από Παναγιώτης » Σάβ Ιαν 04, 2020 1:56 pm
Μανταμάδος... Εμπειρία που δεν ξεχνιέται.1992-1993, πήρα απολυτήριο από εκεί (παρέδωσα το όπλο στις 3 τα ξημερώματα, μετά από νυχτερινή πορεία, και στις 8 το πρωί πήρα το απολυτήριο στο χέρι). Δύσκολο τάγμα, μάχιμο, αλλά μέσα στις συνθήκες αυτές αναπτύσσεις σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης με τους συναδέλφους σου, και έχεις το χρόνο να κοιτάξεις και λίγο μέσα σου. Μη βάζετε βύσμα. Την αξία της εμπειρίας θα την εκτιμήσετε όταν περάσουν κάπως τα χρόνια. Και μπορώ να πω πως, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, είναι σαν ένα παράσημο για το οποίο δεν παύεις ποτέ να είσαι περήφανος. Στη ζωή να προχωράς με ψηλά το κεφάλι, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, και να μη φιλάς κατουρημένες ποδιές για τη βολή σου.
Μανταμάδος... Εμπειρία που δεν ξεχνιέται.1992-1993, πήρα απολυτήριο από εκεί (παρέδωσα το όπλο στις 3 τα ξημερώματα, μετά από νυχτερινή πορεία, και στις 8 το πρωί πήρα το απολυτήριο στο χέρι). Δύσκολο τάγμα, μάχιμο, αλλά μέσα στις συνθήκες αυτές αναπτύσσεις σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης με τους συναδέλφους σου, και έχεις το χρόνο να κοιτάξεις και λίγο μέσα σου. Μη βάζετε βύσμα. Την αξία της εμπειρίας θα την εκτιμήσετε όταν περάσουν κάπως τα χρόνια. Και μπορώ να πω πως, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, είναι σαν ένα παράσημο για το οποίο δεν παύεις ποτέ να είσαι περήφανος. Στη ζωή να προχωράς με ψηλά το κεφάλι, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, και να μη φιλάς κατουρημένες ποδιές για τη βολή σου.