ΜΕ το να την λέμε ο ένας στον άλλον, δε κερδίζουμε τίποτα. Ούτε επίσης με το να κλαίμε πριν καν προσπαθήσουμε. Και μένα στην αρχή τα αθλήματα μου φαίνονταν εξωπραγματικά, ασχολήθηκα με το θέμα, έψαξα, έμαθα, ζήτησα βοήθεια και τώρα είμαι σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Και πάλι εγώ προσωπικά κυνηγάω και Πυροσβεστική που είναι ακόμα πιο δύσκολα τα αθλήματα αλλά δε θα γκρινιάξω και θα το κυνηγήσω το όνειρο. Κανένας δεν πρέπει να το βάζει κάτω ή να λέει διάφορες δικαιολογίες στον εαυτό του ότι δεν προλαβαίνει ή είναι δύσκολα τα αθλήματα. Όλοι μας λίγο πολύ περνάμε ένα λούκι κ ο καθένας προσπαθεί για το καλύτερο. Ας το κάνουμε λοιπόν να πούμε τουλάχιστον ότι προσπαθήσαμε.
Τα αθλήματα πάντως βγαίνουν με προπόνηση, το λέω στις γυναίκες να μην απογοητεύονται από τώρα. Άμα ξεκινήσετε τώρα πιστεύω ότι υπάρχει υπεραρκετός χρόνος για να πιάσετε τα όρια. Απλά μην το αφήσετε τελευταία στιγμή και επίσης βάλτε πρόγραμμα, όχι κ του σκοτωμού όμως κ πάθετε κ κανά τραυματισμό! Αυτά τα ολίγα φιλικά!
Είχα να ασχοληθώ με αθλητισμό απο το Λύκειο,31 χρονών, καπνιστής 13 Χρόνια! Την πρώτη μέρα που πήγα στο γήπεδο ούτε 200 μέτρα τρέξιμο δεν μπόρεσα, τραγικά πράγματα! Μετά απο 1 μήνα περίπου με 2,3 φορές τη βδομάδα προπόνηση, τρέχω 2 γύρους (800 μέτρα) σε χρόνο περίπου 3:30 και τα 100 μέτρα σε 15"! ΗθΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Με δουλειά και υπομονή βελτιώνεσαι μερά με τη μέρα!
Πάντως Λίγο Πολύ Όλοι Ξέρουμε Τα Αθλήματα Κυρίως Αυτοί που Έχουν Πάει Στρατό... (ΥΕΑ) το Θέμα Είναι Το Φόρουμ Να Δίνει Απαντήσεις Πολλές Φορές Και Πριν Να Ρωτήσουν Κάποιοι
