Οι καλπάζουσες αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί στην ευρωπαϊκή πολιτική για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό (ΕΕΟ) των κρατών-μελών αναμένεται να δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα στα εθνικά συμφέροντα στο Αιγαίο, με ορατό ακόμα και τον κίνδυνο ανατροπής τους.
...
Από τον Ιανουάριο του 2004 έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός (ΕΕΟ), δηλαδή η ενοποίηση όλων των FIR των κρατών-μελών της Ε. Ε. Σε ένα ενιαίο «οικόπεδο», ώστε να διευκολυνθεί η εναέρια κυκλοφορία στην Ευρώπη, με μείωση χρόνου και κόστους πτήσης, κυρίως για τις ευρωπαϊκές εταιρείες.
...
Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 3 του ισχύοντος Κανονισμού 551/04 προέβλεπε σχετικά με τα FIR των κρατών-μελών της Ε. Ε.: «Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού FIR θα περιλαμβάνει τα FIR των κρατών-μελών της Ε. Ε. όπως αυτά έχουν καθοριστεί από τον ICAO».
Με την «ασπίδα» των κανονισμών του ICAO δηλαδή, η Ελλάδα και μέσα στον Ευρωπαϊκό Ουρανό διατηρεί τον εθνικό εναέριο χώρο στα 10 ν. Μ. ασκεί αρμοδιότητες εναέριας κυκλοφορίας και στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου μέχρι τα όρια του FIR Κωνσταντινούπολης καθώς και αρμοδιότητες έρευνας και διάσωσης, ενώ απαιτεί την κατάθεση σχεδίων πτήσης από τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη στο Αιγαίο κ. Λπ.
Ευρωπαϊκό FIR
Σήμερα, όμως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η προεδρία (γαλλική) του Aviation Group κλίνουν υπέρ της άποψης να διαγραφεί από τον Κανονισμό αυτό το συγκεκριμένο άρθρο και πιο συγκεκριμένα να δημιουργηθεί ένα ενιαίο «Ευρωπαϊκό FIR», το οποίο θα περιλαμβάνει μόνο τον εθνικό εναέριο χώρο των κρατών-μελών, χωρίς τα τμήματα του διεθνούς εναερίου χώρου που περιλαμβάνουν τα FIR των κρατών-μελών, σύμφωνα με τους κανονισμούς του ICAO.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια αλλαγή στον Κανονισμό του ΕΕΟ αυτομάτως «κλυδωνίζει» πολύ έντονα όλο το πλέγμα των ελληνικών θέσεων στο Αιγαίο:
Είναι άγνωστο αν θα παραμείνει ενεργός (και επομένως δεκτός) ο εθνικός εναέριος χώρος των 10 ν. Μ. Σε αυτό το «παν-ευρωπαϊκό FIR», και αυτό γιατί ήδη στον υπάρχοντα Κανονισμό αναφέρεται ότι «τα συμβαλλόμενα κράτη αναγνωρίζουν ότι έκαστο κράτος έχει την πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία επί της υπεράνω του εδάφους του ατμοσφαιρικής εκτάσεως».
Το επιχειρούμενο «κουτσούρεμα» του FIR Αθηνών στο πλαίσιο της Ε. Ε. Χωρίς αμφιβολία θα επιχειρήσει να το εκμεταλλευθεί πολλαπλώς η Αγκυρα στον διεθνή εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου (ανεξέλεγκτες πτήσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσεων, αμφισβήτηση ελληνικής περιοχής έρευνας και διάσωσης κ. Λπ.). Πολύ περισσότερο μάλιστα, επειδή από το 1999 θεωρεί το όριο του FIR Αθηνών πλασματικό και το αντιμετωπίζει σαν να μην έχει νομική βάση.
Ενα δεύτερο σημείο σημαντικής τροποποίησης του υπάρχοντος Κανονισμού του ΕΕΟ αφορά τη δημιουργία των FAB. Πρόκειται για τη δημιουργία, ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες χώρες, διασυνοριακών λειτουργικών τμημάτων εναερίου χώρου (FAB), δηλαδή μια περιοχική μικρογραφία του Ευρωπαϊκού Ουρανού, με σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη διευκόλυνση των αεροπορικών πτήσεων μέσα σε αυτές τις «εναέριες λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας». Η τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου 2 του Κανονισμού επιτρέπει τη δημιουργία FAB και πάλι μέσα στα «κρατικά σύνορα» των συμμετεχόντων κρατών και όχι μέσα στα όρια των FIR. Τα FAB δηλαδή, θα δημιουργούνται μόνον μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο, ενώ δεν θα περιλαμβάνουν και διεθνή εναέριο χώρο.
Επιπροσθέτως, αυτά τα τροποποιημένα FAB θα μπορούν να δημιουργούνται και σε ύψη κάτω των 28.500 ποδών, γεγονός που θα επιφέρει τον περιορισμό στις πτήσεις των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών μέσω αυτών των FAB, με αποτέλεσμα οι ελληνικές αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών να καθίστανται από δύσκολες έως αδύνατες.
Ελευθεροτυπία