Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Τουρκία απο το 1974 έχει πάρει μιά ξεκάθαρη πορεία για το μέλλον της.
Η Τουρκία με το casus belli στο Αιγαίο και την απειλή προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου δέν είναι δημιουργημα του Ερντογάν.
Δέν θα γίνουν οι τουρκικές εκλογές όπου θα πέσει ο Ερντογάν και μετά η Τουρκία ώς δια μαγείας θα γίνει δημοκρατική.
Ο Ερντογάν το μόνο που έκανε ήταν να γίνει καταλύτης των ζητούμενων της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο εκφασισμένος τουρκικός λαός με τις τουρκικές σημαίες σε κάθε 5 μέτρα απόσταση πήρε τα πάνω του με την οικονομική πολιτική του Ερντογάν και στήριξε τις "πολεμικές περιπέτειες" του σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Αρμενία.
Αυτή ήταν η Τουρκία, αυτη είναι και αυτή θα είναι. Για τον απλούστατο λόγο ότι άν δέν είναι έτσι θα αυτοδιαλυθεί.

Επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι ο καθείς θέλει να κανει τη δουλίτσα του εύκολα και φτηνά.
Δέν υπάρχει νομιζω κανένας Ελληνας που να θέλει αμερικανικές βάσεις με πυρηνικά όπλα στη χώρα του.
Ούτε φυσικά κανένας Κύπριος θα ήθελε να μπεί η χώρα του στο ΝΑΤΟ και να φιλοξενεί αμερικανική βάση με τα γεγονότα του 1974.
Δυστυχώς όμως η Ελλάδα δέν βρίσκεται στη βόρεια Ευρώπη για να συνορεύει με τη Δανία, το Βέλγιο ή την Αυστρία. Συνορεύει με μια πολεμοχαρή Τουρκία που οραματίζεται να γίνει αυτοκρατορία!
Η Κύπρος είναι χωρισμένη στα δύο και μπορεί ένα βράδυ να γίνει τουρκικό νησί. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε!
Συνεπώς απο ένα καταστρεπτικό πόλεμο που θα πήγαινε την Ελλαδα και Κύπρο υλικά στο 1945 ή την απώλεια εδαφών είναι προτιμότερες οι αμερικανικές βάσεις του ΝΑΤΟ.

Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα κάνει όλες αυτές τις παραχωρήσεις προς τις ΗΠΑ αλλά δέν εισπράτει σχεδόν τίποτε!
Αντιθέτως αγοράζουμε πανάκριβα αμερικανικά οπλα για να μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις εγκαταστάσεις των αμερικανικών βάσεων.
Για παράδειγμα έχει προγραμματιστεί η κατασκευή ναυστάθμου στον Αλμυρό Βόλου για τα αρματαγωγά των Πεζοναυτών.
Δηλαδή τα αρματαγωγά ελλιμενιζονται στη Σαλαμίνα και πρέπει να κινηθούν στο Βόλο για να παραλάβουν τους Πεζοναύτες. Γιατί δέν το φτιάχνουν οι Αμερικάνοι αφού θέλουν και αυτοι να μεταφέρουν τα ελικόπτερά τους πάνω σε πλοία προς τη Μαύρη Θάλασσα;
Αγοράσαμε πανάκριβα UAV Sea Guardian για να επιτηρούν τη Μεσόγειο. Ας μας τα δώσουν οι ΗΠΑ τζάμπα! Ντρέπονται να τα ζητήσουν;
Δηλαδή απο τα όπλα που στέλνουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανια αν αφήσουν κατιτίς και στην Ελλάδα θα είχαμε λύσει πολλά προβλήματα άμυνας.

Αν οι ΗΠΑ θέλουν την Ελλάδα στενό σύμμαχο θα έπρεπε να την έχουν όπως το Ισραήλ!
Δηλαδη να μας δίνουν κάθε χρόνο κάποια δις $ δωρεάν στρατιωτική βοήθεια και να επενδύσουν στην ελληνική αμυντική βιομηχανία!
Η εξαγορά της ΕΑΒ απο την LM είναι κατ εμε μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά για να καρποφορήσει θα πρέπει να μαζευτουν ολοι οι Ελληνες επιστήμονες και μηχανικοι στη Silicon Valley.
Επιπλεον οι ΗΠΑ θα πρέπει να καθιερώσουν την ανωτερότητα της Πολεμικής Αεροπορίας σε σχέση με την τουρκική, δηλαδή άν είναι να δώσουν F-16 Viper στη Τουρκία θα πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα F-35 αλλα και Viper με ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες απο τα τουρκικά!
Αυτο ακριβώς κάνει και στη Μέση Ανατολη με τη Σαουδική Αραβία-Αίγυπτο-Αραβικά Εμιράτα σε σχέση με το Ισραήλ.
Στους Αραβες δίνει υποβαθμισμένα τεχνολογικά F-15 και F-16 και στο Ισραήλ δίνει τα ορίτζιναλ! Ούτε λόγος για F-35 στους Αραβες.

Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα είναι ένα δυνατό χαρτί στο γεωπολιτικό παιχνίδί του Αιγαίου διότι η Τουρκία χάνει το παιχνίδι με την απειλή στρατιωτικής βίας στα 12 ναυτικά μίλια.
Οχι δέν απομακρύνουν την πιθανότητα μιάς ελληνο-τουρκικής σύρραξης όμως την περιορίσουν σημαντικά σε μέγεθος και ένταση.
Στο ακραίο σενάριο που η Τουρκία το πάει στα άκρα, δηλαδή συνεχίσει να προκαλεί προβλήματα στο ΝΑΤΟ (ένταξη Σουηδίας και Φιλανδίας) και αποχωρήσει και απο το ΝΑΤΟ τοτε είναι πολύ πιθανον οι ίδιες οι ΗΠΑ να μας σπρώξουν σε ένα πόλεμο με την Τουρκία.
Προφανώς οι ΗΠΑ θα ηθελαν να έχουν δίοδο απο τα Στενά και μια ανεξάρτητη Κύπρο.
Οσο ακραία και άν ακούγονται αυτα τα σενάρια έχουν παιχτεί στο παρελθόν.

Η Ελλάδα μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά και προπάντων αθόρυβα σε μιά τεράστια αμερικανική βάση.
Η αεροναυτική βάση της Σούδας στη Κρήτη είναι η μεγαλύτερη αμερικανική βάση στη Μεσόγειο. Πλέον μπορει να υποστηρίξει αμερικανικά πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και πυρηνικά υποβρύχια.

Η αεροπορική βάση της Λάρισας δηλαδή η 110 Πτέρυγα Μάχης όπου είναι και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (ATA) μπορεί να υποστηρίξει όλα τα στρατηγικά Μή Επανδρωμένα Αεροχήματα των ΗΠΑ.
Τα συστήματα αυτά μπορούν να πετούν σε πολύ μεγάλα υψόμετρα και να κατασκοπεύουν 24/7 για ολόκληρες ημέρες ασταμάτητα τεράστιες περιοχές.

Η στρατιωτική βάση στο Στεφανοβίκειο Βόλου όπου βρίσκεται και η 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού χρησιμοποιείται για αερομεταφορές με αμερικανικά ελικόπτερα.
Οι εγκαταστάσεις έχουν αναβαθμιστει ώστε να είναι δυνατή κάθε είδους εργασία στα ελικόπτερα.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά υγροποιημένου αερίου με σκοπό να πλήξει το ρωσικό μονοπώλειο.
Διαθέτει τεράστιες αποθήκες φυσικού αερίου με δίκτυο αγωγών μεταφοράς προς τα Βαλκάνια.
Το λιμάνι χρησιμοποιείται ήδη ώς κέντρο συλλογής πληροφοριών για τη Μαύρη θάλασσα μετά την κρίση των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων.

Υπάρχουν σχεδια για το εγγύς μέλλον:
Να ανοίξει πάλι το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αράξου στην Αχαία που έκλεισε μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.
Στο συγκεκριμένο αεροδρόμιο φυλάσσονταν οι πυρηνικές βόμβες Β-61 με μαχητικά Α-7 για να πλήξουν τη Ρωσία!
Οι ΗΠΑ θα μεταφέρουν 50 πυρηνικές βόμβες απο το Ινσιρλίκ της Τουρκίας μετά την κρίση στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις.

H κατασκευή αμερικάνικής βάσης αεροσκαφών και ελικοπτέρων σε Κάρπαθο και Κάλυμνο.

