από adiaforos » Τρί Αύγ 06, 2013 2:21 am
Διάβασα από την αρχή τη συζήτηση όσον αφορά τη μονιμοποίηση των ΔΕΑ. Έχω παρατηρήσει όμως κάποια πράγματα. Όπως είναι η διαμάχη για το εάν οι ΔΕΑ είναι ανώτεροι όσον αφορά το επίπεδο γνώσεων και εκπαίδευσης σε σχέση με τους Υπαξιωματικούς και Αξιωματικούς των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών της χώρας. Από τα λίγα σχετικά που ξέρω ο ΔΕΑ είναι θεσμός. Ο θεσμός υπηρετείται απλά. Δεν πιστεύω ότι με αυτό το κριτήριο θα έπρεπε να υπάρχει τέτοια σύγχυση.
Έπειτα ποιος ο λόγος συσχέτισης ενός ΔΕΑ με τους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς των παραγωγικών σχολών ; Το να κρίνουμε καθαρά το στρατό και να αυτοπροσδιορίζουμε το τρόπο που υπηρετεί κάποιος έναν θεσμό (είτε επαγγελματικά είτε θεσμικά) μέσα από τα αξιώματα και τις θέσεις είναι ανούσιο. Διότι έτσι όπως καταλαβαίνω ο στρατός δεν παύει να έχει και ένα δικό του σύστημα.
Άρα εκτός από το θεσμικό του χαρακτήρα αφορά και τον επαγγελματισμό. Ως επί το πλείστον γιατί θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η κόντρα ; Εφόσον υπηρετεί κάποιος έναν θεσμό από τη θέση του και προσφέρει δεν θα έπρεπε κανονικά να αφορά τη λειτουργικότητα ενός συστήματος ; Έπειτα όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση και αυτό λίγο πολύ ισχύει για όλες τις σχολές στη χώρα μας. Γιατί όποιος γράφει ένα βαθμό στις πανελλήνιες ταυτόχρονα κρίνεται και κατάλληλος για την εισαγωγή του σε οποιαδήποτε σχολή ; Μου έχει προκαλέσει εντύπωση. Έπειτα. Το έχω ως απορία. Αν και σίγουρα δεν συγκρίνεται η εκπαίδευση ενός ΔΕΑ με ένα Αξιωματικό ή Υπαξιωματικό των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών της χώρας μας, τι είναι αυτό που κρίνει κατάλληλο κάποιον σε περιόδους πολέμου ; Και αναφέρομαι σε πόλεμο και όχι σε θερμά επεισόδια μόνο.
Τη θητεία μου δεν την έχω κάνει ακόμη λόγο σπουδών. Όμως είμαι υπέρ των θεσμών. Πιστεύω ότι ο κάθε θεσμός που υπηρετείς / βιώνεις σου προσφέρει και κάποια εμπειρία, σου μεταλαμπαδεύει κάποιες αξίες. Για πιο λόγο θα πρέπει να κάνει ένας νέος τη θητεία του εάν είναι απλά να κάνει τον αγγαρίομάχο ή τον σκοπό και να μην μάθει κάποια πράγματα ; Όπως να αποφεύγει τη βία γιατί ο πόλεμος από τη φύση του προκαλεί καταστροφές. Όπως θα μπορούσε να μάθει κάποια πράγματα στο να είναι εγκρατής, να αποβάλει τον ατομισμό και κατά συνέπεια τον εγωισμό του.
Όλα αυτά διότι όταν υπηρετείς στο στρατό, ικανοποιείς ταυτόχρονα και τις ανάγκες της χώρας, μπορείς να αποκτήσεις ένα συναίσθημα συλλογικότητας διότι μέσα σε αυτή τη χώρα βρίσκονται τα θέλω σου, οι άνθρωποι σου κ. Τ. Λ, όπως και τους θεσμούς της χώρας αυτή άρα και του κοινωνικού της συνόλου. Στη τελική δεν πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να διευθύνει σωστά μόνο και μόνο επειδή έχει κάποιες γνώσεις. Πάνω από όλα εάν δεν μπορείς να κερδίσεις τον άνθρωπο και να του περάσεις το σεβασμό με τρόπο και όχι με κόπο δεν φαντάζει κάπως όχι και τόσο όμορφο το γεγονός ότι υπάρχει η γνώση αλλά δεν χρησιμοποιείται σωστά ;
Μπορώ να φέρω πολλά παραδείγματα επί αυτού διότι αφορά γενικά τη διαχείριση. Ως εκ τούτου είμαι υπέρ της διδασκαλίας ως αναπαράσταση γνώσης και προτροπή προς τον ενδιαφερόμενο αλλά τα πράγματα βιώνονται κιόλας ως προς τη φύση τους, δεν διδάσκονται μόνο ή ψυχοδραματοποιούνται.
Όπως και να έχει θα έπρεπε να δούμε κάποια πράγματα διαφορετικά όσον αφορά την επαγγελματική μας αποκατάσταση, κυρίως δε όσον αφορά τους τομείς της υγείας, της παιδείας &Των σωμάτων ασφαλείας. Εάν πραγματικά επιλέξω να υπηρετήσω τη θητεία μου ως ΔΕΑ, θα το έκανα μόνο και μόνο καθαρά για την εμπειρία και για να μάθω κάποια πραγματάκια παραπάνω όσον αφορά το αντικείμενο του στρατού. Δεν είμαι επιφανειακός σαν χαρακτήρας. Μου αρέσει να έχω μια συνάφεια αλλά και να αυτοπροσδιορίζομαι. Σας ευχαριστώ.
