από Rafale » Τετ Νοέμ 11, 2009 6:13 pm
Η Ναζιστική αντιμετώπιση Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι στη Γερμανία ήταν τότε γνωστοί με το όνομα Ειλικρινείς Σπουδαστές της Γραφής (Έρνστε Μπιμπελφόρσερ, στα γερμανικά Ernste Bibelforscher), δεν υποστήριζαν πολιτικά το Ναζιστικό κόμμα, και αρνούνταν να υπηρετήσουν στο στρατό, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος θέτονταν υπό κράτηση, στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή φυλακίζονταν. Σε αντίθεση με τους Εβραίους και τους Τσιγγάνους που διώκονταν για φυλετικούς λόγους, οι περίπου 25.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά διώκονταν λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.[1]
Η καλή διαγωγή, το φιλειρηνικό φρόνημα και η εργατικότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είχε ως αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να χρησιμοποιούνται οι γυναίκες ως εργάτριες στις φάρμες ή ως οικιακές βοηθοί και κουβερνάντες στα σπίτια των Ες-Ες, αν και αρνούνταν να εκτελέσουν εργασίες που θεωρούσαν ότι αποτελούν συμβιβασμό της πίστης τους.[2]Ήδη από το 1921, πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες κατηγόρησαν του Μάρτυρες ότι συνδέονταν με τους Εβραίους σε ανατρεπτικές πολιτικές δραστηριότητες. Οι Σπουδαστές της Γραφής στιγματίστηκαν ως επικίνδυνα μπολσεβικικά «εβραϊκά σκουλήκια». Σε απάντηση, στις 15 Απριλίου 1930, η γερμανική έκδοση του Χρυσού Αιώνα (πρόδρομος του Ξύπνα!) δήλωνε: «Δεν έχουμε κανένα λόγο να θεωρήσουμε προσβολή αυτή την ψεύτικη κατηγορία -διότι είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Εβραίος είναι, αν μη τι άλλο, εξίσου πολύτιμος ως άτομο με έναν κατ' όνομα Χριστιανό· αλλά απορρίπτουμε την παραπάνω αναλήθεια αυτής της εκκλησιαστικής φυλλάδας επειδή έχει στόχο να μειώσει το έργο μας, λες και αυτό γίνεται, όχι για χάρη του Ευαγγελίου, αλλά για τους Εβραίους». Ο Ελβετός θεολόγος Καρλ Μπαρθ (Karl Barth) αργότερα έγραψε: «Η κατηγορία ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνδέονται με τους κομμουνιστές μπορεί να αποδοθεί μόνο σε ακούσια ή και σκόπιμη παρανόηση».Παρά την εμφανή εχθρότητα του Χιτλερικού καθεστώτος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οργάνωσαν μία συνέλευση στο Βερολίνο στις 25 Ιουνίου του 1933. Περίπου 7.000 άτομα συγκεντρώθηκαν. Οι Μάρτυρες έκαναν δημόσια γνωστές τις προθέσεις τους μέσω μιας Διακήρυξης:
Η οργάνωσή μας δεν είναι με κανέναν τρόπο πολιτική. Εμείς εμμένουμε μόνο στο να διδάσκουμε το Λόγο του Ιεχωβά Θεού στους ανθρώπους.[3]
Το 1934, σε ένα κείμενο που συντάχθηκε προκειμένου να διευκρινίσουν την ουδέτερη στάση τους, δήλωσαν προς τον Χίτλερ μεταξύ άλλων τα εξής:
Η Ναζιστική αντιμετώπιση Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι στη Γερμανία ήταν τότε γνωστοί με το όνομα Ειλικρινείς Σπουδαστές της Γραφής (Έρνστε Μπιμπελφόρσερ, στα γερμανικά Ernste Bibelforscher), δεν υποστήριζαν πολιτικά το Ναζιστικό κόμμα, και αρνούνταν να υπηρετήσουν στο στρατό, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος θέτονταν υπό κράτηση, στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή φυλακίζονταν. Σε αντίθεση με τους Εβραίους και τους Τσιγγάνους που διώκονταν για φυλετικούς λόγους, οι περίπου 25.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά διώκονταν λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.[1]Η καλή διαγωγή, το φιλειρηνικό φρόνημα και η εργατικότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είχε ως αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να χρησιμοποιούνται οι γυναίκες ως εργάτριες στις φάρμες ή ως οικιακές βοηθοί και κουβερνάντες στα σπίτια των Ες-Ες, αν και αρνούνταν να εκτελέσουν εργασίες που θεωρούσαν ότι αποτελούν συμβιβασμό της πίστης τους.[2]Ήδη από το 1921, πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες κατηγόρησαν του Μάρτυρες ότι συνδέονταν με τους Εβραίους σε ανατρεπτικές πολιτικές δραστηριότητες. Οι Σπουδαστές της Γραφής στιγματίστηκαν ως επικίνδυνα μπολσεβικικά «εβραϊκά σκουλήκια». Σε απάντηση, στις 15 Απριλίου 1930, η γερμανική έκδοση του Χρυσού Αιώνα (πρόδρομος του Ξύπνα!) δήλωνε: «Δεν έχουμε κανένα λόγο να θεωρήσουμε προσβολή αυτή την ψεύτικη κατηγορία -διότι είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Εβραίος είναι, αν μη τι άλλο, εξίσου πολύτιμος ως άτομο με έναν κατ' όνομα Χριστιανό· αλλά απορρίπτουμε την παραπάνω αναλήθεια αυτής της εκκλησιαστικής φυλλάδας επειδή έχει στόχο να μειώσει το έργο μας, λες και αυτό γίνεται, όχι για χάρη του Ευαγγελίου, αλλά για τους Εβραίους». Ο Ελβετός θεολόγος Καρλ Μπαρθ (Karl Barth) αργότερα έγραψε: «Η κατηγορία ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνδέονται με τους κομμουνιστές μπορεί να αποδοθεί μόνο σε ακούσια ή και σκόπιμη παρανόηση».Παρά την εμφανή εχθρότητα του Χιτλερικού καθεστώτος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οργάνωσαν μία συνέλευση στο Βερολίνο στις 25 Ιουνίου του 1933. Περίπου 7.000 άτομα συγκεντρώθηκαν. Οι Μάρτυρες έκαναν δημόσια γνωστές τις προθέσεις τους μέσω μιας Διακήρυξης:[quote] Η οργάνωσή μας δεν είναι με κανέναν τρόπο πολιτική. Εμείς εμμένουμε μόνο στο να διδάσκουμε το Λόγο του Ιεχωβά Θεού στους ανθρώπους.[3][/quote] Το 1934, σε ένα κείμενο που συντάχθηκε προκειμένου να διευκρινίσουν την ουδέτερη στάση τους, δήλωσαν προς τον Χίτλερ μεταξύ άλλων τα εξής: