολογικό Χώρο.

Το πλοίο παρέμεινε στο σημείο αυτό μέχρι τις 23 Μαρτίου του 2009, όπου και θα αναχωρήσει για το τελευταίο του ταξίδι.

Παρατηρώντας απο κοντά το πλοίο, σου γεννιώνται ανάμεικτα συναισθήματα,

από τη μια χαρά να το αντικρύζεις, από την άλλη έντονο το συναίσθημα της λύπης να το βλέπεις σε αυτήν την κατάσταση. Η εγκατάλειψη, η παρακμή, η φθορά. Το πλοίο, όμως, ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Ένιωθες ότι το πλοίο σε καλοσωρίζει με τρόπο εγκάρδιο αλλά και ζεστό.

Από τα τέλη Ιουλίου του 1983 έως τις 23 Μαρτίου 2009, μεσολάβησαν 26 ολόκληρα χρόνια.

Παρατηρώντας το, είναι απορίας άξιο, γιατί να φύγει ενώ μπορούσε ακόμα να προσφέρει πολλά στην ακτογραμμή μας.

Αλλά πάνω από όλα μας εξέπεμψε την περηφάνεια ενός αξέχαστου Βέλγικου σκαριού, που αγαπήθηκε πολύ στα χρόνια που φιλοξενήθηκε στα νερά μας.

Το πλοίο σε εκείνες τις επισκέψεις μας είπε περισσότερα από όσα μας είχε εκμυστηρευθεί τα όσα χρόνια που ταξιδεύαμε μαζί του.

Μίλησε για πίκρες, μίλησε για τα χαμένα όνειρα, μίλησε για τα όμορφα νησιά στις εποχές που μεσουρανούσε.

Και, όμως, το πλοίο μας είπε ξεκάθαρα ότι κρατά τις όμορφες στιγμές που έζησε τα 14 χρόνια στην ανοιχτή θάλασσα και όχι τα όσα βίωσε αυτά τα 12 χρόνια του παροπλισμού του.

Επιμέλεια κειμένου:dn24

[Nassos]

Μακάρι να θυμόμουν αρκετές ιστορίες από ταξίδια στη Λήμνο με τη Nomikos Lines τέλη 1980-αρχές 1990 με το Express Λήμνος, αλλά που, μικρό παιδί ήμουν.

[dn24]

Μακάρι να θυμόμουν αρκετές ιστορίες από ταξίδια στη Λήμνο με τη Nomikos Lines τέλη 1980-αρχές 1990 με το Express Λήμνος, αλλά που, μικρό παιδί ήμουν.

Προσωπικά ήμουν πάρα πολύ μικρός τέλος του '80 και δεν θα μπορούσα να το θυμάμαι, όμως θα κοιτάξω να κάνω έρευνα υλικού για το εν λόγω καράβι!