από Αιτωλός » Πέμ Μάιος 26, 2016 12:12 pm
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Κι όμως υπήρξε έφεδρος οπλίτης που πέτυχε 10 στις 10 (400μ.) στο κέντρο νεοσυλλέκτων 2/39 Μεσολογγίου (1991 σειρά 214). Θυμάμαι που άπαντες μείνανε άφωνοι, ιδίως το μόνιμο προσωπικό!
Από τη σειρά αυτή, βρέθηκαν Αργότερα Μερικοί να υπηρετούν στην Κύπρο (ΕΛ. ΔΥ. Κ.). Ο έφεδρος φίλος θυμάται, μετά το πέρα της πρώτης βολής εκεί με G3-Α4 (200 μέτρα), μαζί με άλλους επιλέχτηκαν να μαζέψουν τους κάλυκες όλων των βολών της μονάδας... Ως οι χειρότεροι σκοπευτές της ημέρας! Απόρησαν οι 4-5 της αγγαρείας... Που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους λέγοντας ο ένας στον άλλο, για τις άριστες επιδόσεις τους στο κέντρο.
Από τότε, ο φίλος σκόπευε "στο γάμο του *****". Με το πέρας κάθε βολής καλούσε τον φίλο μας ο λοχαγός του για εξηγήσεις... Βρε παιδί μου, στα 100 μέτρα να μην πετύχεις τίποτα; Γιατί κ. Λοχαγέ, έχει επίπτωση η αποτυχία; Ο λοχαγός δεν απαντούσε... Αλλά ούτε ξανά επιλέχτηκε ο φίλος για την συλλογή καλύκων. Αυτό συνεχίστηκε μιας και εμπεδώθηκε στο φίλο, άτι αν είσαι "καλός" στο στράτευμα, σε τρώει η αγγαρεία. Ο λοχαγός δεν άντεξε και ξέσπασε στον φίλο γιο τις κάκιστες βολές του. Του ζήτησε συγνώμη εκ μέρους των "εσκεμμένων" λαθών των παλαιών φαντάρων, που επέβλεπαν τις βολές κι ότι δεν Θα ξανά συμβεί.
Παραδέχτηκε (!) επίσης για την απόλυτη αρχική βολή (10 στις 10).
Φυσικά, ο θυμωμένος φίλος δεν κατάλαβε ποτέ το λόγο όλης αυτής της ξένης, εισαγόμενης και βλακώδους "λογικής" και από τότε σκόπευε τα σύννεφα, μιας και πίστεψε στο ρητό "εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο στρατός".
Πιστεύω στις δυνατότητες και ικανότητες των ανθρώπων. Αν ο στρατός "εκμεταλλεύονταν" τις δυνατότητες τους, θα ήταν σε άλλα επίπεδα. Αλλά όπως συμφωνήσαμε η ομήγυρη της συζήτησης, ότι ισχύει στην Στρατό, ισχύει και στη Πολιτική. Δηλαδή ο άριστος, καθίσατε "επικίνδυνος" για τον μέτριο, που παρεμπιπτόντως "αναρριχάται" στα κέντρα απόφασης και ελέγχου και δεν παραιτείται, παρά μόνο με το θάνατό του.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.Κι όμως υπήρξε έφεδρος οπλίτης που πέτυχε 10 στις 10 (400μ.) στο κέντρο νεοσυλλέκτων 2/39 Μεσολογγίου (1991 σειρά 214). Θυμάμαι που άπαντες μείνανε άφωνοι, ιδίως το μόνιμο προσωπικό!Από τη σειρά αυτή, βρέθηκαν Αργότερα Μερικοί να υπηρετούν στην Κύπρο (ΕΛ. ΔΥ. Κ.). Ο έφεδρος φίλος θυμάται, μετά το πέρα της πρώτης βολής εκεί με G3-Α4 (200 μέτρα), μαζί με άλλους επιλέχτηκαν να μαζέψουν τους κάλυκες όλων των βολών της μονάδας... Ως οι χειρότεροι σκοπευτές της ημέρας! Απόρησαν οι 4-5 της αγγαρείας... Που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους λέγοντας ο ένας στον άλλο, για τις άριστες επιδόσεις τους στο κέντρο.Από τότε, ο φίλος σκόπευε "στο γάμο του *****". Με το πέρας κάθε βολής καλούσε τον φίλο μας ο λοχαγός του για εξηγήσεις... Βρε παιδί μου, στα 100 μέτρα να μην πετύχεις τίποτα; Γιατί κ. Λοχαγέ, έχει επίπτωση η αποτυχία; Ο λοχαγός δεν απαντούσε... Αλλά ούτε ξανά επιλέχτηκε ο φίλος για την συλλογή καλύκων. Αυτό συνεχίστηκε μιας και εμπεδώθηκε στο φίλο, άτι αν είσαι "καλός" στο στράτευμα, σε τρώει η αγγαρεία. Ο λοχαγός δεν άντεξε και ξέσπασε στον φίλο γιο τις κάκιστες βολές του. Του ζήτησε συγνώμη εκ μέρους των "εσκεμμένων" λαθών των παλαιών φαντάρων, που επέβλεπαν τις βολές κι ότι δεν Θα ξανά συμβεί.Παραδέχτηκε (!) επίσης για την απόλυτη αρχική βολή (10 στις 10).Φυσικά, ο θυμωμένος φίλος δεν κατάλαβε ποτέ το λόγο όλης αυτής της ξένης, εισαγόμενης και βλακώδους "λογικής" και από τότε σκόπευε τα σύννεφα, μιας και πίστεψε στο ρητό "εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο στρατός".Πιστεύω στις δυνατότητες και ικανότητες των ανθρώπων. Αν ο στρατός "εκμεταλλεύονταν" τις δυνατότητες τους, θα ήταν σε άλλα επίπεδα. Αλλά όπως συμφωνήσαμε η ομήγυρη της συζήτησης, ότι ισχύει στην Στρατό, ισχύει και στη Πολιτική. Δηλαδή ο άριστος, καθίσατε "επικίνδυνος" για τον μέτριο, που παρεμπιπτόντως "αναρριχάται" στα κέντρα απόφασης και ελέγχου και δεν παραιτείται, παρά μόνο με το θάνατό του.