Καταγγελία για την θητεία μου
Καταγγελία για την θητεία μου
Καλησπέρα σας. Επιθυμώ να αναφερθώ σε γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της θητείας μου τα έτη 2003&4 (ήμουν σειρά 2003 Β). Το εύλογο ερώτημα βέβαια είναι γιατί καθυστέρησα τόσο πολύ και δεν αναφέρθηκα νωρίτερα` η απάντηση είναι πως τα σημαντικά για μένα γεγονότα τα θυμάμαι πάντα και δεν παύουν ποτέ να είναι σημαντικά, ο χρόνος δηλαδή στην περίπτωσή μου δεν είναι ο καλύτερος γιατρός. Κι επειδή πολλές φορές και στις δύο μονάδες που βρέθηκα πιστεύω ότι αδικήθηκα κατάφωρα, και μάλιστα με κακόβουλο σκοπό, όσο περνούσε ο καιρός τόσο ωρίμαζε μέσα μου η σκέψη πως έπρεπε να κάνω μια καταγγελία.
Στην προπαίδευσή μου στον Πόρο πέρα από ψιλοπράγματα δεν είχε γίνει κάτι το σοβαρό οπότε δεν έχω να πώ κάτι. Και στην πρώτη μου μονάδα αρχικά το Α/Γ Ρόδος (ή όταν αποσπάστηκα στο Α/Γ Λέσβος 22 ημέρες για άσκηση του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο) τις διενέξεις μου με άλλους ναύτες των οποίων η συμπεριφορά ήταν καταφανέστατα ασεβής τις θεωρώ προσωπικό μου θέμα στο οποίο δεν είναι αρμόδιο το ΓΕΝ και δε σκοπεύω να επεκταθώ. Τα παράπονά μου ξεκίνησαν όταν έγινα μόνιμος κλιμακάριος, μια θέση που όπως είναι γνωστό προυποθέτει 6 ώρες πρωινή-μεσημεριανή κλίμακα και καθημερινή εξόδου αμέσως μετά. Την καθημερινή εξόδου όχι μόνο ΔΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ ΠΟΤΕ, διατηρώντας με με την κλασσική 1/1 καραβίσια άδεια, αλλά όταν έκανα αίτημα για έστω 2/1 την απέρριψαν και με ενέπαιξαν λέγοντας πως «μόλις παλιώσω» θα παίρνω περισσότερες εξόδου` όπως κατάλαβα δηλαδή η μόνη περίπτωση ευνοικής μεταχείρισης ήταν να ζητήσω να μείνω στην ίδια μονάδα και μετά τους εξήμισι μήνες που ίσχυε από τη θητεία, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα δε θα συνέφερε καθόλου αφού σ` ένα αρματαγωγό πλοίο η θητεία δεν είναι ευχάριστη (απόδειξη ότι κάποια στιγμή απαγόρευσαν στους ναύτες θητείας να υπηρετούν σε αρματαγωγά πλοία). Σα να μην έφτανε αυτό συχνά συνέβαινε ναύτες να καθυστερούν να με αντικαταστήσουν, τρώγοντάς μου ενίοτε και ώρα από την εξόδου μου, κι όταν κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκα για το ζήτημα σχετικά έντονα στον ναύτη του οπλονομείου ΜΑΝΙΑΤΑΚΗ όχι μόνο δεν εισακούστηκα αλλά για «τιμωρία» με έβαζαν και βραδυνή βάρδια 4 ή 6 ώρες. Η ολοκλήρωση της ασέβειας ήταν ότι ούτε το μεσημέρι με άφηναν ήσυχο αφού μ` έβαζαν καμαρώτο το μεσημέρι να σερβίρω κάποιον αξιωματικό. Όταν μετατέθηκα σε άλλη μονάδα δεν έστειλαν καμία συστατική επιστολή ώστε, αφού είχα «παλιώσει» κατά τη δική τους γνώμη, να έχω τουλάχιστον σε εκείνη τη μονάδα καλύτερες εξόδου ως ανταμοιβή για την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ που έγινε στην πρώτη μονάδα.