Απο μιά πρώτη οπτική οι ΗΠΑ φαίνεται να "μετακομίζουν" την πυρηνική πραμάτεια τους απο τη Τουρκία στην Ελλάδα.
Μιλάμε σίγουρα για μια "ισλαμική επανάσταση" στην Τουρκία ανάλογη της ιρανικής του 1979 αλλά χωρίς τον ακράιο αντι-αμερικανισμό και το γύρισμα πλάτης στη Δύση.
Οι Τουρκοι σάν καλοί έμποροι δέν θα ήθελαν να καταλήξουν απομονωμένοι όπως το Ιράν αν και έχουν τις ίδιες πυρηνικές φιλοδοξίες.
Το μεγάλο τους πρόβλημα είναι ότι δέν έχουν τα πετρέλαια του Ιράν για να παραμείνουν ανεξάρτητοι οικονομικά.
Οι ΗΠΑ το 1979 έδωσαν στο Ιράν το τελειότερο μαχητικό τους F-14A, έφτιαξαν ένα σωρό στρατιωτικά εργοστάσια και επένδυσαν τρελό χρήμα στη χώρα για να έχουν έτσι τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής.
Η ισλαμική επανάσταση έκανε τις ΗΠΑ ορκισμένο εχθρό του Ιράν και τα εργοστάσια κατέληξαν να παράγουν ιρανικά αντίγραφα αμερικανικών όπλων εναντίον αμερικανικών στόχων!
Προφανώς οι ΗΠΑ δέν θέλουν να πάθουν τα ίδια με την Τουρκία.

Να θυμηθούμε ότι μετά την ισλαμική επανάσταση του Ιράν ακολούθησε ο 10ετής πόλεμος Ιράν-Ιράκ που κατέστρεψε ολοκληρωτικά τις δύο χώρες.
Τραγική ειρωνία όλες οι μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του πλανήτη ήθελαν να συνεχιστει ο πόλεμος μέχρι τέλους για να επικρατήσει "ουδετερότητα" στη Μέση Ανατολή.
Αμεσο αποτέλεσμα του πολέμου Ιράν-Ιράκ ήταν ο Πόλεμος του Κόλπου όπου κατέστρεψε τελειωτικά το Ιράκ.
Με απλά λόγια πρέπει να προσέχουμε πολύ τις αλλαγές και τις εξελιξεις σε "εύφλεκτες" περιοχές με πετρέλαιο και οικονομικά συμφέροντα.
Μιά τετοια περιοχή φαίνεται να είναι τα τελευταία χρόνια και το Αιγαιο-ανατολική Μεσόγειος.

Η κάθε έκδοση του F-16 έχει διαφορετικό ρανταρ, κινητήρα, υπολογιστή αποστολής, υπολογιστή πτήσης κτλ
Ηλεκτρονικά είναι. Δέν μπορείς να πάρεις ένα μηχάνημα τεχνολογίας 1980 και να του βάλεις πάνω ηλεκτρονικά του 2020.
Η αναβάθμιση των F-16 Block 52 είναι οικονομικά ανεκτή γιατί έχουν πολλά κοινά συστήματα με το Viper και απλώς αντικαθιστούν υπάρχοντα.

Στην έκδοση Block 50 που είναι τεχνολογία του 1990 πρέπει να ξηλώσεις τους υπολογιστές του μαχητικού και τα μισά ηλεκτρονικά για να γίνει Viper.
Το Viper έχει τρελή ικανότητα μετάδοσης data σε πραγματικό χρόνο και μάλιστα μπορει να τα μοιράζεται με άλλα μαχητικά.

Ειδικά τώρα στην έκδοση Block 30 πρέπει να τα ξηλώσεις όλα! Αν δέν συμφέρει η αναβάθμιση Viper μιά φορά για τα Block-50 τότε για τα Block-30 δέν συμφέρει δέκα!
Τα ελληνικά Block-30 έχουν περάσει απο μιά σειρά αναβαθμίσεων γιατι το ρανταρ APG-68 (V) 5 είχε πολλές δυνατότητες αλλα δέν μπορούσαν να αξιοποιθούν μιας και τα μαχητικά παρελήφθησαν γυμνά χωρίς σύστημα αυτοπροστασίας και με μοναδικό οπλισμο τον πύραυλο Sidewinder!
Εχουν επενδυθεί διαχρονικά λεφτάκια στα αεροπλάνα. Οπότε δέν μας συμφέρει να τα δώσουμε κοψοχρονιά.

Επειδή πετάγονται διάφοροι "στρατιωτικοι αναλυτές" απο περιοδικά και λένε μπαρούφες... Το Block-30 με το ρανταρ APG-68 (V) 5 και τους πυραύλους AIM-120B δέν έχει ελπίδες απέναντι σε τουρκικά F-16 με ρανταρ APG-68 (V) 9 και πυραύλους ΑΙΜ-120C/9.
Τα τουρκικά F-16 θα εντοπίζουν πρώτα τα ελληνικά και θα εκτοξεύουν το πύραυλο απο διπλάσια απόσταση!
Τωρα αν τα ελληνικά βρεθούν στο no-escape-zone του AIM-120C/9 και έχουν εντοπίσει το τουρκικό F-16 λίγη σημασία θα έχει γιατι θα του έρχεται πυραυλος. Δεν προλαβαινει ούτε καν να απαντήσει.
Συνεπώς να μην ακούμε τον κάθε παπάρα που δέν έχει ιδέα πάνω στο θέμα...

Οσον αφορά τους παππούδες απο το πόλεμο του Βιετνάμ F-4E έχουν πάρει το ρανταρ AN/APG-65 του F/A-18C και του Harrier περισσότερο για να μπορούν να ρίξουν ΑΙΜ-120Β. Ειναι ηλεκτρονικά τεχνολογίας 1980 πάνω σε αεροπλάνο τεχνολογίας του 1970!
Επρεπε να αλλαχτεί και ο κινητήρας του Φάντομ γιατι έβγαζε τόσο καπνό που σχεδόν έλεγε στα αντιαεροπορικά πυροβόλα ΡΙΧΤΕ ΜΟΥ!
Πρόκειται για σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων του ΠΑΣΟΚ γιατι ο εκσυγχρονισμός γινόταν τη στιγμη που η Λουφτβάφε απέσυρε τα δικά της F-4F!
Μπήκαν πάνω και κάποια φτηνά avionics απο το Ισραήλ μαζί με το ατρακτίδιο σκόπευσης Litening-2.
Το τελευταίο το έχει αντιγράψει η Τουρκια και το πουλάει πολύ φτηνά πάνω σε drones.

Κατά τη προσωπική μου γνώμη (άσχετα κατά πόσο υλοποιήσιμο είναι το σενάριο) η Ελλάδα θα έπρεπε να εξασφαλίσει μιά στρατιωτική συμφωνια με τη Βουλγαρία. Θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο σε μιά ελληνοτουρκική σύγκρουση.
Η Βουλγαρία είναι η πιό φιλική χώρα στα Βαλκάνια απέναντι στην Ελλάδα. Είναι βέβαια και η φτωχότερη στα Βαλκάνια.
Στη βουλγαρική αγορά δραστηροποιούνται αρκετές ελληνικές εταιρίες. Κύρια πηγή ενεργειας της χώρας είναι τα πυρηνικά εργοστάσια.
Οπως είναι γνωστό προσπαθεί να αποκτήσει σύγχρονο δυτικό οπλισμό γιατι είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Γιατί είναι σημαντική η Βουλγαρία.
Πρώτον, έχει 200 χιλιόμετρα συνόρων με τη Τουρκία στην ανατολίκή Θράκη απο το Βορρά όπου το γεωγραφικό ανάγλυφο είναι πεδινό και ιδανικό για άρματα μάχης με μηχανοκίνητο πεζικό.
Αυτο σημαίνει ότι η τουρκική γραμμη άμυνας στον Εβρο μπορεί να πλαγιοκοπηθεί και να συρρικνωθεί πολύ γρήγορα.
Δεύτερον, η Βουλγαρία διαθέτει στα νοτιο-ανατολικά κοντά στο χωριό Ατια τη μεγαλύτερη ναυτική βαση της. Απέχει 75 χιλιόμετρα απο τις βορειο-ανατολικές ακτές της ανατολικής Θράκης και 150 χιλιόμετρα απο τα Στενά του Βοσπόρου.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να αποβιβαστουν Ειδικές Δυνάμεις στα μετόπισθεν της τουρκικής γραμμής άμυνας για να την αποδιοργανώσουν. Ταυτόχρονα μπορούν να ναρκοθετήσουν τα Στενά του Βοσπόρου ή να επιτεθούν στη ναυτική βάση υποβρυχιών στο Μπαρτίν.
Τρίτον, η Βουλγαρία διαθέτει στη πόλη Άιτος κοντά στο Μπουργκάς αεροπορική βάση που απέχει 200 χιλιόμετρα απο την Κωνσταντινούπολή. Εναλλακτικά μπορούν να απογειωθούν απο εκεί μαχητικά προς τη Μαύρη Θάλασσα και απο εκεί κυκλικά και σε υψόμετρο πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας να πλήξουν την Αγκυρα. Η απόσταση είναι περίπου 600 χιλιόμετρα.

