Ιστορίες από τη θητεία μας
- yandr
- Στρατάρχης
- Δημοσιεύσεις: 11238
- Εγγραφή: Πέμ Οκτ 02, 2003 6:55 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Θα πω και εγώ την εμπειρία μου... Από τα πιο χαριτωμένα περιστατικά που μου συνέβησαν... Τους τελευταίους μήνες της θητείας μου ήμουν πεντάγωνο οδηγός σε έναν υπο... Μου έιχα δώσει ένα modeo και τον πηγαινοέφερνα... Μια μέρα είμαι πεντάγωνο και λέω δεν παω να το πλύνω και να του βάλω και μπετζίνα; ... Το πλένω σενιαρισμένο... Λέω φτου του θα μου το ματιάσουν... Και όντως το ματιασαν! Θα καταλαβετε γιατί!
Αφού το έπλυνα λεω δεν παω να το φουλάρω να είμαι κύριος; ... Πάω στο κεντρικό πρατήριο το οποίο είχε πολύ κόσμο και λέω θα παω σε ένα άλλο το οποίο όμως ήταν κλειστό (εξ ου και ο κόσμος στο κεντρικό) και μέσα στην τσαντίλα μου που θα έπρεπε να περιμένω στο κεντρικό κάνω την όπισθεν κύριος και το φέρνω πίσω πίσω... Τσεκάρω και καθρέπτες και ακούω ένα μπααμ.. Αμαν λεώ τι έγινε; Κοιτάω και ο πίσω προφυλακτήρας να έχει τσουφιάσει και να έχει ανοίξει σαν τριαντάφυλλο σε ένα σιδερένιο πασαλάκι! Την γκαντεμιά μου μέσα λεω... Και θα πληρώνω και θα φαω και τα φ μου... Συγχρόνως με την άκρη του ματιού μου βλέπω έναν αρχιλοχία να με κοιτάει (όπως και πολλοί άλλοι λόγω του μπαμ) ... Άντε λέω να το πάω στο γραφείο κινήσεως και τι θα ακούσω... Και όπως βάζω την πρώτη μέσα στον πανικό μου και στρίβω μια κατηφορική δεξιά (ήμουν σε ψιλομπάρα) παίρνω κλειστή την στροφή και βγαίνει εναέρια η δεξιά μπορστινή ρόδα με αποτέλεσμα να σκάσει το δεξί κάτω μέρος του αυτοκινήτου με δύναμη στο κενό της μπάρας με τον δρόμο!νέο μπαμ και σούρσιμο του αυτοκινήτου! Πάω να συνεχίσω την πορεία μου και έρχεται ο αρχιλοχίας, με σταματάει και με ένα θλιμμένο απορημένο ύφος μου λέει με γουρλωμένα μάτια... "Καταλαβαίνεις τι κάνεις; Το διαλύεις! " και του απαντάω... Το ξέρω, θα πάω να ενημερώσω το γραφείο κινήσεως! Ευτυχώς δεν έγινε τπτ γιατί καλύπτονται τα αυτοκίνητα με ασφάλεια, αλλά ακόμα εχω την εικόνα του αρχιλοχία και το ύφος του!
Αφού το έπλυνα λεω δεν παω να το φουλάρω να είμαι κύριος; ... Πάω στο κεντρικό πρατήριο το οποίο είχε πολύ κόσμο και λέω θα παω σε ένα άλλο το οποίο όμως ήταν κλειστό (εξ ου και ο κόσμος στο κεντρικό) και μέσα στην τσαντίλα μου που θα έπρεπε να περιμένω στο κεντρικό κάνω την όπισθεν κύριος και το φέρνω πίσω πίσω... Τσεκάρω και καθρέπτες και ακούω ένα μπααμ.. Αμαν λεώ τι έγινε; Κοιτάω και ο πίσω προφυλακτήρας να έχει τσουφιάσει και να έχει ανοίξει σαν τριαντάφυλλο σε ένα σιδερένιο πασαλάκι! Την γκαντεμιά μου μέσα λεω... Και θα πληρώνω και θα φαω και τα φ μου... Συγχρόνως με την άκρη του ματιού μου βλέπω έναν αρχιλοχία να με κοιτάει (όπως και πολλοί άλλοι λόγω του μπαμ) ... Άντε λέω να το πάω στο γραφείο κινήσεως και τι θα ακούσω... Και όπως βάζω την πρώτη μέσα στον πανικό μου και στρίβω μια κατηφορική δεξιά (ήμουν σε ψιλομπάρα) παίρνω κλειστή την στροφή και βγαίνει εναέρια η δεξιά μπορστινή ρόδα με αποτέλεσμα να σκάσει το δεξί κάτω μέρος του αυτοκινήτου με δύναμη στο κενό της μπάρας με τον δρόμο!νέο μπαμ και σούρσιμο του αυτοκινήτου! Πάω να συνεχίσω την πορεία μου και έρχεται ο αρχιλοχίας, με σταματάει και με ένα θλιμμένο απορημένο ύφος μου λέει με γουρλωμένα μάτια... "Καταλαβαίνεις τι κάνεις; Το διαλύεις! " και του απαντάω... Το ξέρω, θα πάω να ενημερώσω το γραφείο κινήσεως! Ευτυχώς δεν έγινε τπτ γιατί καλύπτονται τα αυτοκίνητα με ασφάλεια, αλλά ακόμα εχω την εικόνα του αρχιλοχία και το ύφος του!
