Ιστορία της Αλβανίας

[kampf]

Γιατι το θεμα ειναι τοσο πολυπλοκο και τοσο μεγαλο που θα βαρεθουμε να γραφουμε

[aris 1943]

Εχει και η αλβανια ιστορια; Δεν ειμαι ρατσιστης αλλα να πεις γεια αιγυπτο η ΕΛΛΑΔΑ που εχει τη μεγαλυτερη ιστορι η καποιες αλλες χωρες ναι μα η αλβανια μη τρελαθουμε τελειως!

[pame_pali]

Στις 28 Νοεμβρίου 1912 συνήλθε συνέδριο των Αλβανών αντιπροσώπων στον Αυλώνα. Η 83μελής συνέλευση που το απάρτιζε ανακήρυξε την Αλβανία ανεξάρτητο κράτος και σχημάτισε προσωρινή κυβέρνηση.H Προσωρινή Κυβέρνηση της Αλβανίας συστάθηκε στη δεύτερη σύνοδο της συνέλευσης, στις 4 Δεκεμβρίου 1912. Ηταν δεκαμελής υπό τον Ισμαήλ Κεμάλ μέχρι την παραίτησή του στις 22 Ιανουαρίου 1914. Η Συνέλευση ίδρυσε επίσης τη Γερουσία (Αλβανικά: Pleqësi), με ρόλο συμβουλευτικό της κυβέρνησης, αποτελούμενη από 18 μέλη της Συνέλευσης.Η ανεξαρτησία της Αλβανίας αναγνωρίσθηκε από τη Διάσκεψη του Λονδίνου, στις 29 Ιουλίου 1913, αλλά η χάραξη των συνόρων του νεοϊδρυθέντος Πριγκιπάτου της Αλβανίας αγνόησε τη δημογραφική πραγματικότητα της εποχής. Στις 15 Οκτωβρίου 1913 συστάθηκε, από τις Μεγάλες Δυνάμεις, η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου, για να αναλάβει τη διοίκηση της νεοϊδρυθείσας Αλβανίας μέχρι να ενισχυθούν οι τοπικοί πολιτικοί θεσμοί. Η έδρα της ήταν στον Αυλώνα. Η Διεθνής Χωροφυλακή συστάθηκε ως η πρώτη αστυνομική δύναμη του Πριγκιπάτου της Αλβανίας. Ως πρώτος πρίγκιπας επιλέχθηκε ο Γουλιέλμος του Βιντ.Το Νοέμβριο του 1913 οι Αλβανικές φιλοοθωμανικές δυνάμεις είχαν προσφέρει το θρόνο της Αλβανίας στον Οθωμανό υπουργό πολέμου, Αλβανικής καταγωγής, Ιζέτ Πασά. Οι φιλοοθωμανοί χωρικοί πίστευαν ότι το νέο καθεστώς του Πριγκιπάτου της Αλβανίας ήταν ένα εργαλείο των έξι Χριστιανικών Μεγάλων Δυνάμεων και ντόπιων γαιοκτημόνων που κατείχαν το μισό της καλλιεργήσιμης γης. Η εξέγερση των Αλβανών χωρικών κατά του νέου Αλβανικού καθεστώτος ξέσπασε υπό την ηγεσία της ομάδας Μουσουλμάνων κληρικών συγκεντρωμένων γύρω από τον Εσάντ Πασά Τοπτανί, που αυτοανακηρύχθηκε σωτήρας της Αλβανίας και του Ισλάμ. Για να κερδίσει την υποστήριξη των Καθολικών εθελοντών της Μιρντίτα από τα βουνά στο βορρά ο Πρίγκιπας Βιντ διόρισε τον ηγέτη τους, Πρενκ Μπίμπε Ντόντα, υπουργό εξωτερικών του Πριγκιπάτου της Αλβανίας. Το Μάιο και τον Ιούνιο του 1914 η Διεθνής Χωροφυλακή, από κοινού με τον Ισα Μπολετίνι και τους άνδρες του, κυρίως από το Κοσσυφοπέδιο, και τους Καθολικούς της Μιρντίτα από το βορρά ηττήθηκαν από τους επαναστάτες, που κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Αλβανίας ως το τέλος του Αυγούστου του 1914. Το καθεστώς του Πρίγκιπα του Βιντ κατέρρευσε και ο ίδιος έφυγε από τη χώρα στις 3 Σεπτεμβρίου 1914.Το 1913, σε μία διάσκεψη πρεσβευτών στο Λονδίνο, αποφασίστηκε ότι σύμφωνα με τον οθωμανικό κανόνα το αλβανικό έδαφος έπρεπε να διαιρεθεί μεταξύ της Σερβίας και της Ελλάδας. Δεν ήταν όλοι οι συμμετέχοντες υπέρ της συγκεκριμένης πρότασης και έτσι αναγνωρίστηκε η δημιουργία του αλβανικού κράτους, αλλά ένα τμήμα των εδαφών δόθηκε στη Σερβία Και στην Ελλάδα. Μετά από το δεύτερο βαλκανικό πόλεμο, οι Οθωμανοί απομακρύνθηκαν από την Αλβανία και υπήρξε πάλι η πιθανότητα απορρόφησης των εδαφών από τη Σερβία και την Ελλάδα. Τούτη η απόφαση εξόργισε τους Ιταλούς που δεν επιθυμούσαν να έχει η Σερβία εκτεταμένη ακτογραμμή, και εξόργισε επίσης τους Γερμανούς, που ήθελαν την ανάπτυξη ενός σιδηροδρόμου που θα οδηγούσε στην Ανατολή. ΗΓερμανία Οργάνωσε κατόπιν σειρά διαβουλεύσεων με τη Ρωσία και την Ελλάδα. Η επικυριαρχία στις νότιες περιοχές (Βόρεια Ήπειρος), δεν υπήρξε δυνατή, ακόμη και μετά την αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων, καθώς εκδηλώθηκε αυτονομιστικό κίνημα ενάντια στην επιδίκαση της περιοχή στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος, που οργανώθηκε από τηνΠροσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου. Τελικά, αποφασίστηκε ότι η χώρα δεν έπρεπε να διαιρεθεί αλλά αντ' αυτού να παγιωθεί σε πριγκιπάτο της Αλβανίας υπό τον Γερμανό πρίγκιπα William Wied. Όταν ο Γερμανός πρίγκιπας εκδιώχθηκε μετά από 6 μήνες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, και η Ιταλία, ως μέλη της Κοινωνίας των Εθνών, θέλησαν να διαιρέσουν οριστικά τη χώρα αλλά η επέμβαση των ΗΠΑ Με τον πρόεδρο Woodrow Wilson (άσκησε βέτο στην ψηφοφορία) επέτρεψε στην Αλβανία να διατηρήσει την οντότητά της. Από το 1928, η χώρα κυβερνήθηκε από το βασιλιά Αχμέτ Ζόγκου.[8]Τη βραχύβια μοναρχία (1914-1925) διαδέχθηκε η ακόμη πιο βραχύβια (... συνεχίζεται ...)