Τι συμφωνία θα μπορούσε να γίνει με τη Βουλγαρία.
Σε περίοδο πολέμου με τη Τουρκια και μόνο:
Nα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του αεροδρομίου Άιτος απο ελληνικά μαχητικά για να βγούν στη Μαύρη Θάλασσα.
Nα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του ναυστάθμου Άτια απο τις ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις με midget υποβρύχια και ταχύπλοα.
Nα επιτραπει η μεταφορά ελληνικών χερσαίων δυνάμεων κοντά στα βουλγαρο-τουρκικά σύνορα.
Να δοθούν στη Ελλαδα τυχόν χρήσιμες πληροφορίες για τις κινήσεις των τουρκικών δυνάμεων απο ραντάρ, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου κτλ.

Η χρήση των βουλγαρικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων μπορει να γίνει δοκιμαστκά στα πλαίσια κοινής εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ.
Θα ήταν καλή ιδέα να ενοικιαστούν και να εκσυγχρονιστούν σε περίπτωση που δεν είναι λειτουργικοί. Κάτι αντίστοιχο έχει κάνει η Τουρκια με βάση υποβρυχίων στην Αλβανια.
Η Βουλγαρία διαθέτει αρκετά κοινά οπλικά συστήματα με την Ελλάδα. Για παράδειγμα θα αποσύρει τα υπέργηρα MiG-29B και θα τα αντικαταστήσει με F-16 Viper!
Θα μπορούσαν λοιπον να ενοικιαστουν στους Βούλγαρους τα παλιά F-16C Block 30 σάν ενδιάμεση λύση. Κάτι παρόμοιο είχε κάνει η Ιταλια με αμερικανικά F-16A οταν απέσυρε Tornado ADV και περίμενε την έλευση των Eurofighter.
Πέρα απο τη συνεργασία στην αμυνα θα μπορούσε να γίνει μιά επένδυση απο πλευράς Ελλάδας σε πυρηνική ενέργεια στη Βουλγαρια.
Οχι μόνο στη Βουλγαρία αλλα και στην Αλβανια και τα Σκόπια!
Για παράδειγμα να χρηματοδοτήσει τη κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στις χώρες αυτές με τεχνογνωσία απο τη Γαλλία.

Οι αμυντικές συμφωνίες "κάτω απο το τραπέζι" δέν είναι κάτι καινούργιο. Το Ισραήλ επέτρεψε την πώληση προηγμένων drones στο Αζερμπαϊτζαν με τον όρο να μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ισραηλινή Αεροπορία τα αεροδρόμια της για να πληξει το Ιραν!
Παλαιότερα η Ελλάδα είχε υπογράψει συμφωνία με την Ιταλία να μπορούν να μεταφερθούν στα αεροδρομια της ελληνικά μαχητικά για ανεφοδιασμο με καύσιμα και οπλισμο σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία!
Δηλαδή το έλλειμα σε στρατηγικό βάθος το κάλυπτε μέσω της Ιταλιας.

Ο Τουρκικός Στρατός διαθέτει ραντάρ αεράμυνας και θαλάσσιας επιτήρησης:

Καντάρα Προφήτης Ηλίας, όρος Πενταδάκτυλος (35.38224156374084,33.88986574613807)
Kορμακίτη (35.34282569565776,33.010075035063466)
Καρπασία (35.48633888794937,34.291019287987204)

Λοιπον, οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις μαζί με την ΕΛΔΥΚ είναι 15.000 Αξιωματικοι και οπλίτες. Οι εφεδρείες που παρακολουθούν μετεκπαιδεύσεις υπολογίζονται σε 50.000. Επομένως για να έχει επιτυχία μια επιθεση στα Κατεχόμενα θα πρέπει να παραμείνει σταθερός ο όγκος των τουρκικών δυνάμεων και να μην ενισχυθεί απο τη Τουρκια με επιπλέον προσωπικό και υλικά.
Αντίστοιχα θα πρέπει να αυξηθουν οι εφεδρείες και το κυριότερο να έχουν εκπαιδευτεί στρατιωτικά.
Συνεπώς οι εφεδρείες είναι πολύ σημαντικές για τις επιχειρήσεις. Να μην ξεχνάμε ότι η Λευκωσία είναι χωρισμένη στα δύο και ο αστικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος.
Οι έφεδροι Κύπριοι θα πρέπει να έχουν εκπαίδευση στη χρήση όλμων, φορητών Πυροβόλων Ανευ Οπισθοδρομήσεως, βαρέων πυροβόλων, αντιαρματικών ρουκετών LAW και RPG-7, τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτή και τυφεκίων μάχης, επικοινωνίες.
Η μετεκπαίδευση πρέπει να γίνεται κοντά στην περιοχή κατοικιας τους και σε λογικές περιόδους. Δέν μπορεί πχ να καλείται για εκπαίδευση ένας εργαζόμενος στον τουριστικό τομέα το καλοκαίρι με καύσωνα ούτε ένας αγρότης το χειμώνα.

Κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να πούμε είναι ότι σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης απο το Τουρκικό Στρατό και στο χείριστο σενάριο όπου η ελληνική άμυνα σπάσει και υποχωρήσει, οι ελληνοκυπρικες δυνάμεις μπορούν να υποχωρήσουν στο όρος Τροόδος και να συνεχίσουν τον αγώνα.
Με άλλα λόγια μπορεί να κερδιθεί πολύτιμος χρόνος μέχρι την έλευση της ελληνικής Task Force.

Και τώρα θα αναφέρουμε το μεγαλύτερο μειονέκτημα της κυπριακής άμυνας που είναι οι ίδιοι οι Κύπριοι.
Δέν χρειάζεται να πούμε πολλά για να αντιληφθούμε την κατάσταση που επικρατεί στο νησί από θέμα ασφάλειας οργάνωσης και ταχείας αντίδρασης. Αρκει να θυμηθούμε την έκρηξη στη ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης το 2011 που στοίχισε τη ζωή και δύο κορυφαίων στρατιωτικών ηγετών της κυπριακής Εθνοφρουρας.
Λοιπον η Κύπρος μετά απο αμερικανικές πιέσεις κατέσχεσε φορτίο 98 κοντέινερ με πυρομαχικά που μεταφερόταν με πλοίο απο το Ιράν προς τη Συρία.
Επειδή δέν υπήρχαν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για την ασφαλή φύλαξη του φορτιου αποφασίστηκε η μεταφορά του στην ύπαιθρο έξω απο τον ναύσταθμο Ευαγ. Φλωράκης για 2 χρόνια!
Το φορτίο περιείχε πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων και εκρηκτική ύλη συνολικής εκρηκτικής δύναμης 481 τόννων ΤΝΤ.
Η Κύπρος το καλοκαίρι έχει θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους 45°C.
Η Αγγλία, Γερμανια και ΗΠΑ προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση ή καταστροφή του φορτίου αλλά η κυπριακή κυβέρνηση αρνήθηκε για να μην διαταραχθούν οι σχέσεις με τη Συρία!
Η έκρηξη που προκλήθηκε διέλυσε τον ηλεκτρικό σταθμό Βασιλικός αξίας €2 δις και έκοψε το ηλεκτρικό ρεύμα στο μισό νησί. Ετσι αγοράστηκε ρεύμα απο την Ελλάδα και το Ισραήλ.
Προκλήθηκαν μεγάλες καταστροφες στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις αξίας €1 δις και κινδύνεψαν να καταστραφούν οι πύραυλοι Exocet στις αποθήκες τους.
Επίσημα η αιτία ήταν ανάφλεξη λόγω των καιρικών συνθηκών αλλά κανείς δέν μπορεί να αποκλείσει τη δράση μυστικών υπηρεσιών του Ιράν ή της Συρίας. Να θυμηθούμε ότι ανάλογη έκρηξη με πολλές ομοιότητες ειχαμε στο Λίβανο το 2020!
Δέν έχει όμως και πολύ σημασια πώς έγινε η έκρηξη.
Σημασία έχει ότι οι Κύπριοι είναι ΜΕΓΑΛΟΙ *****!