Ιστορίες από τη θητεία μας
Και που ν' ακουσετε ιστοριες απο τα χρονια της δικτατοριας, να παθετε.
-
- Α/ΓΕΝ
- Δημοσιεύσεις: 11314
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 03, 2009 11:02 pm
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Μαυροσκουφης έγραψε:Και που ν' ακουσετε ιστοριες απο τα χρονια της δικτατοριας, να παθετε.
Πολύ ευχαρίστως να τις διαβάσουμε εάν υπάρχουν...
Ιστορίες από τη θητεία μας
To Φλεβαρη του 2011 μπαινω στο 547 στο Ρεθυμνο για τη θητεια μου... Στις 15 μερες εκει ακουστικαν ατακες οπως...
Ενταξει, καλα περνας; Δοκιμος σε νεοσυλεκτο... Και η απαντηση της σειρουλας μου; Ουυυυυ ΖΩΑΡΑ!
Ο εκπαιδευτης μας μετα απο συνεχεις φωνες και λοιπα και ακομα να μη μπορουμε να συγχρονιστουμε σε ενα παραγκελμα... - Να σας ε φερω και καφε; Καμια ρακη;
Βολη... Και ο λοχαγος μας φωναζει σε νεοσυλεκτο...
-Δυοοοο! Δυοοοοοο! Σε πιο δορυφορο συμαδευεις;
Και στην τελευταια αναφορα Ταγματος η ατακα του Δικα που μας αποτελειωσε...
-Ορισμενοι θα δειτε κι εσεις πετανε χαρταετο και με τα δυο χερια αλλα μη μασατε!
Μετα απο κει ΕΛΔΥΚ και αλλα συστηματα...
Ενταξει, καλα περνας; Δοκιμος σε νεοσυλεκτο... Και η απαντηση της σειρουλας μου; Ουυυυυ ΖΩΑΡΑ!
Ο εκπαιδευτης μας μετα απο συνεχεις φωνες και λοιπα και ακομα να μη μπορουμε να συγχρονιστουμε σε ενα παραγκελμα... - Να σας ε φερω και καφε; Καμια ρακη;
Βολη... Και ο λοχαγος μας φωναζει σε νεοσυλεκτο...
-Δυοοοο! Δυοοοοοο! Σε πιο δορυφορο συμαδευεις;
Και στην τελευταια αναφορα Ταγματος η ατακα του Δικα που μας αποτελειωσε...
-Ορισμενοι θα δειτε κι εσεις πετανε χαρταετο και με τα δυο χερια αλλα μη μασατε!
Μετα απο κει ΕΛΔΥΚ και αλλα συστηματα...
Ιστορίες από τη θητεία μας
Απο το 1977 περίπου, μήν πω από το 76. Είχε αρχίσει η αρχή του τέλους του"παλιού"Στρατού. Άν γραφή κάποιο βιβλίο κάποτες, από άτομα τις εποχής εκείνης. Θα ανατραπούν πολλά, και γνώμες για τον τότε ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ.