[_KOURSAROS_]

Οι αλβανοί επιζούν μέχρι σήμερα λόγο του ότι πηγαίναν όπου φυσούσε ο άνεμος και ακόμα αυτό κάνουν, όταν υπήρχε η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν και αυτοί οθωμανοί μέχρι το 1923, στην συνεχεια η "μοδα" της εποχης ηταν ο φασισμός και ο ναζισμός, έτσι μπήκαν μέσα οι Ιταλοί και έγιναν αυτόματα όλοι οι αλβανοί φασίστες ολα αυτα μεχρι που έπεσε ο φασισμός και στην μόδα βγήκε ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός, έτσι βάση βέβαια και της συμφωνίας ΕΣΣΔ - συμμάχων που χώριζε τον κόσμο σε δυο ημισφαίρια οι αλβανοί έγιναν σοσιαλιστές και μάλιστα μια από της σκληρές σοσιαλιστικές δημοκρατίες, παρόμοια με την Β. Κορέα. Η δεκαετία του 90 ήταν η εποχή που ο κομμουνισμός έπεφτε και φυσικά έπεσε και στην αλβανία, λίγο καθυστερημένα βέβαια,1992, έτσι η αλβανία άρχισε να γίνετε καπιταλιστική και να έχει πολύ καλές σχέσης με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, κλπ... Άλλωστε οι ΗΠΑ βοηθήσαν τους καημένους αλβανούς που υπόφεραν από τους κακούς Σέρβους και τους το ξεπλήρωσαν στέλνοντας αλβανούς στρατιώτες σε όσο το δυνατόν περισσότερες ειρηνευτικές αποστολές της δύσης. Το γλύψιμο των αλβανών έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε να φτιάξουν άγαλμα με τον George W.Bush που άγαλμά του δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη ούτε στις ΗΠΑ. Στο μέλλον υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι μάλλον θα το γυρίσουν στον ισλαμισμό - τζιχαντισμό, ήδη στην Συρία πολεμούν αρκετές χιλιάδες μουσουλμάνοι αλβανοί τζιχαντιστές, τέτοιοι ήταν και οι 120 που επιτέθηκαν πρόσφατα στο κουμάνοβο.


Αυτή είναι η ιστορία της γειτονικής χώρας, κατά την δική μου άποψη.