Ο τουρκικός στρατός Κατοχής υπολογίζεται σε 23.000 αξιωματικούς και οπλίτες καθώς και 15.000 έφεδρους που καλούνται σε μετεκπαίδευση κάθε χρόνο. Η οργάνωση των τουρκικών δυνάμεων είναι η κάτωθι:

28η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (Άσσια,35.155862226652324,33.610863251781645) :

28ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Πεζικού (Μαραθόβουνος,35.21481965181722,33.63525161065775)
230ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Πεζικού (Tύμβου,35.13141804253611,33.51077362264764)
61ο Σύνταγμα Πεζικού (Τρεμετουσιά,35.084137998169815,33.60799413199461)
28o Σύνταγμα Πυροβολικού (Άσσια,35.15460640639761,33.613950153170656)

39η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (Μύρτου,35.31040533743149,33.07458933658316) :

14ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Πεζικού (Πεντάγεια,35.154078932765096,32.88096433873892)
50ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Πεζικού (Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας,35.22415209868772,33.127081136958445)
49ο Σύνταγμα Πεζικού (Κάτω Ζώδεια,35.1548506655676,32.97729007008058)
39ο Σύνταγμα Πυροβολικού (Άγιος Βασίλειος,35.21334615485693,33.18336728438648)

14η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία (Κυθρέα,35.25550422229336,33.4782879931429)

Σύνταγμα Καταδρομών (Χαλεύκα,35.28559201563555,33.53354569614053)

Σύνταγμα Πυροβολικού (Λευκωσία,35.24231027166403,33.35127339902219)

Συγκρότημα Υποστήριξης:

48ος Λόχος Πυρομαχικών (Άγιος Επίκτητος Κερύνειας,35.32762098347868,33.3977334852472)

ΤΟΥΡΔΥΚ:

1o Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (Δίκωμο,35.26572742330236,33.3191682750839)
2ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (Κιόνελι,35.21569746487988,33.300203678299155)

Ο Τουρκικός Στρατός χρησιμοποιεί τα εξής αεροδρόμια για αερομεταφορές:

Τύμπου (35°09’21?N 33°29’58?E)
Λευκονοίκου (35°14?00?N 33°43?58?E)
Κρηνίου (35°16’33?N 33°16’03?E)

O Τουρκικός Στρατός χρησιμοποιεί τα εξής λιμάνια για θαλάσσιες μεταφορές:

Αμμοχώστου (35.12948944927713,33.94201108805334)
Κερύνειας (35.340713862364886,33.33235371634684)
Καραβοστασίου (35.14096228975452,32.83025365270318)
Μπογάζι (35.31967568818423,33.96521990242202)

Οπως έχει ήδη αναφερθεί τα Τεθωρακισμένα έχουν ρόλο υποστήριξης για το μηχανοκίνητο Πεζικό που πρέπει να κινηθεί γρήγορα στα στρατηγικά περάσματα του όρους Πενταδάκτυλος και να απομονώσει έτσι τις πόλεις της Κερύνειας και Λευκωσίας.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι το ελληνοκυπριακό Πεζικό χρειάζεται τον αντιαρματικό πύραυλο Spike NLOS με εμβέλεια 32 χιλιόμετρα για να μπορεί να πλήξει με μεγάλη ακρίβεια οποιοδήποτε στόχο στη πεδιάδα της Μεσαορίας.
Τα Περιφερόμενα Πυρομαχικά μπορούν να αποδειχτούν game changer στο χερσαίο αγώνα αφού μπορούν να βγάλουν γρήγορα εκτός μάχης στοιχεία του τουρκικού πυροβολικού.
Οι μικρές διαστάσεις του θεάτρου επιχειρήσεων και το πεδινό γεωγραφικό ανάγλυφο ειναι ιδανικές συνθήκες για αστραπιαίο πόλεμο (Blitzkrieg).
Η επιτυχία της προέλασης προϋποθέτει συνεχές πυρ υποστήριξης απο το Πυροβολικό και καταστροφή κρίσιμων τουρκικών στόχων απο μεγάλη απόσταση πρίν ακόμα ξεκινήσει η επίθεση.
Οι αντιαρματικοί πύραυλοι μικρότερης εμβέλειας HOT,Milan,Kornet είναι κατάλληλοι για στόχους σε απόσταση 3-5 χιλιομέτρων.
Συνεπώς είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν απο τις Ειδικές Δυνάμεις σε ενέδρες απο ορεινές θέσεις για να αποκόψουν τις γραμμές ανεφοδιασμού.
Αντίστοιχα οι όλμοι E44 των 81mm και MO-120 των 120mm είναι κατάλληλοι για βομβαρδισμο πόλεων απο τα 5-9 χιλιόμετρα και όχι για υποστήριξη Πεζικού. Πρέπει να αντικατασταθούν απο εκτοξευτές Περιφερόμενων Πυρομαχικών.

Το κυπριακό Πεζικό διαθέτει μικρό αριθμό ρωσικών ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3 της βάσικής έκδοσης χωρίς επιπρόσθετη σπονδυλωτή θωράκιση. Πιθανότατα θα παραχωρηθούν στην Ουκρανία με αντάλλαγμα γερμανικά Marder 1A3. Υπάρχουν ακόμα ερπυστριοφόρα ΤΟΜΠ Λεωνίδας από Ελλάδα και τροχοφόρα 4x4 ΤΟΜΠ VAB από Γαλλία.
Στην κατηγορία των αναγνωριστικών οχημάτων χρησιμοποιούνται παμπάλαια ΕΕ-3, ΕΕ-9 και ΕΕ-11 απο τη Βραζιλία. Φαίνεται ότι σταδιακά αντικαθιστώνται απο σερβικά MRAP οχηματα M-16 Milos.
Σίγουρα δέν αξίζει η αγορά πανάκριβων ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ γιατί είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν απώλειες όμως είναι απαραίτητο όλα τα οχήματα να έχουν αντι-ναρκική προστασία. Πρέπει να προστατεύουν το προσωπικό τους απο θραύσματα οβίδων και βολίδες τουλάχιστον 12.7mm
Τα οχήματα θα πρέπει να μπορούν να κινηθούν γρήγορα και να έχουν καλή ευελιξία.
Αντίστοιχες ανάγκες έχει και το ελληνικό Πεζικό στο θέατρο της ανατολικής Θράκης οπότε θα πρέπει να γίνει ένα κοινό πρόγραμμα προμήθειας σύγχρονων ΤΟΜΠ απο τις δύο χώρες.

Η Κύπρος μπορεί με μικρό κόστος να προμηθευτεί προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου κυρίως χερσαίους σταθμούς για να τυφλώσει τα τουρκικά ρανταρ και να παρεμβάλει στο σήμα GPS σε ολο το νησί.
Είναι επιτακτική ανάγκη η προμήθεια αντι-drones συστημάτων όπως το ισραηλινο Drone Dome και αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών πυροβόλων με πυρομαχικά AHEAD.
Ακόμα και άν καταστραφούν όλα τα κυπριακά ρανταρ είναι δυνατός ο εντοπισμός των τουρκικών μαχητικών και ελικοπτέρων με συστήματα ELINT.
Για παράδειγμα στο Πολεμο του Κόλπου το καθεστώς του Ιράκ γνώριζε τη θέση των συμμαχικών μαχητικών ανα πάσα στιγμή με παθητικά συστήματα Kolchuga απο την Ουκρανια.
Θα πρέπει ακόμα να αποκτηθεί ένας μικρός αριθμός αρμάτων ναρκοπολέμου στη θέση των ρωσικών BREM-2 για εξουδετέρωση τουρκικών ναρκοπεδίων.

Όσον αφορα τα Τεθωρακισμένα της Κυπρου περιλαμβάνουν σοβιετικά άρματα μάχης T-80U τρίτης γενιάς και γαλλικά ΑΜΧ-30Β2 πρώτης γενιας (!) απο την εποχή της Χούντας. Τα Τ-80U πιθανότατα να παραχωρηθούν στην Ουκρανια με αντάλλαγμα γερμανικά Leopard-2A4.
To T-80 είναι σύγχρονο άρμα μάχης με ενεργή θωράκιση Kontakt-5 και σύστημα αυτοπροστασίας Shtora-1.
Μπορεί να βάλλει αντιαρματικούς πυραύλους καθοδηγούμενους με δέσμη λέιζερ Sniper 125mm απο το πυροβόλο και έχει καλύ ευκινησία.
Η εμεβέλεια του Τ-80 είναι μικρή αλλά θεωρείται αρκετή για το μέτωπο της Κύπρου.
Ωστόσο έχει κάποια μειονεκτήματα που το καθιστούν εύκολο στόχο για τα τουρκικά αντιαρματικά όπλα.
Σχεδιαστικά όλα τα σοβιετικά άρματα μάχης έχουν την αποθήκη πυρομαχικών στο κέντρο για να μπορει ο αυτόματος γεμιστής του πυροβόλου (autoloader) να τροφοδοτείται με βλήματα. Οταν κάποιος αντιαρματικός πύραυλος ή βλήμα ΗΕΑΤ διαπερνούσε το θώρακα απο τα πλάγια δημιουργούσε έκρηξη με τα πυρομαχικά με αποτέλεσμα το άρμα να ανατινάζεται 10 μέτρα πάνω απο το έδαφος.
Η ενεργή θωράκιση όταν δεχτεί βλήμα δημιουργεί μιά ελεγχόμενη έκρηξη προς τα έξω για να προστατέψει το θώρακα του άρματος. Αυτό σημαίνει ότι τα θραύσματα μπορούν να πλήξουν φιλικά οχήματα πεζικού που πιθανόν βρίσκονται κοντά.
Το Τ-80U με εξαίρεση το Sniper δέν μπορεί να χρησιμοποιήσει βλήματα μεγάλης εμβέλειας με αποτέλεσμα να υστερεί έναντι των τουρκικών αρματων.
Τα σοβιετικά θερμικά σκοπευτικά αντικαταστάθηκαν απο τη γαλλική κάμερα Catherine αλλά η απόδοση παραμένει κατώτερη απο τα σκοπευτικά των τουρκικών αρμάτων.
Τα κυπριακά Τ-80 είναι ανώτερα απο τα τουρκικά Μ-60Α3 και συγκρίσιμαμε τα Μ-60Τ Sabra αλλά σίγουρα κατώτερα απο αναβαθμισμένα Leopard-2T.
Η Τουρκία έχει ήδη κατεβάσει στα Κατεχομενα Leopard-2Τ.