- ArtillerySoldier
- Επιλοχίας
- Δημοσιεύσεις: 113
- Εγγραφή: Παρ Μαρ 08, 2013 12:15 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Και μία ακόμη ιστορία, πολύ διαφορετική όμως, ούτε αστεία, ούτε αρνητική... Μάλλον... «ένδοξη» και «τιμητική»... ! Πάλι προς το τέλος της Θητείας μου, είχα τη χαρά και την έκπληξη να έχω Διοικητή της Πυροβολαρχίας μου (Λόχου, στη γλώσσα του Πεζικού και Ίλης, στη γλώσα των Τεθωρακισμένων) έναν παλαιό μου συμμαθητή από το σχολείο! Αυτός, πέρασε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και εξελίχθηκε σε Υπολοχαγό, παίρνοντας μετάθεση στη Μονάδα που υπηρετούσα! Η ηλικία στην οποία υπηρέτησα και ο χρόνος της Στρατιωτικής εξέλιξης και μετάθεσής του συγχρονίστηκαν απόλυτα! Στα τελευταία «σκηνάκια» που πήρα μέρος, λοιπόν, στα πλαίσια μίας ακόμη Άσκησης Βολών Πυροβολικού, και μετά το επιτυχές πέρας των Βολών, ήλθε στο Πυροβόλο (Αυτοκινούμενο Οβιδοβόλο 155 χιλ.) που ήμουν μέσα μαζί με τους υπόλοιπους άνδρες του Στοιχείου μου και, κατά την παράδοση του Πυροβολικού, πήρε με το χέρι του λίγο από το μαύρο κατάλοιπο που υπήρχε στον σωλήνα του Πυροβόλου και το έγραψε στο πρόσωπό μου, δεξιά κι αριστερά! Ήταν μιά απόλυτα ευτυχισμένη στιγμή για 'μένα, καθώς ήταν πολύ τιμητικό να μέ «βαπτίσει» ώς Υπολοχαγός και Διοικητής της Πυροβολαρχίας μου ο παλαιός μου συμμαθητής!
- Gladiatore
- Δεκανέας - ΟΒΑ
- Δημοσιεύσεις: 30
- Εγγραφή: Τετ Σεπ 07, 2011 12:17 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Φίλε σε καταλαβαίνω απόλυτα καθώς βίωσα μια παρόμοια ιστορία ως Πεζοναύτης καθώς είχα την τιμή να "απολυθώ" απο τον Λοχαγό που είχα και στο Κέντρο και ήταν αντικαταστάτης στον Λόχο του Τάγματος. Έτυχε τότε λοιπόν ο 1ος Λοχαγός να λείπει σκοινάκια μαζί με τους νέους, και είχα την τιμή να πάρω την τελευταία υπογραφή (πλην 1ου γραφείου που παρέδιδες το χαρτί) απο τον λόχο μου απο εκείνον τον αληθινό φανταροπατέρα! Η συγκίνηση και η τιμή ήτανε φυσικά μεγάλες.
Επίσης, δεν θα ξεχάσω την νύχτα πριν την απόλυση, όπου έκανα την γύρα του στρατοπέδου και πέρναγα απο όλα τα σημεία που είχαμε δώσει πόνο Και ιδρώτα, αλλά και παράλληλα έρχονταν στην θύμιση μου διάφορα περιστατικά που είχανε συμβεί στο κάθε μέρος ξεχωριστά. Και τότε θυμήθηκα αυτό που μου είχανε πει πολλοί φίλοι που είχανε απολυθεί και αδυνατούσα να πιστέψω κατα την διάρκεια της θητείας μου, ότι δηλαδή τα συναισθήματα όταν κόβεις το τελικό νήμα είναι ανάμεικτα! Προσωπικά θεωρώ εαυτόν απο τους τυχερούς καθώς στην οικογένεια των ΕΔ έμαθα πολλά και βίωσα καταστάσεις που θα μου μείνουν αξέχαστες...
Επίσης, δεν θα ξεχάσω την νύχτα πριν την απόλυση, όπου έκανα την γύρα του στρατοπέδου και πέρναγα απο όλα τα σημεία που είχαμε δώσει πόνο Και ιδρώτα, αλλά και παράλληλα έρχονταν στην θύμιση μου διάφορα περιστατικά που είχανε συμβεί στο κάθε μέρος ξεχωριστά. Και τότε θυμήθηκα αυτό που μου είχανε πει πολλοί φίλοι που είχανε απολυθεί και αδυνατούσα να πιστέψω κατα την διάρκεια της θητείας μου, ότι δηλαδή τα συναισθήματα όταν κόβεις το τελικό νήμα είναι ανάμεικτα! Προσωπικά θεωρώ εαυτόν απο τους τυχερούς καθώς στην οικογένεια των ΕΔ έμαθα πολλά και βίωσα καταστάσεις που θα μου μείνουν αξέχαστες...