Η δεύτερη μονάδα ήταν η ΔNE του Σκαραμαγκά και τους πρώτους τρείς- τρεισίμισι μήνες εκεί ήμουν πραγματικά πολύ καλά. Τα άσχημα άρχισαν όταν ο καινούργιος μόνιμος αξιωματικός του γραφείου μου, ονόματι ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ένιωσε έναν ακατανόητο φόβο από το γεγονός ότι είχα προσωπικό ημερολόγιο - στο οποίο όπως ήταν φυσικό κατέγραφα τα θέματα συζητήσεως όταν κάναμε κουβεντούλα και ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΒΕΒΑΙΑ με το να σημείωνα μυστικά θέματα της μονάδας- και γι` αυτό αποφάσισε με ΒΡΩΜΙΚΟ τρόπο να με διώξει από το γραφείο διαδίδοντας ΨΕΥΔΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ πως είναι πεσμένη η απόδοσή μου (για ποια πεσμένη απόδοση μιλάμε όταν οι μόνες ασχολίες μου ήταν ένας καθαρισμός μία φορά στις δύο βδομάδες καθώς και να φέρνω σπανιότατα μια εκτύπωση από τον επάνω όροφο) που όταν το έμαθε ο υπεύθυνος μεταθέσεων με κατηγόρησε για το ημερολόγιο και τις φωτογραφίες που ζητούσα να βγάλω ναύτες και μόνιμους (προφανώς επίσης για ιδιωτικούς λόγους) απειλώντας με με δυσμενή μετάθεση. Το αποτέλεσμα δεν ήταν να με μεταθέσει αλλά να με κάνει εντός της μονάδας ναύτη Γενικής Επιστασίας (Γ/Ε) τη χειρότερη δηλαδή από όλες (καθαρισμοί, μεταφορές αντικειμένων, κηπουρική, βάψιμο κ. Α`). Παράλληλα από τότε δε με άφηναν καθόλου να πάρω κάποια εξόδου επιπλέον -μου ήταν απαραίτητη για να εργαστώ γιατί τα χρήματά μου τελείωναν και δε θα είχα πόρους ούτε για τη βενζίνη του αυτοκινήτου μου που έβαζα για να βλέπω την οικογένειά μου στη Δροσιά Αττικής- αφού, εκμεταλλευόμενοι ότι ήμουν και οδηγός υπηρεσίας, με έβαζαν ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΔΟΝ ΜΟΥ ...
Στην προπαίδευσή μου στον Πόρο πέρα από ψιλοπράγματα δεν είχε γίνει κάτι το σοβαρό οπότε δεν έχω να πώ κάτι. Και στην πρώτη μου μονάδα αρχικά το Α/Γ Ρόδος (ή όταν αποσπάστηκα στο Α/Γ Λέσβος 22 ημέρες για άσκηση του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο) τις διενέξεις μου με άλλους ναύτες των οποίων η συμπεριφορά ήταν καταφανέστατα ασεβής τις θεωρώ προσωπικό μου θέμα στο οποίο δεν είναι αρμόδιο το ΓΕΝ και δε σκοπεύω να επεκταθώ. Τα παράπονά μου ξεκίνησαν όταν έγινα μόνιμος κλιμακάριος, μια θέση που όπως είναι γνωστό προυποθέτει 6 ώρες πρωινή-μεσημεριανή κλίμακα και καθημερινή εξόδου αμέσως μετά. Την καθημερινή εξόδου όχι μόνο ΔΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ ΠΟΤΕ, διατηρώντας με με την κλασσική 1/1 καραβίσια άδεια, αλλά όταν έκανα αίτημα για έστω 2/1 την απέρριψαν και με ενέπαιξαν λέγοντας πως «μόλις παλιώσω» θα παίρνω περισσότερες εξόδου` όπως κατάλαβα δηλαδή η μόνη περίπτωση ευνοικής μεταχείρισης ήταν να ζητήσω να μείνω στην ίδια μονάδα και μετά τους εξήμισι μήνες που ίσχυε από τη θητεία, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα δε θα συνέφερε καθόλου αφού σ` ένα αρματαγωγό πλοίο η θητεία δεν είναι ευχάριστη (απόδειξη ότι κάποια στιγμή απαγόρευσαν στους ναύτες θητείας να υπηρετούν σε αρματαγωγά πλοία). Σα να μην έφτανε αυτό συχνά συνέβαινε ναύτες να καθυστερούν να με αντικαταστήσουν, τρώγοντάς μου ενίοτε και ώρα από την εξόδου μου, κι όταν κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκα για το ζήτημα σχετικά έντονα στον ναύτη του οπλονομείου ΜΑΝΙΑΤΑΚΗ όχι μόνο δεν εισακούστηκα αλλά για «τιμωρία» με έβαζαν και βραδυνή βάρδια 4 ή 6 ώρες. Η ολοκλήρωση της ασέβειας ήταν ότι ούτε το μεσημέρι με άφηναν ήσυχο αφού μ` έβαζαν καμαρώτο το μεσημέρι να σερβίρω κάποιον αξιωματικό. Όταν μετατέθηκα σε άλλη μονάδα δεν έστειλαν καμία συστατική επιστολή ώστε, αφού είχα «παλιώσει» κατά τη δική τους γνώμη, να έχω τουλάχιστον σε εκείνη τη μονάδα καλύτερες εξόδου ως ανταμοιβή για την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ που έγινε στην πρώτη μονάδα.