Οι απώλειες πανάκριβων τουρκικών M-6oT και Leopard-2T στη Συρία απο αντιαρματικούς πυραύλους δείχνουν ότι δέν συμφέρει την Κύπρο η αγορά νέων αρμάτων μάχης.
Η καλύτερη λύση θα ήταν η ανταλλαγή των Τ-80 με γερμανικά Leopard-2A4 και ο εκσυγχρονισμός τους στην Ελλάδα πριν παραδοθούν στο νησί.
Τα κυπριακά άρματα μάχης θα χρησιμοποιηθούν για υποστήριξη πυρός στο μηχανοκίνητο Πεζικό μέσα απο οχυρωμένες θέσεις ή κατά τη διάρκεια τακτικών ελιγμών.
Αντιθέτως συμφέρει η αγορά σύγχρονων αντιαρματικών πυραύλων όπως ο ισραηλινός Spike και γαλλικός Akeron.
Η Κύπρος διαθέτει αντιαρματικούς πυραύλους HOT,Kornet,Milan,Sniper,Bastion

Και πάμε τώρα στο χερσαίο αγώνα.
Το θέατρο της Κύπρου είναι στην ουσία μιά πεδιάδα 120 x 40 χιλιομέτρων, την πεδιάδα της Μεσαορίας που βρίσκεται μεταξύ του όρους Τροόδος στα νότια και της οροσειράς του Πενταδάκτυλου στα βόρεια.
Οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις θα πρέπει να αποφύγουν τον αστικό πόλεμο εντός της Λευκωσίας γιατί οι απώλειες θα είναι μεγάλες και να κινηθούν απο συγκεκριμένες διαδρομές προς την Κερύνεια.
Η επιτυχία των επιχειρήσεων προϋποθέτει πρωτίστως τη ναυτική απομόνωση του νησιού ώστε να είναι αδύνατη η μεταφορά δυνάμεων απο τη Τουρκία. Κατά δεύτερον, θα πρέπει να υπάρχει τοπική αεροπορική υπεροχή ή κατ ελάχιστον η Τουρκική Αεροπορία να αδυνατεί να υποστηρίξει τις τουρκικές δυνάμεις.
Εδώ το πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι Ειδικές Δυνάμεις γιατί η κατάληψη των στρατηγικών σημείων στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου θα αποκόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των τουρκικών δυνάμεων οπως και τις κινήσεις τους.
Συγκεκριμένα οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις θα πρέπει να κινηθούν:

στα δυτικά απο τη Μόρφου προς τη Βασίλεια οπότε θα πρέπει να αποκοπεί το πέρασμα της Πάναγρας (35.339810,33.073457)

στα κεντρικά απο το Κιόνελι της Λευκωσίας προς τη Κερύνεια οποτε θα πρέπει να αποκοπεί το πέρασμα στο Μπόγασι (35.294724,33.277334)

στα ανατολικά απο τν Εγκώμη της Αμμοχώστου στο αεροδρόμιο της Λευκόνοικου και απο κεί περιμετρικά προς τη Κερύνεια οπότε θα πρέπει να αποκοπεί το πέρασμα της Μελούντας (35.344477,33.713042)

Οι Ειδικές Δυνάμεις θα δώσουν τις ακριβή θέσεις κρίσιμων στόχων στο Πυροβολικό το οποίο καλύπτει όλα τα Κατεχόμενα σε εμβέλεια.
Δηλαδή η Κύπρος δέν χρειάζεται εγγυς υποστήριξη απο μαχητικά και ελικόπτερα. Τα πυροβόλα των 155mm και τα ρουκετοβόλα των 122mm αρκούν για παροχή συνεχούς πυρός υποστήριξης.
Για σημειακά πλήγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν οβίδες των 155mm με ερευνητή ημιενεργής καθοδήγησης όπως το ρωσικό Krasnopol-M2 που βρίσκεται σε υπηρεσία. Τα συγκεκριμένα πυρομαχικά διαθέτουν μικρά πτερύγια κατεύθυνσης και όταν βρεθούν πάνω απο το στόχο που "φωτίζεται" απο καταδείκτη λέιζερ ακολουθούν τη δέσμη και πέφτουν πάνω του με μεγάλη ακρίβεια.
Ο καταδείκτης λέιζερ μπορεί να ανήκει σε μια Ομάδα Ειδικών Δυνάμεων, ελικόπτερο ή drone.

Η Κύπρος διαθέτει τροχοφόρα αυτοκινούμενα πυροβόλα 155mm και παλαιά ερπυστριοφόρα αυτοκινούμενα πυροβόλα 155mm. Εχουν μικρό ρυθμό βολής και δέν προσφέρουν προστασία στο προσωπικό τους. Όταν εντοπιστούν απο τα τουρκικά ραντάρ και δεχτούν βολές αντι-πυροβολικού δέν θα επιβιώσουν. Ακόμα και άν βάλλουν απο οχυρωμένες θέσεις πάνω στο όρος Τροόδος δέν μπορούν να επιβιώσουν απο drones.
Συνεπώς η Κύπρος έχει ανάγκη απο σύγχρονα ερπυστριοφόρα πυροβόλα των 155mm για να ανταπεξέλθει σε πόλεμο αντιπυροβολικού.
Τα ρουκετοβόλα BM-21 και RM-70 είναι όπλα περιοχής και μπορούν να βάλουν σε λίγα δευτερόλεπτα 40 ρουκέτες. Ωστόσο έχουν μεγάλο χρόνο επαναγέμισης και μικρή ισχύ πυρός. Εχουν αντικαταστήσει τα πυροβόλα 105mm.
Φαίνεται ότι η Κύπρος προσανατολίζεται στην αγορά σερβικών ρουκετοβόλων Tamnava με δυνατότητα βολής ρουκετών 122mm και 262mm.
Οι ρουκέτες 262mm προσφέρουν μεγαλύτερη ισχύ πυρός και εμβέλεια 70 χιλιόμετρων αλλά έχουν μικρή ακρίβεια. Συνεπώς το μεγαλύτερο βεληνεκές δέν λύνει το πρόβλημα.

Δυστυχώς δέν επιτρέπεται η αντικατάσταση των παλαιών πυροβόλων με ελληνικά PzH-2000 ή M-109A5. Τα τουρκικά T-155 Firtina είναι στο ίδιο επίπεδο και δέν μπορούν να αντιμετωπιστούν με κατώτερο τεχνολογικά σύστημα 155mm.
Δέν υπάρχει στην διεθνή αγορά κάτι συγκρίσιμο ή κατασκευαστής που να επιτρέπει την εξαγωγή του πυροβόλου στη Κύπρο.
Παλαιότερα είχε γίνει αιτημα για προμήθεια PZL-45 των 155mm απο τη Κίνα αλλά απορρίφθηκε για να μην διαταραχθούν οι τουρκο-κινεζικές σχέσεις. Συνεπώς η μόνη λύση είναι να χρησιμοποιηθει ότι υπάρχει μέχρι να έρθουν τα ελληνικά πυροβόλα της Task Force.
Θεωρητικά θα μπορούσε να αγοραστεί ένας μικρός αριθμός ρουκετών EXTRA απο το Ισραήλ με σκοπό να πλήξει με μεγάλη ακρίβεια στατικούς στόχους όπως αεροδρόμια και αποθήκες στα Κατεχόμενα.
Τη λύση αυτή έχει υιοθετήσει το Βιετνάμ για να πλήξει κινεζικά αεροδρόμια σε νησιά της Σινικής θάλασσας!

Η Κύπρος δέν έχει νόημα να επενδύσει χρήματα σε ελαφρά μαχητικά και επιθετικά ελικόπτερα για να υποστηρίξει τα χερσαία τμηματα.
Τα τουρκικά Hisar και Stinger θα τα καταρρίψουν πανεύκολα γιατί θα πετούν στη πεδιάδα της Μεσαορίας.
Αντιθέτως η Κύπρος μπορεί να δημιουργήσει ένα πολυάριθμο στόλο UAV/UCAV και να πλήξει στοιχεια του τουρκικού πυροβολικού.
Εχουν αγοραστεί ισραηλινά Aerostar Tactical και Searcher Mk2 για αναγνώριση όμως θα πρέπει να συμπληρωθούν με εξοπλισμένα drones.
Τα ελαφρά αναγνωριστικά ελικοπτερα Η-145 με δυνατότητες νυκτερινού αγώνα αλλά και τα παλαιότερα Gazelle θα μπορούσαν να πάρουν πυραύλους Spike και να επιχειρούν σε συνεργασία με τις Ειδικές Δυνάμεις που είναι και ο πρωταγωνιστής στο θέατρο επιχειρήσεων της Κυπρου.
Το νησί διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώς αεροδιάδρομοι αποπροσγειώσεων (airstrip) απο τα ελληνικά μαχητικά όπως οι αυτοκινητόδρομοι:

Μανδριών (34°42'45"N 032°32'57"E)
Κοφίνου (34°50'03"N 033°24'43"E)
Κόρνου (34°55'08"N 033°24'25"E)

και άλλους τους οποίους δέν θα ήθελα να αναφέρω για ευνόητους λόγους.
Αρκετά πολιτικα έργα που έχουν κατασκευαστεί στη Κύπρο έχουν και στρατιωτικές εφαρμογές.