«Γεννιόμαστε μέσα στην υποκρισία, μεγαλώνουμε μαζί της, την σπουδάζουμε με ζήλο, την διδάσκουμε με φανατισμό. Και όταν πεθαίνουμε, την αφήνουμε τρίτη Διαθήκη στα παιδιά μας.» Δημήτρης Λιαντίνης
- ArtillerySoldier
- Επιλοχίας
- Δημοσιεύσεις: 113
- Εγγραφή: Παρ Μαρ 08, 2013 12:15 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Είμαι σίγουρος,Gladiatore... Χαίρομαι που συγκρίνεις την εμπειρία σου με τη δική μου τιμώντας με, καθώς, όσο περήφανος κι άν είμαι για το Όπλο μου, το Πυροβολικό, θεωρώ ότι δεν μπορώ να συγκριθω σε καμμία περίπτωση με τους Πεζοναύτες και τους λοιπούς Άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων... Είναι αλήθεια ότι όποιος αγαπά το Στρατό και υπηρετεί με Υπερηφάνεια και ζήλο τη Θητεία του ζεί σημαντικές και συγκινητικές στιγμές... Όταν μάλιστα τύχει να τίς μοιραστεί και με ανθρώπους που έχει στη καρδιά του οι στιγμές αυτές γίνονται απερίγραπτες!Gladiatore έγραψε: στην οικογένεια των ΕΔ έμαθα πολλά και βίωσα καταστάσεις που θα μου μείνουν αξέχαστες...
- Gladiatore
- Δεκανέας - ΟΒΑ
- Δημοσιεύσεις: 30
- Εγγραφή: Τετ Σεπ 07, 2011 12:17 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Χωρίς εσάς όμως στις πλάτες μας να μας καλύπτετε δουλειά δεν γίνεται! Όλα τα όπλα-σώματα έχουν τον ίδιο βαθμό χρησιμότητας μέσα σε ένα κοινό ιδεώδες!
«Γεννιόμαστε μέσα στην υποκρισία, μεγαλώνουμε μαζί της, την σπουδάζουμε με ζήλο, την διδάσκουμε με φανατισμό. Και όταν πεθαίνουμε, την αφήνουμε τρίτη Διαθήκη στα παιδιά μας.» Δημήτρης Λιαντίνης
- ArtillerySoldier
- Επιλοχίας
- Δημοσιεύσεις: 113
- Εγγραφή: Παρ Μαρ 08, 2013 12:15 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
Και, βεβαίως, χωρίς εσάς ώς αιχμή του δόρατος δουλειά δεν γίνεται!Gladiatore έγραψε: Χωρίς εσάς όμως στις πλάτες μας να μας καλύπτετε δουλειά δεν γίνεται!
Μού είχε πεί κάποτε ένας που υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις ότι κάποιος Αξιωματικός τούς είχε πεί: "Μήν υποτιμάτε κανένα Όπλο ή Σώμα... Ακόμη και το μικρό δαχτυλάκι χρειάζεται για τη πλήρη δύναμη μιάς γροθιάς... " Παρήγορο, αλλά πάλι, σαν τις Ειδικές Δυνάμεις δεν είμαστε όλοι! ...Gladiatore έγραψε:Όλα τα όπλα-σώματα έχουν τον ίδιο βαθμό χρησιμότητας μέσα σε ένα κοινό ιδεώδες!
- _KOURSAROS_
- Αντισυνταγματάρχης
- Δημοσιεύσεις: 982
- Εγγραφή: Τρί Μάιος 04, 2010 2:23 am
- Επικοινωνία:
Ιστορίες από τη θητεία μας
ΠΕΝ 312, Μ. Πεύκο, στίβος μάχης, Ανθυπολοχαγός προς εκπαιδευτή (χόντρος και βύσμα ο εκπαιδευτής) τάδε για δείξε στα παιδιά πως να περάσουν το εμπόδιο... Το εμπόδιο ήταν σαν να περνάς κάτω από καρεκλά με ερπινγκ ο εκπαιδευτής σφήνωσε χαχαχα Το τι γέλιο έβγαλα εκείνη την μέρα δεν λέγετε! Μετά σε άλλο εμπόδιο φανταστείτε ένα σιδερένιο Π κάπου στα δυο μέτρα που πρέπει να περάσεις από πάνω εύκολο άλλα θέλει τρόπο... Ανθυπολοχαγός προς τον ίδιο εκπαιδευτή, για πέρνα το εμπόδιο ρε τάδε... Φυσικά δεν μπόρεσε και ήταν σαν τον είχαν ετοιμάσει για σούβλα... Ηθικό δίδαγμα καλά τα μόρια από ΕΔ παιδιά, αλλά αν δεν το κατέχετε αφήστε το, χαλάτε την εικόνα τον ΕΔ...
Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης.
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες