από 1998 » Δευ Ιούλ 26, 2010 1:48 am
Ο Συναδινος ή Τέρυ όπως τον αποκαλούσαμε ήταν ενας ξεχωριστός αξιωματικός. Όλοι οι φαντάροι τον σέβονταν όσο κανέναν στην Ε'ΜΚ. Έμπαινε νωρίς το πρωί και έφευγε τελευταίος, εργαζόταν και γυμναζόταν μαζί και πιο πολύ από όλους. Αν το καταλάβαινες σε έπιανε πραγματικά στο φιλότιμο με την στάση του. Γι αυτό όλοι βαρούσαν προσοχές από τα 50 μέτρα όπου περνούσε. Παρακολούθούσε και ήξερε τα πάντα για όλους, είχε συναίσθηση της πραγματικότητας και τον ενδιέφερε πρώτα και πάνω απόλα η ασφάλεια των φαντάρων. Το γνωρίζω καλά υπηρετώντας σαν γιατρός στην μοίρα και έχοντας άμεση καθημερινή επαφή μαζί του για πληθώρα θεμάτων. Είναι από τους καλύτερους επαγγελματίες με ηγετικές ικανότητες (σχεδόν επιχειρηματικές) που έχω γνωρίσει και αισθάνομαι περήφανος όπως όλοι που υπηρέτησα υπό την διοίκησή του. Σε εκπάιδευε στο σώμα και στην ψυχή. Γιατί η αποστολή της μοίρας αν ερχόταν ποτέ η ώρα πράγμα που το απευχόταν ο ίδιος θα στηριζόταν Στην Ψυχή και στις ικανότητες. Να πω ένα περιστατικό προς τιμήν αυτού του τίμιου και εξαίρετου αξιωματικού.
Καλοκαίρι νομίζω σε θαλασσία εκπαίδευση Ανχης τότε ο Συναδινός, βγάζει δύο σχετικά νέους Μπροστά, καλά παιδιά αλλά μάλλον κατα λάθος στις ΕΔ.''Ξέρετε ποιος με πήρε τηλέφωνο'' ''Ο Σωματαρχης... Και ξέρετε τι μου ζήτησε... '' αυτό κι αυτό... Και μετα ''Δεν σας είπα να μην με πάρει κανεις... !'' ... Είκοσι... Είκοσι... (μέρες φυλακή ο καθένας δηλαδή).
Δεν έχω συναντήσει πολλούς Συναδινούς, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού
Και δεν ήταν μόνο αυτό, πάντα έτσι ήταν ο Δίκας... Δίκαιος και εργατικός΄και λιγομίλητος μα πάντα σκεπτικός.
Πως να μην κερδίσει τον σεβασμό σου
Ο Συναδινος ή Τέρυ όπως τον αποκαλούσαμε ήταν ενας ξεχωριστός αξιωματικός. Όλοι οι φαντάροι τον σέβονταν όσο κανέναν στην Ε'ΜΚ. Έμπαινε νωρίς το πρωί και έφευγε τελευταίος, εργαζόταν και γυμναζόταν μαζί και πιο πολύ από όλους. Αν το καταλάβαινες σε έπιανε πραγματικά στο φιλότιμο με την στάση του. Γι αυτό όλοι βαρούσαν προσοχές από τα 50 μέτρα όπου περνούσε. Παρακολούθούσε και ήξερε τα πάντα για όλους, είχε συναίσθηση της πραγματικότητας και τον ενδιέφερε πρώτα και πάνω απόλα η ασφάλεια των φαντάρων. Το γνωρίζω καλά υπηρετώντας σαν γιατρός στην μοίρα και έχοντας άμεση καθημερινή επαφή μαζί του για πληθώρα θεμάτων. Είναι από τους καλύτερους επαγγελματίες με ηγετικές ικανότητες (σχεδόν επιχειρηματικές) που έχω γνωρίσει και αισθάνομαι περήφανος όπως όλοι που υπηρέτησα υπό την διοίκησή του. Σε εκπάιδευε στο σώμα και στην ψυχή. Γιατί η αποστολή της μοίρας αν ερχόταν ποτέ η ώρα πράγμα που το απευχόταν ο ίδιος θα στηριζόταν Στην Ψυχή και στις ικανότητες. Να πω ένα περιστατικό προς τιμήν αυτού του τίμιου και εξαίρετου αξιωματικού.Καλοκαίρι νομίζω σε θαλασσία εκπαίδευση Ανχης τότε ο Συναδινός, βγάζει δύο σχετικά νέους Μπροστά, καλά παιδιά αλλά μάλλον κατα λάθος στις ΕΔ.''Ξέρετε ποιος με πήρε τηλέφωνο'' ''Ο Σωματαρχης... Και ξέρετε τι μου ζήτησε... '' αυτό κι αυτό... Και μετα ''Δεν σας είπα να μην με πάρει κανεις... !'' ... Είκοσι... Είκοσι... (μέρες φυλακή ο καθένας δηλαδή).Δεν έχω συναντήσει πολλούς Συναδινούς, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριούΚαι δεν ήταν μόνο αυτό, πάντα έτσι ήταν ο Δίκας... Δίκαιος και εργατικός΄και λιγομίλητος μα πάντα σκεπτικός.Πως να μην κερδίσει τον σεβασμό σου