από GenerX » Κυρ Νοέμ 01, 2009 11:13 pm
Τον επεκτατικό πόλεμο δεν τον ξεκινάει ο φαντάρος. Πορωμένοι πολιτικοί που δεν πρόκειται να χύσουν αίμα -εκτός αν τους γρατζουνήσει το σκυλί της οικογένειας- ξεκινάνε τους πολέμους. Για τα συμφέροντα αφεντικών -λέγε τα πετρέλαιο, τράπεζες κοκ- κάτω από τον μανδύα της μεγάλης ιδέας για τον κάθε κομπλεξικό κρυφοσπιούνο, ξεκινάνε όλα αυτά.
Όσο για τους τυπάκους σαν Γκρουέφσκι και σία. Αυτοί είναι καθαρά θέμα πολιτικής αντιμετώπισης. Οι ίδιοι ούτε καν ενδιαφέρονται για μεγάλες Μακεδονίες κλπ. Το κοκκαλάκι το πουλάνε στον εξαθλιωμένο -όχι μόνο από οικονομική άποψη- λαό, ο οποίος θα πολεμήσει αύριο π. Χ.
Το αποτέλεσμα θα είναι είτε ήττα, είτε νίκη. Που συνεπάγεται είτε τα ίδια σύνορα, είτε μειωμένα, είτε αυξημένα. Αυτός που είναι ο πραγματικός νικητής σε κάθε περίπτωση, είναι ο λεφτάς που θα κλείσει συμφωνίες εις βάρος του ενός ή του άλλου λαού, αλλά πολλές φορές εις βάρος και των δυο.
Εδώ έχει αποδειχθεί ό, τι συμφέροντα έχουν ακόμα και άνθρωποι που κάποτε ήταν σε ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις -και όχι της πλάκας. Μιλάω για την RAF συγκεκριμένα.
Και δεν θα έχει συμφέρον ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής που κάτω από τον μανδύα του πατριώτη, του λαϊκού ανθρώπου, λίγοι γνωρίζουν ό, τι χρηματοδοτούνταν κάποτε από την ΚΥΠ ;
Όλα αυτά γίνονται για το συμφέρον λίγων. Ιδίως αυτός ο πατριωτισμός και εθνικισμός που πουλάνε σαν τρελοί, αν ψάξει κανείς, βρίσκει τομάρια ανάμεσά τους. Όπως σε όλους τους χώρους άλλωστε.
Αυτό πρέπει να καταλάβει ο κάθε άνθρωπος και ο κάθε φαντάρος που νομίζει ό, τι προσφέρει στην πατρίδα. Τυπικά προσφέρει. Ουσιαστικά διακινδυνεύει τη ζωή του ναι μεν για την ελευθερία -τι ωραία. Κοιμάσαι ελεύθερος και κάποια στιγμή ξυπνάς να πολεμήσεις για την ελευθερία ή την επέκταση συνόρων σου- αλλά τελικά για τα συμφέροντα κάποιου λεφτά που θα γλεντάει με γκόμενες την ώρα που οι νεκροί θα πέφτουν σαν ψεκασμένες μύγες.
Τι λέω με λίγα λόγια.
Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι αχυράνθρωποι των κυβερνήσεων. Ιδίως όταν αυτοί θαύμαζαν και ζήλευαν καθάρματα της ανθρωπότητας όπως οι Ναζί του Χίτλερ. Γενικά όμως δε με νοιάζουν.
Εμένα με ενδιαφέρει ό, τι την ζωή του την χάνει ο ανώνυμος στρατιώτης και την δόξα την παίρνουν και πάλι οι αχυράνθρωποι. Και βγάζουν και έναν ξύλινο λόγο για τις χαμένες ζωές και μπροστά στα μάτια του απελπισμένου, είναι Καλυμμένοι.
Και ύστερα έρχεται η Εκκλησία, η τράπεζα, ο Κυριακού και σία, καταλαμβάνουν τις δημόσιες εκτάσεις για τις οποίες κάποιοι πέθαναν και τις προσφέρουν έναντι αντιτίμου στον πολίτη που ούτως η άλλως τις δικαιούται ή ρίχνει μια περίφραξη και σου πετάει ένα "έσμπρωξα χρήμα, είναι δικό μου".
Γι αυτό εγώ προσωπικά βλέπω σαν γλάστρες πρωθυπουργούς και παρατρεχάμενους. Διότι ενεργούν για τα αφεντικά. Για καμία πατρίδα, αφού αυτές έχουν πεθάνει και το παραμύθι αρχίζει να τελειώνει σιγά σιγά.
Η δόξα πρέπει να πηγαίνει σε αυτόν που πολεμά για την ελευθερία του και όχι σε αυτόν που δίνει εντολές από το γραφείο του.
Τον επεκτατικό πόλεμο δεν τον ξεκινάει ο φαντάρος. Πορωμένοι πολιτικοί που δεν πρόκειται να χύσουν αίμα -εκτός αν τους γρατζουνήσει το σκυλί της οικογένειας- ξεκινάνε τους πολέμους. Για τα συμφέροντα αφεντικών -λέγε τα πετρέλαιο, τράπεζες κοκ- κάτω από τον μανδύα της μεγάλης ιδέας για τον κάθε κομπλεξικό κρυφοσπιούνο, ξεκινάνε όλα αυτά.Όσο για τους τυπάκους σαν Γκρουέφσκι και σία. Αυτοί είναι καθαρά θέμα πολιτικής αντιμετώπισης. Οι ίδιοι ούτε καν ενδιαφέρονται για μεγάλες Μακεδονίες κλπ. Το κοκκαλάκι το πουλάνε στον εξαθλιωμένο -όχι μόνο από οικονομική άποψη- λαό, ο οποίος θα πολεμήσει αύριο π. Χ.Το αποτέλεσμα θα είναι είτε ήττα, είτε νίκη. Που συνεπάγεται είτε τα ίδια σύνορα, είτε μειωμένα, είτε αυξημένα. Αυτός που είναι ο πραγματικός νικητής σε κάθε περίπτωση, είναι ο λεφτάς που θα κλείσει συμφωνίες εις βάρος του ενός ή του άλλου λαού, αλλά πολλές φορές εις βάρος και των δυο.Εδώ έχει αποδειχθεί ό, τι συμφέροντα έχουν ακόμα και άνθρωποι που κάποτε ήταν σε ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις -και όχι της πλάκας. Μιλάω για την RAF συγκεκριμένα.Και δεν θα έχει συμφέρον ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής που κάτω από τον μανδύα του πατριώτη, του λαϊκού ανθρώπου, λίγοι γνωρίζουν ό, τι χρηματοδοτούνταν κάποτε από την ΚΥΠ ;Όλα αυτά γίνονται για το συμφέρον λίγων. Ιδίως αυτός ο πατριωτισμός και εθνικισμός που πουλάνε σαν τρελοί, αν ψάξει κανείς, βρίσκει τομάρια ανάμεσά τους. Όπως σε όλους τους χώρους άλλωστε.Αυτό πρέπει να καταλάβει ο κάθε άνθρωπος και ο κάθε φαντάρος που νομίζει ό, τι προσφέρει στην πατρίδα. Τυπικά προσφέρει. Ουσιαστικά διακινδυνεύει τη ζωή του ναι μεν για την ελευθερία -τι ωραία. Κοιμάσαι ελεύθερος και κάποια στιγμή ξυπνάς να πολεμήσεις για την ελευθερία ή την επέκταση συνόρων σου- αλλά τελικά για τα συμφέροντα κάποιου λεφτά που θα γλεντάει με γκόμενες την ώρα που οι νεκροί θα πέφτουν σαν ψεκασμένες μύγες.Τι λέω με λίγα λόγια.Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι αχυράνθρωποι των κυβερνήσεων. Ιδίως όταν αυτοί θαύμαζαν και ζήλευαν καθάρματα της ανθρωπότητας όπως οι Ναζί του Χίτλερ. Γενικά όμως δε με νοιάζουν.Εμένα με ενδιαφέρει ό, τι την ζωή του την χάνει ο ανώνυμος στρατιώτης και την δόξα την παίρνουν και πάλι οι αχυράνθρωποι. Και βγάζουν και έναν ξύλινο λόγο για τις χαμένες ζωές και μπροστά στα μάτια του απελπισμένου, είναι Καλυμμένοι.Και ύστερα έρχεται η Εκκλησία, η τράπεζα, ο Κυριακού και σία, καταλαμβάνουν τις δημόσιες εκτάσεις για τις οποίες κάποιοι πέθαναν και τις προσφέρουν έναντι αντιτίμου στον πολίτη που ούτως η άλλως τις δικαιούται ή ρίχνει μια περίφραξη και σου πετάει ένα "έσμπρωξα χρήμα, είναι δικό μου".Γι αυτό εγώ προσωπικά βλέπω σαν γλάστρες πρωθυπουργούς και παρατρεχάμενους. Διότι ενεργούν για τα αφεντικά. Για καμία πατρίδα, αφού αυτές έχουν πεθάνει και το παραμύθι αρχίζει να τελειώνει σιγά σιγά.Η δόξα πρέπει να πηγαίνει σε αυτόν που πολεμά για την ελευθερία του και όχι σε αυτόν που δίνει εντολές από το γραφείο του.