Η δεύτερη μονάδα ήταν η ΔNE του Σκαραμαγκά και τους πρώτους τρείς- τρεισίμισι μήνες εκεί ήμουν πραγματικά πολύ καλά. Τα άσχημα άρχισαν όταν ο καινούργιος μόνιμος αξιωματικός του γραφείου μου, ονόματι ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ένιωσε έναν ακατανόητο φόβο από το γεγονός ότι είχα προσωπικό ημερολόγιο - στο οποίο όπως ήταν φυσικό κατέγραφα τα θέματα συζητήσεως όταν κάναμε κουβεντούλα και ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΒΕΒΑΙΑ με το να σημείωνα μυστικά θέματα της μονάδας- και γι` αυτό αποφάσισε με ΒΡΩΜΙΚΟ τρόπο να με διώξει από το γραφείο διαδίδοντας ΨΕΥΔΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ πως είναι πεσμένη η απόδοσή μου (για ποια πεσμένη απόδοση μιλάμε όταν οι μόνες ασχολίες μου ήταν ένας καθαρισμός μία φορά στις δύο βδομάδες καθώς και να φέρνω σπανιότατα μια εκτύπωση από τον επάνω όροφο) που όταν το έμαθε ο υπεύθυνος μεταθέσεων με κατηγόρησε για το ημερολόγιο και τις φωτογραφίες που ζητούσα να βγάλω ναύτες και μόνιμους (προφανώς επίσης για ιδιωτικούς λόγους) απειλώντας με με δυσμενή μετάθεση. Το αποτέλεσμα δεν ήταν να με μεταθέσει αλλά να με κάνει εντός της μονάδας ναύτη Γενικής Επιστασίας (Γ/Ε) τη χειρότερη δηλαδή από όλες (καθαρισμοί, μεταφορές αντικειμένων, κηπουρική, βάψιμο κ. Α`). Παράλληλα από τότε δε με άφηναν καθόλου να πάρω κάποια εξόδου επιπλέον -μου ήταν απαραίτητη για να εργαστώ γιατί τα χρήματά μου τελείωναν και δε θα είχα πόρους ούτε για τη βενζίνη του αυτοκινήτου μου που έβαζα για να βλέπω την οικογένειά μου στη Δροσιά Αττικής- αφού, εκμεταλλευόμενοι ότι ήμουν και οδηγός υπηρεσίας, με έβαζαν ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΔΟΝ ΜΟΥ ...
Καταγγελία για την θητεία μου
... Εμένα και κανέναν άλλο να μετακινώ σήματα (ακόμη και νύχτα και ξημερώματα) και φαγητό και να εκτελώ ωριαία περιπολία -κάποια στιγμή μάλιστα ο Αρχιεπιστολέας διέταξε να γίνονται δύο περιπολίες ανά ημέρα- στην περιφέρεια του Σκαραμαγκά με τον ΑΦ ή τον ΒΑΦ. Όσον αφορά τα σήματα συνέβη δηλαδή το εξής ειρωνικό, να με κατηγορούν για υποψήφια πράξη κατασκοπείας λόγω του ημερολογίου αλλά να μου δίνουν τα σήματα από και προς το σηματωρείο! ʼ λλη ειρωνεία ήταν ότι δεν επέτρεπαν στην πύλη του ΚΕΠΑΛ να χρησιμοποιεί άλλος το αυτοκίνητο οπότε, λές και δεν ήταν αρκετά όλα τα προηγούμενα που τραβούσα, αναγκαστικά (κάτι που δεν ήταν δική μου αρμοδιότητα) πήγαινα κάθε βράδυ να παραλάβω την παραγγελία φαγητού ναυτών και μονίμων -όσων δεν τους άρεσε το βραδυνό- από την εξωτερική πύλη του Σκαραμαγκά. Κάποια μέρα ο τότε ΑΦ ΚΟΝΤΟΣ με πρόσβαλλε για ποιο λόγο πήγα στην πύλη χωρίς να τον ρωτήσω και γενικά χρησιμοποίησε τη θέση του για να μου φέρεται με μειωτικό τρόπο. Προσβλητικά μου συμπεριφερόταν και ο υπεύθυνος καυσίμων ΔΑΓΚΛΗΣ που χωρίς απολύτως κανένα λόγο μου έλεγε πως δε μιλάω σωστά και με απειλούσε με περιορισμό ή στέρηση εξόδου.
Όταν επιτέλους πλησίαζε η άδεια απολύσεώς μου, σε όλους τους ναύτες Γ/Ε δόθηκαν τουλάχιστον 15 ημέρες επιπλέον. Ζήτησα από τον αξιωματικό του οπλονομείου ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ (ο οποίος δύο φορές, επειδή είχε αρκετά άτομα για τη φροντίδα του κήπου, με είχε βάλει να καθαρίσω μόνος μου τους τοίχους ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ από τις μαυρίλες και καθάριζα μισή μέρα) όχι 15 αλλά έστω 5 ημέρες - που και πάλι αυτό ήδη θα ήταν διάκριση εναντίον μου- και μόλις με έστειλε να βάψω μια αποθήκη στο σηματωρείο υπέθεσα πως θα μου τις έδινε σαν αντάλλαγμα γιατί αυτό έδειχνε και η στάση του αν και δε μου είχε απαντήσει τίποτα. Μόλις όμως του έθεσα εκ νέου το θέμα ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ την πρώτη φορά και αρνήθηκε να δώσει ακόμη και μία μέρα. Με παρέπεμψε μάλιστα στον αξιωματικό που ουσιαστικά θα έδινε την τελική συγκατάθεση πότε θα απολυόμουν, τον αξιότιμο κο ΧΕΛΜΗ, υποσχόμενος πως θα με άφηνε όντως να φύγω αν εκείνος επιβεβαίωνε πως δεν υπήρχαν περαιτέρω ανάγκες προσωπικού εκείνες τις ημέρες στη μονάδα. Ο κος Χέλμης όντως επιβεβαίωσε το προηγούμενο αλλά ο Βασιλειάδης ΠΑΡΑΒΙΑΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ κρατωντας με με το ζόρι! Συνένοχός του στην απαράδεκτη αυτή ενέργεια ο άλλος αξιωματικός του οπλονομείου ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ο οποίος, όταν αντέδρασα έντονα μετά από όλα αυτά, μου απάντησε επί λέξει ότι μου δίνει δύο μέρες όχι γιατί τις αξίζω, αλλά γιατί «ΤΟΥ ΕΠΡΗΞΑ ΤΑ *****». Για να δικαιολογήσει την πλήρως άστοχη άποψή του υποστήριξε το ανεκδιήγητο πως η Γ/Ε είναι το ίδιο βαριά με τις επιστασίες γραφείου της μονάδας! Δεν ξεχνάω επίσης πως αρκετές φορές από όσες τον σέρβιρα ως καμαρώτος τα μεσημέρια μου μιλούσε απαξιωτικά λες και ήμουν κατώτερο άτομο και δούλος του.
Αυτά είχα να δηλώσω σχετικά με τη θητεία μου. Λένε ότι το ναυτικό είναι καλή περίπτωση συγκριτικά με το στρατό ξηράς, προσωπικά όμως δυστυχώς δε μπορώ να πώ ότι το βίωσα αυτό. Λυπάμαι πάρα πολύ για όσους με υποβίβασαν εσκεμμένα με τις πράξεις τους και είμαι από εκείνους που δε συγχωρούν ποτέ όσους ηθελημένα τους έβλαψαν. Να αντιδράσω περαιτέρω τότε δεν το έκρινα σκόπιμο για να μην κινδυνεύσω να μου φορτώσουν συνεχόμενους περιορισμούς εξόδου για αντίποινα. Ούτε και τώρα δεν επιθυμώ κάτι παραπάνω να κάνω από το να διαβάσουν μερικοί άνθρωποι αυτό το άρθρο ως αντίδραση για την αδικία που υπέστησα και με στεναχώρησε πολύ. Είμαι βαθύτατα απογοητευμένος που ο στρατός έπαψε πλέον να επιβραβεύει τον εργατικό και φιλήσυχο φαντάρο ναύτη κλπ. Αλλά τον βλέπει καιροσκοπικά σαν ευκαιρία να του φορτώσει περισσότερες αγγαρείες επειδή του είναι δύσκολο να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
...
Όταν επιτέλους πλησίαζε η άδεια απολύσεώς μου, σε όλους τους ναύτες Γ/Ε δόθηκαν τουλάχιστον 15 ημέρες επιπλέον. Ζήτησα από τον αξιωματικό του οπλονομείου ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ (ο οποίος δύο φορές, επειδή είχε αρκετά άτομα για τη φροντίδα του κήπου, με είχε βάλει να καθαρίσω μόνος μου τους τοίχους ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ από τις μαυρίλες και καθάριζα μισή μέρα) όχι 15 αλλά έστω 5 ημέρες - που και πάλι αυτό ήδη θα ήταν διάκριση εναντίον μου- και μόλις με έστειλε να βάψω μια αποθήκη στο σηματωρείο υπέθεσα πως θα μου τις έδινε σαν αντάλλαγμα γιατί αυτό έδειχνε και η στάση του αν και δε μου είχε απαντήσει τίποτα. Μόλις όμως του έθεσα εκ νέου το θέμα ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ την πρώτη φορά και αρνήθηκε να δώσει ακόμη και μία μέρα. Με παρέπεμψε μάλιστα στον αξιωματικό που ουσιαστικά θα έδινε την τελική συγκατάθεση πότε θα απολυόμουν, τον αξιότιμο κο ΧΕΛΜΗ, υποσχόμενος πως θα με άφηνε όντως να φύγω αν εκείνος επιβεβαίωνε πως δεν υπήρχαν περαιτέρω ανάγκες προσωπικού εκείνες τις ημέρες στη μονάδα. Ο κος Χέλμης όντως επιβεβαίωσε το προηγούμενο αλλά ο Βασιλειάδης ΠΑΡΑΒΙΑΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ κρατωντας με με το ζόρι! Συνένοχός του στην απαράδεκτη αυτή ενέργεια ο άλλος αξιωματικός του οπλονομείου ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ο οποίος, όταν αντέδρασα έντονα μετά από όλα αυτά, μου απάντησε επί λέξει ότι μου δίνει δύο μέρες όχι γιατί τις αξίζω, αλλά γιατί «ΤΟΥ ΕΠΡΗΞΑ ΤΑ *****». Για να δικαιολογήσει την πλήρως άστοχη άποψή του υποστήριξε το ανεκδιήγητο πως η Γ/Ε είναι το ίδιο βαριά με τις επιστασίες γραφείου της μονάδας! Δεν ξεχνάω επίσης πως αρκετές φορές από όσες τον σέρβιρα ως καμαρώτος τα μεσημέρια μου μιλούσε απαξιωτικά λες και ήμουν κατώτερο άτομο και δούλος του.
Αυτά είχα να δηλώσω σχετικά με τη θητεία μου. Λένε ότι το ναυτικό είναι καλή περίπτωση συγκριτικά με το στρατό ξηράς, προσωπικά όμως δυστυχώς δε μπορώ να πώ ότι το βίωσα αυτό. Λυπάμαι πάρα πολύ για όσους με υποβίβασαν εσκεμμένα με τις πράξεις τους και είμαι από εκείνους που δε συγχωρούν ποτέ όσους ηθελημένα τους έβλαψαν. Να αντιδράσω περαιτέρω τότε δεν το έκρινα σκόπιμο για να μην κινδυνεύσω να μου φορτώσουν συνεχόμενους περιορισμούς εξόδου για αντίποινα. Ούτε και τώρα δεν επιθυμώ κάτι παραπάνω να κάνω από το να διαβάσουν μερικοί άνθρωποι αυτό το άρθρο ως αντίδραση για την αδικία που υπέστησα και με στεναχώρησε πολύ. Είμαι βαθύτατα απογοητευμένος που ο στρατός έπαψε πλέον να επιβραβεύει τον εργατικό και φιλήσυχο φαντάρο ναύτη κλπ. Αλλά τον βλέπει καιροσκοπικά σαν ευκαιρία να του φορτώσει περισσότερες αγγαρείες επειδή του είναι δύσκολο να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
...
- thanasakis
- Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός
- Posts in topic: 2
- Δημοσιεύσεις: 154
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 12, 2010 4:53 pm
- Τοποθεσία: ανθυπολοχαγος
Καταγγελία για την θητεία μου
Φιλε πολυ ασχημο αυτο που σου συνεβη. Συμβαινει παντου αλλα οχι σε τετοιο βαθμο οπως λες... Εγω το διαβασα το αρθρο σου. Αν κ δεν γνωριζω απο Ναυτικο. Τι να πω εχεις δικιο...
Καταγγελία για την θητεία μου
Δεν βλέπω τίποτα μεμπτό ή παράνομο σε αυτά που έγραψες. Καλά έκαναν και δεν σου έδωσαν άδεια απολύσεως διότι ήσουν αντιδραστικός και δημιούργησες προβλήματα.
Καταγγελία για την θητεία μου
Πλακα πλακα και μενα αν μου βγαζες το λαδι και νομιζες οτι ο στρατος ειναι δημοσια υπηρεσια, οχι αδεια απολυσεως, ουτε αδεια αναπαυσεως δε θα σου δινα
παντα με χιουμορ ετσι
παντα με χιουμορ ετσι

- thanasakis
- Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός
- Posts in topic: 2
- Δημοσιεύσεις: 154
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 12, 2010 4:53 pm
- Τοποθεσία: ανθυπολοχαγος
Καταγγελία για την θητεία μου
Χαχα. "παντα φιλικα". Χαχαχα αυτο ηταν ωραιο... 





Καταγγελία για την θητεία μου
Φιλε γιωργο, εδω μονο αποψεις θα ακουσεις, νομικοι δεν ειμαστε. Δεν ξερω ομως τι γινεται κ με το θεμα της παραγραφης λογω των ετων που εχουν περασει. Ψαξτο. Κ μην αναφερεις ονοματα εδω μεσα. Δεν εισαι στο site του δικηγορικου συλλογου. Οποτε προτεινω προσοχη σε οτι λεμε για να μην σου ερθει απο αλλου, απο εκει που δεν το περιμμενεις. Καλα ξεμπερδεματα.
Καταγγελία για την θητεία μου
Εγω απορω γιατι δεν πας να τα πειτε απο κοντα. Σιγουρα θα χαρουν να σε συναντησουν εξω. Εγω παντως κανα δυο ονοματακια τα χω κρατημενα 

"Αδελφοί, εν τη κρισίμω ταύτη περιστάσει μόνον ένδοξον θάνατον πρέπει να ευχόμεθα" Γ. Ολύμπιος
Καταγγελία για την θητεία μου
. Πριν λίγες μέρες στις 15_11_2010 είχα συμπληρώσει κείμενο καταγγελίας όσον αφορά τη θητεία μου στην οποία ξέχασα να προσθέσω κάτι.
Αν και η ειδικότητά μου στο Ναυτικό ήταν Τ/ΠΒ (τεχνίτης πυροβόλου) όπλο δε με άφησαν να χρησιμοποιήσω παρά μόνο μια φορά στο Σκαραμαγκά όπου έριξα 8 σφαίρες, λιγότερες δηλαδή κι από τους 15 μήνες μου. Από εκεί να καταλάβει κανείς πόσο "στρατιωτική" ήταν η θητεία και η δική μου και πολλών άλλων σίγουρα που εξαπατηθήκαμε από το ελληνικό κράτος επειδή δεν επιθυμούσε να πληρώνει προσωπικό για καθάρισμα σερβίρισμα κλπ. Αφού λοιπόν ούτε στις ασκήσεις δε χρησιμοποιούσα πυροβόλο παρά έβαζαν τους κελευστές η εύκολη λύση ήταν μια ειδικότητα κυριολεκτικά παράνομη, ο καμαρώτος ή λαικιστί σερβιτόρος.
Όσο βέβαια δεν πηγαίναμε ταξίδια αυτό δεν ήταν και τόσο δυσάρεστο αφού σχεδόν πάντα εξυπηρετούσαμε μόνο έναν αξιωματικό αφού οι υπόλοιποι δεν είχαν βάρδια. Όταν όμως βρέθηκα δύο φορές συνεχόμενες στο εξωτερικό, Ουκρανία και Ρουμανία με τα Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ και ΡΟΔΟΣ αντίστοιχα, τα ταξίδια αυτά ήταν κόλαση γιατί εκτός των γευμάτων στα οποία σερβίραμε, που φυσικά δεν ήταν η διάρκεια τόσο μεγάλη, είχαν την απαίτηση οι μόνιμοι να τη στήνουμε το λιγότερο 14 ώρες το 24ωρο στο καρέ τους για το μήπως τους καπνίσει να τους φτιάξουμε καφέ -σχεδόν πάντα φραπέ που άνετα τον έφτιαχναν αν ήθελαν και μόνοι τους- με αποτέλεσμα να πρέπει κάθε μέρα να διαλέγω αν ίσα ίσα θα κοιμηθώ τις υπόλοιπες ώρες για να ανακάμψω ή αν θα μιλήσω λίγο και με κανένα ναύτη με ύπνο μονίμως λειψό.
Στο Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ μάλιστα οι υπαξιωματικοί προέβησαν στην επιεικώς απαράδεκτη ενέργεια να με έχουν μαντρωμένο με τις ώρες στο καρέ μη επιτρέποντας να πάω ούτε στην τραπεζαρία -που ήταν ακριβώς δίπλα- ώστε τουλάχιστον να μιλήσω με κάποιον άνθρωπο. Κι όλα αυτά σε ένα ταξίδι ατελείωτο 22 ημερών που η συνολική εξόδου μας ήταν...10,5 ώρες αφού ο καπετάνιος τσιγκουνευόταν να νοικιάσει χώρο στο λιμάνι αλλά οι μόνιμοι έβγαιναν καλά- καλά με τα αβάκ και μέναμε εμείς πίσω σαν φυλακισμένοι. Υπέροχη εικόνα για το ελληνικό ναυτικό οι αξιωματικοί ως επί το πλείστον να μην έχουν τί να κάνουν στα ταξίδια και να ασχολούνται με ηλεκτρονικά παιχνίδια και τάβλι αλλά να έχουν έτοιμο και τον υπηρέτη για την αδέσποτη φραπεδιά. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ σε όλους τους υπαίτιους αλλά και σε όλους τους συνενόχους που συντηρούν τέτοιες ανάξιες λόγου καταστάσεις.
Αν και η ειδικότητά μου στο Ναυτικό ήταν Τ/ΠΒ (τεχνίτης πυροβόλου) όπλο δε με άφησαν να χρησιμοποιήσω παρά μόνο μια φορά στο Σκαραμαγκά όπου έριξα 8 σφαίρες, λιγότερες δηλαδή κι από τους 15 μήνες μου. Από εκεί να καταλάβει κανείς πόσο "στρατιωτική" ήταν η θητεία και η δική μου και πολλών άλλων σίγουρα που εξαπατηθήκαμε από το ελληνικό κράτος επειδή δεν επιθυμούσε να πληρώνει προσωπικό για καθάρισμα σερβίρισμα κλπ. Αφού λοιπόν ούτε στις ασκήσεις δε χρησιμοποιούσα πυροβόλο παρά έβαζαν τους κελευστές η εύκολη λύση ήταν μια ειδικότητα κυριολεκτικά παράνομη, ο καμαρώτος ή λαικιστί σερβιτόρος.
Όσο βέβαια δεν πηγαίναμε ταξίδια αυτό δεν ήταν και τόσο δυσάρεστο αφού σχεδόν πάντα εξυπηρετούσαμε μόνο έναν αξιωματικό αφού οι υπόλοιποι δεν είχαν βάρδια. Όταν όμως βρέθηκα δύο φορές συνεχόμενες στο εξωτερικό, Ουκρανία και Ρουμανία με τα Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ και ΡΟΔΟΣ αντίστοιχα, τα ταξίδια αυτά ήταν κόλαση γιατί εκτός των γευμάτων στα οποία σερβίραμε, που φυσικά δεν ήταν η διάρκεια τόσο μεγάλη, είχαν την απαίτηση οι μόνιμοι να τη στήνουμε το λιγότερο 14 ώρες το 24ωρο στο καρέ τους για το μήπως τους καπνίσει να τους φτιάξουμε καφέ -σχεδόν πάντα φραπέ που άνετα τον έφτιαχναν αν ήθελαν και μόνοι τους- με αποτέλεσμα να πρέπει κάθε μέρα να διαλέγω αν ίσα ίσα θα κοιμηθώ τις υπόλοιπες ώρες για να ανακάμψω ή αν θα μιλήσω λίγο και με κανένα ναύτη με ύπνο μονίμως λειψό.
Στο Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ μάλιστα οι υπαξιωματικοί προέβησαν στην επιεικώς απαράδεκτη ενέργεια να με έχουν μαντρωμένο με τις ώρες στο καρέ μη επιτρέποντας να πάω ούτε στην τραπεζαρία -που ήταν ακριβώς δίπλα- ώστε τουλάχιστον να μιλήσω με κάποιον άνθρωπο. Κι όλα αυτά σε ένα ταξίδι ατελείωτο 22 ημερών που η συνολική εξόδου μας ήταν...10,5 ώρες αφού ο καπετάνιος τσιγκουνευόταν να νοικιάσει χώρο στο λιμάνι αλλά οι μόνιμοι έβγαιναν καλά- καλά με τα αβάκ και μέναμε εμείς πίσω σαν φυλακισμένοι. Υπέροχη εικόνα για το ελληνικό ναυτικό οι αξιωματικοί ως επί το πλείστον να μην έχουν τί να κάνουν στα ταξίδια και να ασχολούνται με ηλεκτρονικά παιχνίδια και τάβλι αλλά να έχουν έτοιμο και τον υπηρέτη για την αδέσποτη φραπεδιά. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ σε όλους τους υπαίτιους αλλά και σε όλους τους συνενόχους που συντηρούν τέτοιες ανάξιες λόγου καταστάσεις.