Οσον αφορά το ναυτικό αγώνα η Κύπρος διαθέτει ένα περιπολικό ανοικτής θάλασσας (OPV) Saar 62 και έχει σε παραγγελία ένα δεύτερο σκάφος απο το Ισραήλ. Πρόκειται για μια επιμηκυνμένη έκδοση της πυραυλακάτου Saar 4.5 που υπηρετεί στο Λιμενικό.
Τα κυπριακά σκάφη είναι εξοπλισμένα με πυραύλους Spike NLOS που σημαίνει ότι προορίζονται για υποστήριξη των Ειδικών Δυνάμεων.
Υπάρχουν ακόμα 2 ταχύπλοα C382 εκτοπίσματος 96 τόνων που είναι εξοπλισμένη έκδοση του ιταλικού FPV269 και άλλα 6 μικρότερα ταχύπλοα για μεταφορά Ειδικών Δυνάμεων.
Σίγουρα η μεταφορά των ελληνοκυπριακών Ειδικών Δυνάμεων στα Κατεχόμενα πρέπει να γίνει απο τη θάλασσα και όχι απο ελικόπτερα. Ωστόσο θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν midget υποβρύχια για επιχειρήσεις στα στρατηγικά σημεία όπως Βασίλεια, Κερύνεια, Ακάνθου, Βοκαλίδα.
Συνεπώς η Κύπρος μπορεί να αποκτήσει ένα brown water navy στολίσκο για υποστήριξη των Ειδικών Δυνάμεων στα βόρεια παράλια του νησιού.

Οι παράκτιες συστοιχίες πυραύλων Exocet Block IIIC μπορούν να καλύψουν ολόκληρη σχεδόν την ανατολική Μεσόγειο οπότε θα είναι στόχος μεγάλης προτεραιότητας για τους Τούρκους άν θέλουν να βγάλουν τα πλοια τους έξω απο τους κόλπους της Μερσίνης και Αττάλειας.
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να διασκορπιστούν στο νησί, να προστατεύονται πολύ καλά απο προετοιμασμένες οχυρωμένες θέσεις και το κυριότερο να μετακινούνται συνεχώς μετά τις βολές.
Τα ελληνικά υποβρύχια θα συμπληρώσουν τη ναυτική ζώνη αποκλεισμού (Maritime Exclusion Zone) μέχρι την άφιξη της ελληνικής Task Force.

Ας πάμε τώρα στο τεχνικό κομμάτι.
Στη Μάχη της Αγγλίας οι εμπειροι πιλότοι της RAF έδιναν στους άπειρους πιλότους μια συμβουλή για να επιβιώνουν κατά τη διάρκεια των αερομαχίών: "Ποτέ μην πετάς σε ευθεία γραμμή περισσότερο απο ένα λεπτό.
Η συμβουλή αυτή αποδείχτηκε σωτήρια για τους πιλότους που την ακολούθησαν αλλά πλέον έχει καθιερωθεί στο σύγχρονο πεδίο μάχης λόγω της προηγμένης στρατιωτικής τεχνολογίας. Δηλαδή οποιοδήποτε οπλικό σύστημα παραμένει στατικό πάνω απο ένα λεπτό κινδυνεύει να εξουδετερωθεί.
Συνεπώς η Κύπρος πρέπει να ξεχάσει τις συστοιχίες S-300 για την αντιαεροπορική της άμυνα όπως και το ραντάρ αεράμυνας στο ορος Τρόοδος.
Απο τη στιγμή που δεν διαθέτει αεροπορία και ναυτικό θα πρέπει να αποκτήσει πυραυλικά συστήματα για την άμυνα της. Είναι πιο φτηνά και δέν απαιτούν κοστοβόρα συντήρηση. Ομως τα συστήματα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με τακτικές shoot-and-scoot και emission control για να επιβιώσουν.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η άμυνα της Κύπρου πρέπει να είναι ικανή να προκαλέσει απώλειες σε τουρκικά κύρια οπλικά συστήματα και να δώσει αρκετό χρόνο στις ελληνικές δυνάμεις για να απελευθερώσουν το νησί.
Τα αντιαεροπορικά Mistral-3,Tor-M1 και Buk-M1 σε κυπριακή υπηρεσία είναι αυτόνομα και κινητά συστήματα που μπορούν να βάλλουν και να μετακινούνται μέσα σε ένα δίκτυο οχυρωμένων θέσεων στο όρος Τροόδος. Αντιθέτως τα Aspide-2000 με τα πυροβόλα Oerlikon GDF είναι στατικά και προορίζονται για την προστασία αεροδρομίων.
Με εξαίρεση τα γαλλικά Mistal-3 τα κυπριακά αντιαεροπορικά πρέπει να αντικατασταθούν απο σύγχρονα δυτικής τεχνολογίας κινητά συστήματα.
Την αντιαεροπορική άμυνα περιοχής της Κύπρου πρέπει να την αναλάβει το Πολεμικό Ναυτικό με τις Belharra και τους πυραύλους Aster-30.

Σε περίπτωση κρίσης θα πρέπει να φύγουν απο τη Κρήτη ελληνικά Rafale και Viper φορτωμένα μεταξύ άλλων με βόμβες ακριβειας για να επιτεθούν με τη μία σε κρίσιμους στόχους στα Κατεχόμενα.
Μετά τα Rafale θα παραμείνουν στον αέρα να περιπολούν την Κύπρο μέχρι την άφιξη της ελληνικής Task Force.
Τα Viper θα προσγειωθούν σε κυπριακούς αυτοκινητόδρομους για να ανεφοδιαστούν και να επιτεθούν στη Τουρκία εντός 10 λεπτών.
Κατά προσέγγιση τα ελληνικά πλοία θα χρειαστούν 15-16 ώρες. Συνεπώς 24 Rafale δέν αρκούν στην ανατολική Μεσόγειο ούτε κάν για αποστολές CAP.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η ελληνική Task Force θα πρέπει να κινηθεί έξω απο την Αμμόχωστο στο ύψος της Λευκωσίας γιατι οι πύραυλοι Aster-30 έχουν εμβέλεια 120+ χιλιόμετρα και μπορούν να καλύπτουν όλη τη Κύπρο χωρίς να εμποδίζονται απο τους οροσειρές του όρους Τρόδος.
Ταυτόχρονα θα είναι εκτός της εμβέλειας των παράκτιων πυραύλων Atmaca απο τη νότια Τουρκία.
Αποβατικές ενέργειες στις ανατολικές ακτές του νησιού θα πλαγιοκοπίσουν την τουρκική γραμμή άμυνας και θα απομονώσουν την Λευκωσία.
Η μεγαλύτερη απειλή απο αέρος ειναι τα τουρκικά drones οπότε είναι επιτακτική ανάγκη η συμπλήρωση της κυπριακής αντιαεροπορικής άμυνας με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και C-RAM εναντιον drones.
Η προμήθεια μιάς τουλάχιστον πυροβολαρχίας Iron Dome απο το Ισραήλ έχει βελτιώσει σημαντικα τον κίνδυνο.

Η Κύπρος δέν μπορεί να επιβιώσει μόνη της. Οπως και η Ταϊβάν θα πρέπει να έχει μιά ισχυρή στρατιωτική δύναμη που να εγγυάται την ασφάλεια της και θα μπορεί να επέμβει άμεσα σε μιά επίθεση εναντιον της.
Αν υποθέσουμε ότι αυτή η ισχυρή στρατιωτική δύναμη είναι η Ελλάδα τότε θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να στείλει ισχυρές δυνάμεις στο νησί για να το υπερασπιστούν. Αν δέν μπορεί να το κάνει τότε δέν είναι εγγυητής της ασφάλειας της. Συνεπώς το ισοδύναμο τετελεσμένο είναι μια σκέτη ανοησία άσχετα πόσο δυνατή είναι η εφαρμογή του και η Κύπρος δέν θα πρέπει να υπολογίζει σε ελληνική βοήθεια.
Περιττό να πούμε ότι η Κύπρος έχει τεράστια στρατηγική σημασία και άν χαθεί η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα στην άμυνα της.

Ας δούμε τί εναλλακτικές υπάρχουν.
Η Κύπρος έχει μετατραπει σε μιά τεράστια βάση ηλεκτρονικού πολέμου και κατασκοπείας. Οι Βρετανοί και οι Τούρκοι και κατ επέκταση το ΝΑΤΟ έχουν εγκαταστησει στις στρατιωτικές βάσεις τους σταθμούς ηλεκτρονικής κατασκοπειας με δυνατότητα να παρακολουθούν τα πάντα στη Μέση Ανατολή απο τη Λιβύη μέχρι το Καύκασο. Δηλαδή η Κύπρος δέν μπορεί να καρπωθεί αυτό το πλεονέκτημά της γιατι δέν ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Αν η Κύπρος γινόταν μέλος του ΝΑΤΟ όπως παρακαλάνε να μπούν σήμερα Φιλανδία και Σουηδία, θα ήταν πιο δυσκολος ένας δεύτερος Αττίλας.
Είναι βέβαιο ότι οι ΗΠΑ θα έτρεχαν να κατασκευάσουν αεροναυτική βάση στο νησί για να μπορούν να μετακινήσουν δυνάμεις άν χρειαστεί στο μέτωπο του Καυκάσου-Ρωσία και Μέσης Ανατολής-Ιράν.
Αυτονόητα θα έληγε το εμπάργκο δυτικών όπλων και οι ΗΠΑ θα πρόσεχαν τη Κύπρο ώς κόρη οφθαλμού!
Φυσικά θα άλλαζε και το οικονομικό μοντέλο στο νησί που σήμερα δέν ειναι τίποτε άλλο απο μια τεράστια τράπεζα μαύρου χρήματος χωρίς να παράγει τίποτε.

Η άλλη ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή είναι το Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι μικρό κράτος περικυκλωμένο απο εχθρικούς γείτονες με μακρά ιστορία πολεμικών αναμετρήσεων. Διαθέτει μια τεράστια αεροπορική δύναμη αλλά περιορισμένο εναέριο χώρο. Η μόνη έξοδός του ειναι η Κύπρος.
Μετά την κρίση των πυραύλων S-300 όπου το Ισραήλ ήταν έτοιμο ακόμα και να καταστρέψει το σύστημα γιατι έχανε ολο τον εναέριο χώρο του (!) οι ισραηλινο-κυπριακές σχέσεις έχουν βελτιωθεί πολύ.
Τα τελευταία χρόνια η Πολεμική Αεροπορία έχει εκπαιδευτεί στο Ισραηλ και έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία.
Δέν θα ήταν τραβηγμένο λοιπον να γινόταν μιά off-the-record συμφωνία Ελλαδας-Κύπρου-Ισραήλ για χρήση ισραηλινών εγκαταστάσεων απο τις ελληνικές δυνάμεις σε περίοδο πολέμου.
Για παράδειγμα να μπορουν τα ελληνικά μαχητικά να ανεφοδιαστούν στον αέρα απο ισραηλινά ιπτάμενα τάνκερ ή τα ελληνικά υποβρύχια να χρησιμοποιήσουν ισραηλίνά λιμάνια. Σίγουρα μιλάμε για Intelligence μέχρι και χρήση ισραηλινών αεροδρομίων!

Εγγυήτρια στρατιωτική δύναμη για τη Κύπρο δέν μπορει να είναι η Ρωσία. Γιατί το 1974 οι Κύπριοι είχαν πειστεί ότι η Σοβιετική Ενωση τους προστατεύει. Σήμερα η Ρωσία δέν ειναι κάν ισχυρή τακτική δύναμη.
Η Αίγυπτος και ο αραβικός κόσμος δέν έχουν τίποτε κοινό με τη Κύπρο. Μάλλον περισσότερα κοινά έχουν με τη Τουρκία παρά με τη Κύπρο.
Συνεπώς ο δυτικός δρόμος είναι μαλλον μονόδρομος για το νησι. Δυστυχώς δέν μπορεί να παραμείνει ουδέτερο.
Η Κύπρος είναι πλέον μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά αυτό δέν θα τη βοηθήσει ιδιαίτερα σε μια τουρκική επίθεση.
Η Σερβία θεωρείται "αδελφό κράτος" για τη Κύπρο. Συμπάσχουν με τη Σερβία μετά τους νατοικους βομβαρδισμους και για αυτό αγοράζουν όσο μπορουν σερβικά όπλα. Σε καμιά περίπτωση όμως δέν δικαιολογείται η πώληση κυπριακών επιθετικών όπλων (Mi-35P) στη Σερβία εν μέσω κινδύνου ανάφλεξης στο Κοσσυφοπέδιο.

Με αφορμή τους παράκτιους αντιπλοϊκούς πυραύλους Exocet που πρέπει να πάνε στη Κύπρο ας δούμε λίγο το πρόβλημα άμυνας που αντιμετωπίζει το νησί απο την Τουρκία.
Δέν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι δέν έχει κάν νόημα η οργάνωση άμυνας γιατι η Τουρκία μπορεί να καταλάβει το νησί σε λίγες ώρες.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος κ. Αναστασιάδης δήλωσε εν ολίγοις ότι οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια απο τη Κύπρο θα είναι το τέλος της απέναντι στη Τουρκία.
Οπως είναι γνωστό η Δύση έχει επιβάλει απο το 1974 ένα άτυπο εμπάργκο όπλων στη Κύπρο οπότε ήταν αναγκασμένη να αναζητά οπλισμό με τα λίγα χρήματα που διαθέτει απο Ρωσία, Βραζιλία, Σερβία και Γαλλία.
Για την Ελλάδα ανέκαθεν η Κύπρος βρισκόταν πολύ μακρυά γιατί δέν διέθετε τα μέσα να την υποστηρίξει. Ενας άλλος λόγος είναι η επικινδυνότητα να αποσταλούν ελληνικές δυνάμεις στη Κύπρο γιατί θα είναι ακάλυπτες στη Μεσόγειο καθ οδόν για τη Πάφο.
Το σχέδιο της Ελλάδας σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης στη Κύπρο ήταν κύρηξη πολέμου και κατάληψη τουρκικού εδάφους ίσης έκτασης στην ανατολική Θράκη (ισοδύναμο τετελεσμένο).
Ετσι η Κύπρος μετατράπηκε σε "χωματερή οπλικών συστηματων" όπως με τα προβληματικά πυροβόλα Zuzana απο τη Τσεχία που αγοράστηκαν με μίζες χωρίς να έχουν βγεί κάν σε παραγωγή (!), σοβιετικά "σαπάκια" που προορίζονταν για τα διαλυτήρια αλλά παραχωρήθηκαν "φιλικά" απο τη Ρωσία, φτηνά σερβικά οπλα που αγοράζονταν περισσότερο ώς στήριξη στη Σερβία κτλ
Οι ελληνικές δυνάμεις στη Κύπρο είναι μικρές με απαρχαιωμένο οπλισμό κυρίως αμερικανικό της εποχής του Πολέμου στο Βιετνάμ.

Το αμυντικό πρόβλημα της Κύπρου μοιάζει αρκετά με της Ταϊβάν αλλά είναι χειρότερο!
Δηλαδή έχουμε ένα μεγάλο νησί που απέχει 200 χιλιόμετρα απο την πιό κοντική βάση ενός πολύ ισχυρότερου στρατιωτικά αντιπάλου.
Στην περίπτωση της Κύπρου κατέχει ήδη το μισό νησι. Δηλαδή δέν ισχύουν τα επιχειρησιακά δεδομένα με τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο που είναι δύσκολο να καταληφθούν αιφνιδιαστικά και να απομονωθούν ναυτικά.
Η Τουρκία έχει πλήρη αεροπορική και ναυτική υπεροχή στην ανατολική Μεσόγειο. Οι ελληνικές δυνάμεις θα πρέπει να διανύσουν 780 χιλιόμετρα για υπερασπιστούν τη Κύπρο σε αντίθεση με τις τουρκικές που θα διανύσουν 200 χιλιομετρα απο το ναύσταθμο της Μερσίνης.
Επιπλέον οι τουρκικές δυνάμεις στα Κατεχόμενα είναι ποιοτικά και ποσοτικά ανώτερες απο τις ελληνοκυπριακές.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία χρησιμοποιεί παράνομα 3 αεροδρόμια ώς αεροπορικές βάσεις Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων UAV/UCAV.
Ακόμα και άν η Κύπρος μπορούσε να συντηρήσει οικονομικά μια μικρή αεροπορική ή ναυτική δύναμη θα ήταν καταδικασμένη σε μια αιφνιδιαστική επίθεση γιατι δέν θα προλάβαινε κάν να βγεί απο τη βάση της!
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα όμως της Κύπρου είναι οι Κύπριοι! Οι Κύπριοι δέν έχουν καμιά σχέση με Βιετκογκ, Ταλιμπάν και Τσετσένους μαχητές. Εχω ζήσει στη Κύπρο και μπορώ να πώ ότι περισσότερο μοιάζουν με πλούσιους αγγλο-χωριάτες που ζούν διανοητικά παγιδευμένοι σε ένα άπειρο time loop του 1974 και για ότι κακό συμβαίνει στο νησί φταίει η Ελλάδα που τους πρόδωσε άσχετα που ποτέ τους δέν είχαν ελληνική εθνική συνείδηση.
Η συντριπτική πλειοψηφία τουλάχιστον. Έτσι ο κυπριακός λαός έχει πειστεί ότι είναι καταδικασμένος σε μια ενδεχόμενη τουρκική επίθεση και δέν έχει νόημα καμιά αμυντική προετοιμασία.