Διάβασα από την αρχή τη συζήτηση όσον αφορά τη μονιμοποίηση των ΔΕΑ. Έχω παρατηρήσει όμως κάποια πράγματα. Όπως είναι η διαμάχη για το εάν οι ΔΕΑ είναι ανώτεροι όσον αφορά το επίπεδο γνώσεων και εκπαίδευσης σε σχέση με τους Υπαξιωματικούς και Αξιωματικούς των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών της χώρας. Από τα λίγα σχετικά που ξέρω ο ΔΕΑ είναι θεσμός. Ο θεσμός υπηρετείται απλά. Δεν πιστεύω ότι με αυτό το κριτήριο θα έπρεπε να υπάρχει τέτοια σύγχυση.Έπειτα ποιος ο λόγος συσχέτισης ενός ΔΕΑ με τους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς των παραγωγικών σχολών ; Το να κρίνουμε καθαρά το στρατό και να αυτοπροσδιορίζουμε το τρόπο που υπηρετεί κάποιος έναν θεσμό (είτε επαγγελματικά είτε θεσμικά) μέσα από τα αξιώματα και τις θέσεις είναι ανούσιο. Διότι έτσι όπως καταλαβαίνω ο στρατός δεν παύει να έχει και ένα δικό του σύστημα.Άρα εκτός από το θεσμικό του χαρακτήρα αφορά και τον επαγγελματισμό. Ως επί το πλείστον γιατί θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η κόντρα ; Εφόσον υπηρετεί κάποιος έναν θεσμό από τη θέση του και προσφέρει δεν θα έπρεπε κανονικά να αφορά τη λειτουργικότητα ενός συστήματος ; Έπειτα όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση και αυτό λίγο πολύ ισχύει για όλες τις σχολές στη χώρα μας. Γιατί όποιος γράφει ένα βαθμό στις πανελλήνιες ταυτόχρονα κρίνεται και κατάλληλος για την εισαγωγή του σε οποιαδήποτε σχολή ; Μου έχει προκαλέσει εντύπωση. Έπειτα. Το έχω ως απορία. Αν και σίγουρα δεν συγκρίνεται η εκπαίδευση ενός ΔΕΑ με ένα Αξιωματικό ή Υπαξιωματικό των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών της χώρας μας, τι είναι αυτό που κρίνει κατάλληλο κάποιον σε περιόδους πολέμου ; Και αναφέρομαι σε πόλεμο και όχι σε θερμά επεισόδια μόνο.Τη θητεία μου δεν την έχω κάνει ακόμη λόγο σπουδών. Όμως είμαι υπέρ των θεσμών. Πιστεύω ότι ο κάθε θεσμός που υπηρετείς / βιώνεις σου προσφέρει και κάποια εμπειρία, σου μεταλαμπαδεύει κάποιες αξίες. Για πιο λόγο θα πρέπει να κάνει ένας νέος τη θητεία του εάν είναι απλά να κάνει τον αγγαρίομάχο ή τον σκοπό και να μην μάθει κάποια πράγματα ; Όπως να αποφεύγει τη βία γιατί ο πόλεμος από τη φύση του προκαλεί καταστροφές. Όπως θα μπορούσε να μάθει κάποια πράγματα στο να είναι εγκρατής, να αποβάλει τον ατομισμό και κατά συνέπεια τον εγωισμό του.Όλα αυτά διότι όταν υπηρετείς στο στρατό, ικανοποιείς ταυτόχρονα και τις ανάγκες της χώρας, μπορείς να αποκτήσεις ένα συναίσθημα συλλογικότητας διότι μέσα σε αυτή τη χώρα βρίσκονται τα θέλω σου, οι άνθρωποι σου κ. Τ. Λ, όπως και τους θεσμούς της χώρας αυτή άρα και του κοινωνικού της συνόλου. Στη τελική δεν πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να διευθύνει σωστά μόνο και μόνο επειδή έχει κάποιες γνώσεις. Πάνω από όλα εάν δεν μπορείς να κερδίσεις τον άνθρωπο και να του περάσεις το σεβασμό με τρόπο και όχι με κόπο δεν φαντάζει κάπως όχι και τόσο όμορφο το γεγονός ότι υπάρχει η γνώση αλλά δεν χρησιμοποιείται σωστά ;Μπορώ να φέρω πολλά παραδείγματα επί αυτού διότι αφορά γενικά τη διαχείριση. Ως εκ τούτου είμαι υπέρ της διδασκαλίας ως αναπαράσταση γνώσης και προτροπή προς τον ενδιαφερόμενο αλλά τα πράγματα βιώνονται κιόλας ως προς τη φύση τους, δεν διδάσκονται μόνο ή ψυχοδραματοποιούνται.Όπως και να έχει θα έπρεπε να δούμε κάποια πράγματα διαφορετικά όσον αφορά την επαγγελματική μας αποκατάσταση, κυρίως δε όσον αφορά τους τομείς της υγείας, της παιδείας &Των σωμάτων ασφαλείας. Εάν πραγματικά επιλέξω να υπηρετήσω τη θητεία μου ως ΔΕΑ, θα το έκανα μόνο και μόνο καθαρά για την εμπειρία και για να μάθω κάποια πραγματάκια παραπάνω όσον αφορά το αντικείμενο του στρατού. Δεν είμαι επιφανειακός σαν χαρακτήρας. Μου αρέσει να έχω μια συνάφεια αλλά και να αυτοπροσδιορίζομαι. Σας ευχαριστώ.