-
- Αρχιλοχίας
- Posts in topic: 1
- Δημοσιεύσεις: 137
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 03, 2010 5:14 pm
- Επάγγελμα: Μηχανικος
Καταγγελία για την θητεία μου
Λυπαμαι πολυ για την ασχημη εμπειρια σου φιλε μου.
Απο αυτα που φανταζομαι η ο τροπος σου και ο χαρακτηρας σου
δεν τους αρεσαν και σου συμεριφερονταν ετσι (πραγμα αδικο και λαθος
αλλα μην περιμενεις πολλα... ) η ησουν εξαιρετικα ατυχος και επεσες
πανω σε καθικια.
Ερωτηση κρισεως, αυτοι που κανουν τον βιο αβιοτο σε φανταρους
κτλ κτλ δεν φοβουνται οτι ολο και καποιος θα τους πετυχει καμια
μερα στο δρομο;
ΥΓ Αν οντως η ζωη σου εκει ηταν κολαση υπηρχε παντα η δυνατοτητα
να κανεις ενα σοου που θα το εδειχναν λαιβ στις ειδησεις των 8 και να
παρεις το Ι-5 μετα το στρατοδικιο φυσικα...
...
Απο αυτα που φανταζομαι η ο τροπος σου και ο χαρακτηρας σου
δεν τους αρεσαν και σου συμεριφερονταν ετσι (πραγμα αδικο και λαθος
αλλα μην περιμενεις πολλα... ) η ησουν εξαιρετικα ατυχος και επεσες
πανω σε καθικια.
Ερωτηση κρισεως, αυτοι που κανουν τον βιο αβιοτο σε φανταρους
κτλ κτλ δεν φοβουνται οτι ολο και καποιος θα τους πετυχει καμια
μερα στο δρομο;
ΥΓ Αν οντως η ζωη σου εκει ηταν κολαση υπηρχε παντα η δυνατοτητα
να κανεις ενα σοου που θα το εδειχναν λαιβ στις ειδησεις των 8 και να
παρεις το Ι-5 μετα το στρατοδικιο φυσικα...
...
Καταγγελία για την θητεία μου
Ο Δικαστης λενε ακουει κ τις 2 μεριες πριν αποφανθει της αποφασεως του. Ο φιλος μας ειπε την δικη του πλευρα. Δεν λεω οτι εκατσε κ μας εγραψε ψευδη. Προς θεου. Η δικαιοσυνη ομως, προαπαιτει το να ακουσει κ τις 2 μεριες. Απο εδω, δεν μπορουμε να κατηγορησουμε, παρα μονο να ειμαστε καλοπροαιρετοι και να πουμε στο φιλο οτι λυπομαστε που ενιωσε τοσο ασχημα στη θητεια του.
Καταγγελία για την θητεία μου
Οταν ειναι να καταταγει καποιος πρεπει να προσεχει η ηγεσια του υπουργειου αμυνας τους ορισμενους στρατιωτικους που κανουν καταχρηση εξουσιας κοινως ξεσπανε στους φανταρους χωρις λογο δεν ειναι ολοι οι στρατιωτικοι το ιδιο υπαρχουν και καλοι ανθρωποι στρατιωτικοι αλλα υπαρχουν και κακοι στρατιωτικοι δεν θιγω κανεναν στρατιωτικο απλα λεω οτι υπαρχουν και καλοι ανθρωποι στρατιωτικοι υπαρχουν και κακοι ανθρωποι στρατιωτικοι.
Καταγγελία για την θητεία μου
Πρεπει να εξεταζονται καθε χρονο ολοι οι στρατιωτικοι πρεπει να περνανε απο ψυχιατρους και επιτροπες γιατι ακουν ειτε τις γυναικες τους ειτε τις γκομενες τους ειτε συγγενικα τους προσωπα και κανουν κακο στους φανταρους με τα καψονια τους την ψυχολογικη και σωματικη βια που κανουν στους φανταρους.
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης