από Lysandros » Κυρ Απρ 15, 2018 9:45 pm
Ο Κομμουνισμός έχει πολλές "σχολές". Άλλη πολιτική ακολούθησε ο Εβραίος "Λένιν" και άλλη ο Γεωργιανός Ρωσόφιλος Στάλιν. Ο πρώτος πχ αποποινικοίησε τον κιναιδισμό και τις αμβλώσεις και προώθησε την ισότητα των γυναικών και δεν προώθησε την ιδέα κάποιας πατρίδος. Ο δέυτερος απο την άλλη, ήταν ΒΑΘΥΤΑΤΑ πατριώτης, οι κίναιδοι και πολλοί άλλοι εκτελούνταν ή στέλνονταν για "οδοποιία", ο κύριος ρόλος της γυναίκας κατέστη η οικογένεια (όχι ακριβώς στον βαθμό που το προώθησε ο Χίτλερ, αλλά πολύ ικανοποιητικά θα έλεγα, ειδικά αν λάβω υπόψην το "εργο" του προκάτοχου του). Επομένως, ο "Κομμουνισμός" δεν είναι κάτι το ειδικό, μπορεί να είναι εθνικιστικός (βλέπε Τζούτσε της Βόρειας Κορέας), εθνοαπελευθερωτικός ή αντι-ιμπεριαλιστικός (βλέπε Κίνα, Κούβα κλπ.), ολοκληρωτικός (Στάλιν, Βόρεια Κορέα), αναρχο-αυτονομιστικός (βλέπε Ζαπατίστας, ΕΤΑ), εθνοκτόνος (βλέπε την στάση του Τρότσι απέναντι στα έθνη/φυλές και την χρήση του όρου "ρατσισμού" έναντι του φυλετισμού για να τους κατηγορήσει), υποστηρικτής της παρακμής και του εκφυλισμού (βλέπε Αναρχοκομμουνιστές της χώρας μας, "κοινωνικα προοδευτικούς" Κομμουνιστές γενικότερα) ή Κομμουνιστές που έχουν κηρύξει "ιερό πόλεμο" στην ανηθικότητα (βλέπε Τζούτσε, πρακτικά η πολιτική του Στάλιν, Τσαουσέσκου και σε μεγάλο βαθμό της πρώιμης Κουβανικής κυβέρνησης).
Ο εθνικισμός θα έλεγα είναι όρος όπου καπιλέυεται από πολλούς ελαφροπατριώτες, ουγκανούς και πρόβατα. Ως εθνικισμό ορίζουμε την ενηργητική κατάφαση του εθνισμού. Ο εθνικιστής, σε αντίθεση με τον πατριώτη, δεν σκέφτεται/ενεργεί προς όφελος του έθνους/πατρίδας του όποτε είναι "ανάγκη" αλλά σε καθημερινό επίπεδο. Η βελτίωση του έθνους του αποτελεί καθημερινή ενασχόληση, με όποιον τρόπο του δωθεί. Πρώτα όμως ας ορίσουμε το έθνος. Αν θυμάμαι καλά, ο Ηρόδοτος είχε δώσει τον ορισμό του έθνους ως το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομότροπον και ομόδοξον. Ως εξ ορισμού δηλαδή, το νεο-ελληνικό έθνος δεν έχει καμία σχέση με τους "αρχαίους προγόνους, έστω και τους Ίωνες (σε ΚΑΜΊΑ περίπτωση με τους ένδοξους Δωριείς-Σπαρτιάτες), γιατί το αίμα έχει αλλοιωθεί (μην περιμένετε η Ανατολική Ρωμαική Αυτοκρατορία-Βυζάντιο να βοηθήσει σε αυτό καθώς ίσα ίσα εναντιώθηκε στον ελληνισμό, για χάρην της Ρωμιοσύνης. Η Φυλή και η εθνική ταυτότητα δεν είχε σημασία, αρκεί να ήσουν Ρωμιός-Χριστιανός, και ας ήσουν νέγρος! Εδώ προτιμούσαμε τους "Μουσουλμάνους" Τουρκομογγόλους από τους Παπικούς Ευρωπαίους, τι να λέμε τώρα... ), η γλώσσα έχει ηλιθιοποιηθεί που δεν υπάρχει πια κατανόηση μεταξύ των δύο γλωσσων (ναι αν εξαιρέσουμε τη βάση του λεξιλογίου και της γραμματικής των ελληνικών, η υπόλοιπη δε θυμίζει αρχαία αττική διάλεκτο πέραν του αλφάβητου), η πίστη έχει αλλάξει ΡΙΖΙΚΑ (ναι οι αρχαιοι έλληνες, όπως