Οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις αποκτούν ελικόπτερα CSAR:

Τη μετατροπή ελικοπτέρων γενικής χρήσης S-70A-28 Blackhawk σε ελικόπτερα έρευνας &Διάσωσης μάχης (CSAR) έχει αρχίσει η Αεροπορία Στρατού των Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων.



Μέχρι σήμερα εκτιμάται ότι έχουν μετατραπεί τουλάχιστον δύο ελικόπτερα σε αυτή τη διαμόρφωση. Μάλιστα το ένα με αριθμό παραγωγής σειράς 13044 έχει καταγραφεί στη δύναμη της υπομονάδας έρευνας και διάσωσης (Arama ve Kurtama Kol) του τάγματος ελικοπτέρων (Helikopter Taburu) του 3ο Συντάγματος Αεροπορίας Στρατού (3ncüKara Havacilik Alay) που εδρεύει στο αεροδρόμιο της Σμύρνης.

Στο ίδιο τάγμα ελικοπτέρων υπάγονται άλλοι δύο λόχοι, ο 1ος (1nci Bölük) με ελικόπτερα AS532UL και ο 2ος (2nci Bölük) με ελικόπτερα S-70A-28 Blackhawk. Κύριο χαρακτηριστικό της νέας διαμόρφωσης είναι ο αισθητήρας υπερύθρων FLIR που είναι τοποθετημένος σε θόλο στο κάτω μέρος του ρύγχους του ελικοπτέρου.

defence-point

H Roketsan παρουσιάζει λεπτομέρειες του βλήματος AIHSF:

Η Roketsan αποδέσμευσε λεπτομέρειες για το Βλήμα Αεράμυνας Περιορισμένου Ύψους (AIHSF) που αναπτύσσει για το ομώνυμο Σύστημα (AIHSFS) της Τουρκικής Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων (ΤΚΚΚ), στο πλαίσιο σύμβασης του Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM). Κύριος ανάδοχος του προγράμματος είναι η Aselsan, η οποία ευθύνεται επίσης για την ανάπτυξη των συστημάτων ραντάρ και ελέγχου βολής, καθώς και διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών (C3).



Η ελάχιστη αποτελεσματική ακτίνα είναι 2.000m και η μέγιστη περί τα 10km. Ο φορέας εκτόξευσης της Roketsan μπορεί να τοποθετηθεί σε ρυμουλκούμενο, ή στο πίσω μέρος τροχοφόρου οχήματος 6x6, από όπου ανυψώνεται σε κατακόρυφη θέση για βολή.

Η Aselsan ανέλαβε τη σύμβαση ανάπτυξης του AIHSFS ύψους ?307 εκατ. Στις 10 Ιουνίου 2011, ταυτόχρονα με εκείνη για το Σύστημα Αεράμυνας Μέσου Ύψους (OIHSFS) των ?235 εκατ.

Πηγή

Αλλαγές στον Έβρο από την παράδοση του πρώτου ΑΖΜΙΜ:

Η παράδοση του πρώτου AZMIM (Amfibi ZırhlıMuharebe İşMakinasι: Αμφίβιο Θωρακισμένο Όχημα Μηχανικού) από την κατασκευάστρια FNSS Savunma Sistemleri στη Διοίκηση Λογιστικής Υποστήριξης των Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων έγινε στις 11 Ιανουαρίου.

Στις 10 Μαρτίου του 2009, το τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) υπέγραψε μια ακόμη σύμβαση μετά από διαπραγματεύσεις, με την τουρκική FNSS για την ανάπτυξη ενός ειδικού μέσου μηχανικού και την παράδοση της πρώτης παρτίδας. Η FNSS ήταν η μόνη που κατέθεσε σχετική προσφορά τον Δεκέμβριο του 2008, ανταποκρινόμενη σε σχετικό αίτηση κατάθεσης προσφορών.

Οι ειδικοί προωθητές όπως ο AZMIM, διαθέτουν ερπύστριες με ελαστικά πέλματα, αναπτύσσουν ταχύτητα ανάλογη με των υπολοίπων τεθωρακισμένων μέσων (άρματα, ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, αυτοκινούμενα πυροβόλα κλπ), είναι αμφίβιοι και μπορούν να «εργαστούν» υπό τα πυρά του εχθρού, λόγω της προστασίας θώρακα που διαθέτουν. Οι επιδόσεις τους σε χωματουργικές εργασίες είναι υποδεέστερες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των μεγάλων εμπορικών μηχανημάτων, αλλά αυτές έχουν σκόπιμα «θυσιαστεί» υπέρ των άλλων χαρακτηριστικών τους (ευκινησία, προστασία θώρακα κλπ).

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το καλοκαίρι του 2010 στην ελληνο-τουρκική μεθόριο Υπήρχε μια μικρή αντιαρματική τάφρος, μήκους μόλις 12 χλμ, πλάτους 20 περίπου μέτρων και βάθους 4-5 μέτρων. Αυτή είχε κατασκευαστεί τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και εκτεινόταν κατά μήκος των χερσαίων συνόρων Ελλάδας - Τουρκίας, στο προγεφύρωμα του Κάραγατς, βορείως της πόλης της Ορεστιάδας. Μερικές εκατοντάδες μέτρα μπροστά από και σχεδόν παράλληλα μ' αυτήν, επί της ορίου γραμμής, κατασκευάστηκε ο περιβόητος «φράκτης» για τους λαθρομετάναστες.

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα τόσο στην ελληνική αντιαρματική τάφρο όσο και στον ΕΠΙΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΟ τουρκικό σχεδιασμό για την εξουδετέρωση της. Ο λόγος είναι προφανής: Η ελληνική τάφρος αποτελεί εμπόδιο στον τουρκικό επιχειρησιακό σχεδιασμό, ο οποίος είναι ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ και για αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί, δηλαδή να καταστεί δυνατή η ΥΠΕΡΒΑΣΗ της. Η ΥΠΕΡΚΕΡΑΣΗ είναι μία επιλογή και η ΔΙΑΣΠΑΣΗ η βασική και λαμβανομένων των γεωγραφικών δεδομένων η ΕΦΙΚΤΗ.

Συνέχεια