Και πάμε τώρα στο μετασχηματισμό του Πολεμικού Ναυτικού απο μιά green water navy δύναμη σε μια blue water navy για προβολή ναυτικής ισχύος στην ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα πρέπει να στείλει μια Task Force απο πλοία που θα μπορούν να αναλάβουν αυτόνομα κάθε ναυτική επιχείρηση στην ανατολική Μεσογειο μακρυά απο τη βάση τους:
ναυτική απομόνωση της Κύπρου
υποστήριξη Ειδικών Δυνάμεων
over-the-horizon αμφίβιες επιχειρησεις
πλήγματα στους λιμένες Αττάλειας και Μερσίνης

Ενα παράδειγμα Task Force δυναμης ειναι ο βρετανικός στολίσκος που απελευθέρωσε τα νησιά Φώκλαντς to 1982.
Οι φρεγάτες Belharra έχουν αντιαεροπορική άμυνα περιοχής και κορυφαίες δυνατότητες σε ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Αρα μπορούν να γίνουν ο πυρήνας μιας ελληνικής Task Force στη Κύπρο.
Το πλοίο ανεφοδιασμού στόλου Προμηθέας μπορεί να ανεφοδιάζει τα ελληνικά πλοία με καύσιμα, λιπαντικά, τρόφιμα, πυρομαχικά κτλ. Αρα μπορει να υποστηριζει τη Task Force όσο χρειαστεί. Μάλιστα μπορεί να γίνει σκάφος Διοίκησης-Ελεγχου και πλωτό νοσοκομείο.
Οι παλιές φρεγάτες ΜΕΚΟ-200 θα περάσουν απο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού για να μπορούν να ακολουθήσουν τα πλοια της Task Force. Προσωπικη μου γνώμη είναι οτι οι ΜΕΚΟ-200 πρέπει να εστιάσουν στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Τα υποβρύχια U214 Παπανικολής θα πάρουν σίγουρα μέρος στην Task Force αν και θα επιχειρούν αυτόνομα μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου.

Είναι βέβαιο ότι στην ελληνική Task Force θα πρέπει να πάρουν μέρος πολλά εμπορικά πλοία για μεταφορά υλικών και προσωπικού.
Δηλαδή πέρα απο τα πλοία υποστήριξης του Πολεμικού Ναυτικού (Ατλας, υδροφόρα, πετρελαιοφόρα) θα αναπτυχτεί ένας υπερπόντιος βοηθητικός στόλος υποστήριξης πίσω απο τα πολεμικά πλοία.
Eμπορικά πλοία Ro-Ro, δεξαμενόπλοια, φορτηγά και επιβατηγά πλοία θα τροποποιηθούν για μεταφορά οπλικών συστημάτων, στρατιωτών, εφοδίων και ελικοπτέρων με προορισμό τη Κύπρο.
Κάποια θα αναλάβουν το ρόλο πλωτών νοσοκομείων, ναρκοθετικών, αποβατικών, πλοίων επιδιόρθωσης και πλοίων γενικής υποστήριξης.

Η Task Force θα προστατεύεται απο μαχητικά Rafale και θα συνεργάζεται με τα P-3 που θα έχουν το ρόλο "ναυτικού AWACS" στη περιοχή.
Πέρα απο τον βοηθητικό στόλο υποστήριξης υπάρχει το κενό ενός ειδικευμένου πλοιου αμφίβιων επιχειρήσεων. Δηλαδή η ελληνική δύναμη χρειάζεται 1 έως 2 πλοία LSD ή LPD για τη μεταφορά των Πεζοναυτών με τα οχήματά τους.
Να τονίσουμε ότι θα πρέπει να μεταφερθούν στη Κύπρο μαζί με τους Πεζοναύτες τουλάχιστον 12 αυτοκινούμενα πυροβολα και ρανταρ πυροβολικου,12 εκτοξευτές ρουκετών,12-24 άρματα μάχης και αρκετά ΤΟΜΑ. Τα μέσα αυτά δεν μπορουν να φορτωθούν σε εμπορικά πλοία.
Θα χρειαστεί και ένας αριθμός ελικοπτερων αλλά μπορούν να "δεθούν" σε πρόχειρα ελικοδρόμια εμπορικών πλοίων.
Επίσης θα μεταφερθούν Ειδικές Δυνάμεις με ταχύπλοα σκάφη και MALE UAV.

Προφανώς η Task Force μπορεί να ανεφοδιαστει απο το ναύσταθμο Φλωράκης στη νότια Κύπρο όμως είναι βέβαιο ότι θα βομβαρδιστει απο την Τουρκική Αεροπορία. Τα διδάγματα που πέρνουμε απο τον πολεμο των Φώκλαντς είναι πολλά.
Η αποστολή μιας Task Force είναι πανάκριβη διαδικασία οπότε θα πρέπει να έχει διάρκεια λίγων ημερών. Απαιτείται ειδική εκπαίδευση του προσωπικού σε τόσο περιπλοκες επιχειρήσεις και τέλειο Intelligence.
Το προσωπικό πρέπει να είναι μόνο επαγγελματίες στρατιωτικοί με δυνατότητα να συγκροτουν ομάδες με διαφορετικό ρόλο όταν απαιτηθεί

O brown water navy στολίσκος του ανατολικού Αιγαίου πρέπει να συμπληρωθεί με midget υποβρύχια εκτοπίσματος 120 - 300 τόννων οπλισμένα με 4 τορπιλοσωλήνες των 533 χιλιοστών και δυνατοτητα μεταφοράς 12 κομμάντος. Παράδειγμα είναι η ιταλική σχεδιαση DG160 και πολλά άλλα σκάφη απο Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία.
Τα midget υποβρύχια είναι ιδανικά σκάφη διείσδυσης για τις Ειδικές Δυνάμεις στο Αιγαίο και μπορούν να στήσουν ενέδρες σε τουρκικά πλοία.
Μπορούν να μεταφέρουν 6 νάρκες για ειδικές αποστολές σε τουρκικά λιμάνια στα μικρασιατικά παράλια.
Το σκάφος μπορεί να είναι και πλήρως τηλεχειριζόμενο. Η αξία των midget υποβρυχίων έχει αποδειχτεί σε αρκετά περιστατικά στη κορεατική χερσόνησο. Για τις ακτές της νότιας Τουρκίας μπορουν να χρησιμοποιηθούν ταχύπλοα σκάφη ειδικών επιχειρήσεων όπως το Mk.V με βάση τη Κύπρο ή πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.

Ο υπάρχων green water navy στο Αιγαίο αποτελείται απο γηρασμένα σκάφη που χρησιμοποιούνται και με παρωχημένο δόγμα ναυτικού αγώνα.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι πυραυλάκατοι Super Vita που είναι και τα νεώτερα σκάφη του στολίσκου.
Επομένως οι Super Vita προορίζονται για αγώνα επιφανείας με τις ελαφρές φρεγάτες Standard να τις υποστηρίζουν σε ανθυποβρυχιακό αγώνα.
Οι κανονιοφόροι Πυρπολυτής, τα περιπολικά Saar 4.5 και οι πυραυλάκατοι Combattante θα συμπληρώσουν την πυραυλική άρνηση περιοχής με παλαιότερους αντιπλοϊκούς πυραύλους.
Ο κύριος τύπος πλοίου στο Αιγαίο πρέπει να είναι μια κορβέτα εκτοπίσματος 2500 τόννων πολλαπλών ρόλων που να μπορει να αναλάβει άμεσα διαφορετικές αποστολές και ταυτόχρονα να έχει τη δυνατότητα να βγεί στη Μεσόγειο.
Επομένως είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα ναυπήγησης κορβετών για να αντικαταστήσει όλα τα γηρασμένα ταχέα σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού.

Ενα άλλο βασικό σήμειο στο green water navy του Αιγαίου είναι τα αποβατικά.
Απλά ξεχνάμε τα αρματαγωγα Ιάσων των 16 κόμβων και τα ρωσικής προέλευσης αερόστρωμνα Zubr. Τα πρώτα είναι ακατάλληλα για σύγχρονες αποβατικές ενεργειες και τα δεύτερα δέν θα μπορούμε να τα υποστηρίζουμε λογιστικά.
Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται αποβατικά των 40 κόμβων (!) με εκτόπισμα 300 τόννους όπως για παράδειγμα το γαλλικό EDA-R.