και ΟΛΟΙ οι Ευρωπαίοι ειχαν ΚΟΙΝΗ πιστη πριν την εισβολή του Ιουδαισμού για τα έθνη, καθώς ο ορθόδοξος Ιουδαισμός δεν περιλαμβάνει τα υπόλοιπα έθνη παρά μόνο τους σημίτες-Εβραίους) και η νοοτροπια και ο τρόπος ζωής επίσης (δεν θα συγκρίνω καν με τους Σπαρτιάτες ή έστω τα Δωρικά φύλα γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ κοινό σημείο. Ανταυτού θα πω ότι δεν γίνεται να συγκριθούμε για παράδειγμα με τους αρχαίους αθηναίους αφού έχουμε απεμπολέσει τη δομη της κοινωνίας τους και ότι συνεπάγεται αυτό). Ο εθνικισμός ενδεχομένως να έχει "ευγενή προθέσεις" (για κάποιον πιο αφελή που δεν γνωρίζει το νόμισμα από όλες τις απόψεις), αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πολλοί συγχέουνε Φασισμό με Εθνικοσοσιαλισμό (Ναζισμό) και εθνικισμό. Οι Φασιστές αδυνατούν και αρνούνται να δεχτούν τον ρόλο της φυλής γιατί πιστεύουν ότι το κράτος είναι το παν (όχι απαραίτητα κακος ως λογισμός αλλα θα σχολιάσω αργότερα σε αυτό) και όλοι οι υπήκοοι του (για αυτό το λόγο οι Φασιστές δεν ειναι ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ "ρατσιστές"/φυλετιστές, αφου δεν πιστεύουν καν στην έννοια των φυλών!), βασισμένη στην πολυφυλετική δομή της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Οι Εθνικοσοσιαλιστές, απο την άλλη, στηρίζονουν την ιδεολογία τους στην αέναη αξία που είναι η φυλή, σε συνδυασμό με τη λαμπρότητα του Σπαρτιατικού (... συνεχίζεται ...)
Ο Κομμουνισμός έχει πολλές "σχολές". Άλλη πολιτική ακολούθησε ο Εβραίος "Λένιν" και άλλη ο Γεωργιανός Ρωσόφιλος Στάλιν. Ο πρώτος πχ αποποινικοίησε τον κιναιδισμό και τις αμβλώσεις και προώθησε την ισότητα των γυναικών και δεν προώθησε την ιδέα κάποιας πατρίδος. Ο δέυτερος απο την άλλη, ήταν ΒΑΘΥΤΑΤΑ πατριώτης, οι κίναιδοι και πολλοί άλλοι εκτελούνταν ή στέλνονταν για "οδοποιία", ο κύριος ρόλος της γυναίκας κατέστη η οικογένεια (όχι ακριβώς στον βαθμό που το προώθησε ο Χίτλερ, αλλά πολύ ικανοποιητικά θα έλεγα, ειδικά αν λάβω υπόψην το "εργο" του προκάτοχου του). Επομένως, ο "Κομμουνισμός" δεν είναι κάτι το ειδικό, μπορεί να είναι εθνικιστικός (βλέπε Τζούτσε της Βόρειας Κορέας), εθνοαπελευθερωτικός ή αντι-ιμπεριαλιστικός (βλέπε Κίνα, Κούβα κλπ.), ολοκληρωτικός (Στάλιν, Βόρεια Κορέα), αναρχο-αυτονομιστικός (βλέπε Ζαπατίστας, ΕΤΑ), εθνοκτόνος (βλέπε την στάση του Τρότσι απέναντι στα έθνη/φυλές και την χρήση του όρου "ρατσισμού" έναντι του φυλετισμού για να τους κατηγορήσει), υποστηρικτής της παρακμής και του εκφυλισμού (βλέπε Αναρχοκομμουνιστές της χώρας μας, "κοινωνικα προοδευτικούς" Κομμουνιστές γενικότερα) ή Κομμουνιστές που έχουν κηρύξει "ιερό πόλεμο" στην ανηθικότητα (βλέπε Τζούτσε, πρακτικά η πολιτική του Στάλιν, Τσαουσέσκου και σε μεγάλο βαθμό της πρώιμης Κουβανικής κυβέρνησης). Ο εθνικισμός θα έλεγα είναι όρος όπου καπιλέυεται από πολλούς ελαφροπατριώτες, ουγκανούς και πρόβατα. Ως εθνικισμό ορίζουμε την ενηργητική κατάφαση του εθνισμού. Ο εθνικιστής, σε αντίθεση με τον πατριώτη, δεν σκέφτεται/ενεργεί προς όφελος του έθνους/πατρίδας του όποτε είναι "ανάγκη" αλλά σε καθημερινό επίπεδο. Η βελτίωση του έθνους του αποτελεί καθημερινή ενασχόληση, με όποιον τρόπο του δωθεί. Πρώτα όμως ας ορίσουμε το έθνος. Αν θυμάμαι καλά, ο Ηρόδοτος είχε δώσει τον ορισμό του έθνους ως το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομότροπον και ομόδοξον. Ως εξ ορισμού δηλαδή, το νεο-ελληνικό έθνος δεν έχει καμία σχέση με τους "αρχαίους προγόνους, έστω και τους Ίωνες (σε ΚΑΜΊΑ περίπτωση με τους ένδοξους Δωριείς-Σπαρτιάτες), γιατί το αίμα έχει αλλοιωθεί (μην περιμένετε η Ανατολική Ρωμαική Αυτοκρατορία-Βυζάντιο να βοηθήσει σε αυτό καθώς ίσα ίσα εναντιώθηκε στον ελληνισμό, για χάρην της Ρωμιοσύνης. Η Φυλή και η εθνική ταυτότητα δεν είχε σημασία, αρκεί να ήσουν Ρωμιός-Χριστιανός, και ας ήσουν νέγρος! Εδώ προτιμούσαμε τους "Μουσουλμάνους" Τουρκομογγόλους από τους Παπικούς Ευρωπαίους, τι να λέμε τώρα... ), η γλώσσα έχει ηλιθιοποιηθεί που δεν υπάρχει πια κατανόηση μεταξύ των δύο γλωσσων (ναι αν εξαιρέσουμε τη βάση του λεξιλογίου και της γραμματικής των ελληνικών, η υπόλοιπη δε θυμίζει αρχαία αττική διάλεκτο πέραν του αλφάβητου), η πίστη έχει αλλάξει ΡΙΖΙΚΑ (ναι οι αρχαιοι έλληνες, όπως και ΟΛΟΙ οι Ευρωπαίοι ειχαν ΚΟΙΝΗ πιστη πριν την εισβολή του Ιουδαισμού για τα έθνη, καθώς ο ορθόδοξος Ιουδαισμός δεν περιλαμβάνει τα υπόλοιπα έθνη παρά μόνο τους σημίτες-Εβραίους) και η νοοτροπια και ο τρόπος ζωής επίσης (δεν θα συγκρίνω καν με τους Σπαρτιάτες ή έστω τα Δωρικά φύλα γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ κοινό σημείο. Ανταυτού θα πω ότι δεν γίνεται να συγκριθούμε για παράδειγμα με τους αρχαίους αθηναίους αφού έχουμε απεμπολέσει τη δομη της κοινωνίας τους και ότι συνεπάγεται αυτό). Ο εθνικισμός ενδεχομένως να έχει "ευγενή προθέσεις" (για κάποιον πιο αφελή που δεν γνωρίζει το νόμισμα από όλες τις απόψεις), αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πολλοί συγχέουνε Φασισμό με Εθνικοσοσιαλισμό (Ναζισμό) και εθνικισμό. Οι Φασιστές αδυνατούν και αρνούνται να δεχτούν τον ρόλο της φυλής γιατί πιστεύουν ότι το κράτος είναι το παν (όχι απαραίτητα κακος ως λογισμός αλλα θα σχολιάσω αργότερα σε αυτό) και όλοι οι υπήκοοι του (για αυτό το λόγο οι Φασιστές δεν ειναι ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ "ρατσιστές"/φυλετιστές, αφου δεν πιστεύουν καν στην έννοια των φυλών!), βασισμένη στην πολυφυλετική δομή της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Οι Εθνικοσοσιαλιστές, απο την άλλη, στηρίζονουν την ιδεολογία τους στην αέναη αξία που είναι η φυλή, σε συνδυασμό με τη λαμπρότητα του Σπαρτιατικού (... συνεχίζεται ...)