Πριν από λίγες μέρες εκπρόσωποι από όλο το πολιτικό φάσμα συμπαραστάθηκαν στον Δήμαρχο Αθήνας στην τιμητική τελετή για τον στρατιώτη (ή εύζωνα ή πολίτη) Κωνσταντίνο Κουκίδη, ο οποίος υποτίθεται ότι έπεσε από την Ακρόπολη, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, την ώρα που οι Γερμανοί κατακτητές ύψωναν τη σημαία με τη σβάστικα στον Ιερό Βράχο.
Ένας πολύ άγνωστος στρατιώτης
Βρέθηκαν, λοιπόν, κατά τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Αθήνας, στις 12 Οκτωβρίου πάνω στην Ακρόπολη, δίπλα στον Δημήτρη Αβραμόπουλο, οι υπουργοί Μιχάλης Σταθόπουλος και Κώστας Γείτονας ως εκπρόσωποι της κυβέρνησης, ο Προκόπης Παυλόπουλος ως εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, αντιστασιακοί διαφόρων αποχρώσεων, καθώς και οι πραγματικοί ήρωες της περιόδου, ο Μανόλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας. Από κοντά και ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Ρώσο ομόλογό του Ιβάνοφ που ανέβηκαν για άλλο λόγο, αλλά άκουσαν κι αυτοί την ομιλία του Δημάρχου. "Τιμάμε τον Κουκίδη", δηλώνει με στόμφο ο κ. Αβραμόπουλος, "παρά το ότι η ιστορική έρευνα δεν απέδωσε επιστημονική απόδειξη για την ύπαρξή του και για την πράξη του αυτή". Για να εξηγήσει το ακατανόητο, ο κ. Αβραμόπουλος επιχειρηματολογεί: "Ο θρύλος, όμως, ήταν και παραμένει υπαρκτός, και δημιουργήθηκε από την πρώτη στιγμή. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν υπήρξε ο εύζωνας Κουκίδης. Το ερώτημα είναι αν εμείς οι σημερινοί Έλληνες θέλουμε να υπάρξει".
...
Με μια έννοια, ο κ. Αβραμόπουλος έρχεται δεύτερος. Εδώ και έξι χρόνια, από τις 27 Απριλίου του 1994, έχει εντοιχιστεί τιμητική πλάκα στους στρατώνες της Προεδρικής Φρουράς: "Πλατεία Εύζωνα Κουκίδη Κωνσταντίνου. Έπεσε υπέρ πατρίδος την 27 Απριλίου 1941, κατακρημνισθείς απ' τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, υπερασπιζόμενος ταύτης μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός του, αρνούμενος να την παραδώσει στον Γερμανό κατακτητή". Μάταια ο αρμόδιος αξιωματικός της -τότε ανακτορικής- φρουράς αποκλείει την ύπαρξη τέτοιου ονόματος. "Αν ήταν στρατιώτης στους ευζώνους δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον ήξερα" δηλώνει στην ΕΤ-1 ο τότε επιλοχίας των ευζώνων Ανδρέας Μαχιμάρης. Αυτά είναι βεβαίως ψιλά γράμματα για όσους πιστεύουν ότι είναι αληθινό ό, τι μας συμφέρει.
Εξίσου απαρατήρητη περνά η μαρτυρία (στην ίδια εκπομπή) του πλέον αρμόδιου εκπροσώπου του στρατού, του αντιστρατήγου Ιωάννη Κακουδάκη, διευθυντή στη ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) : "Διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρξε την περίοδο εκείνη στρατιώτης με το όνομα Κουκίδης Κωνσταντίνος. Στείλαμε έγγραφα σε όλες τις μονάδες, στο ληξιαρχείο, παντού. Πήγαμε στην Πλάκα να ζητήσουμε πληροφορίες. Πραγματική μαρτυρία ως σήμερα δεν έχει υπάρξει". Ο κ. Κακουδάκης είναι απόλυτος: "Το ΓΕΣ έχει καταγράψει όλους τους φαντάρους κι όλους τους αξιωματικούς της περιόδου. Κάπου θα έπρεπε να ανήκει ο Κουκίδης. Ούτε εύζωνας υπήρξε ούτε ήταν φαντάρος. Όλα εξετάστηκαν". Το ενδιαφέρον είναι ότι -όπως ομολογεί σήμερα ο αντιστράτηγος- όταν υπηρετούσε σε τάγμα νεοσυλλέκτων έκανε "εθνική διαπαιδαγώγηση", χρησιμοποιώντας ο ίδιος -ως ιστορικό γεγονός- τη "θυσία του Κουκίδη".
ΙΟΣ