Ελαφρύ τεθωρακισμένο VBL Panhard

Η ιστορία του VBL ξεκινά το 1978, όταν ο Γαλλικός Στρατός ζήτησε από τις εταιρείες Panhard και Renault να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ένα νέο ελαφρύ αναγνωριστικό όχημα. Στο σχετικό διαγωνισμό επικράτησε η πρόταση της Panhard και ο Γαλλικός Στρατός απέκτησε 1.621 οχήματα συνολικά, ενώ άλλες 18 χώρες έχουν αποκτήσει επιπλέον 723 οχήματα.

Το σασί του οχήματος είναι κατασκευασμένο από χάλυβα υψηλής αντοχής, πάχους 11,5 χιλιοστών και παρέχει προστασία στο πλήρωμα από φυσίγγια 7,62 χιλιοστών, θραύσματα και από νάρκες κατά προσωπικού. Επίσης, παρέχει πλήρη προστασία σε περίπτωση βιολογικού, χημικού, πυρηνικού πολέμου. Επιπροσθέτως, τα ελαστικά του διαθέτουν σύστημα ρύθμισης της πίεσης, για τη μείωση της εδαφικής πίεσης του οχήματος και συνεπώς βελτιώνουν την κίνησή του σε μαλακό και αμμώδες έδαφος.

Το VBL είναι πλήρως αμφίβιο, κινούμενο με ταχύτητα πλεύσης 5,4 χιλιομέτρων την ώρα και κυματισμό μέχρι ένα (1) μέτρο, αλλά και πλήρως αερομεταφερόμενο από ελικόπτερα CH-47 Chinook (δύο οχήματα εντός ή εκτός του ελικοπτέρου) και από αεροσκάφη C-130 Hercules (τέσσερα οχήματα).

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ	VBL
Πλήρωμα	1 + 3
Μήκος/Πλάτος/Ύψος (μ)	4 / 2 / 1,7
Βάρος (κιλά)	3.500
Θωράκιση	STANAG επιπέδου 1
Ταχύτητα σε δρόμο (χλμ/ώρα)	95
Κατανάλωση	16,0 λίτρα/100χλμ
Αυτονομία (χλμ)	800
Πλευρική κλίση	30%
Αναρρίχηση εδάφους κλίσεως	50%
Ιπποδύναμη	95 ίπποι
Κινητήρας	Peugeot XD-3T των 2.500 κεκ Diesel
Μονάδες	243

Ελληνικές προμήθειες VBL

To 1997 ο Ελληνικός Στρατός προμηθεύτηκε 13 ελαφρά τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα αναγνώρισης VBL, τα οποία αποτέλεσαν τα πρώτα τροχοφόρα οχήματα αναγνώρισης σχεδόν μισό αιώνα μετά τα αμερικανικά Μ3Α1 White και Μ8 "Greyhound". Η προμήθειά τους έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ αμέσως μετά την παραλαβή τους και την εκπαίδευση των πληρωμάτων εντάχθηκαν στην δύναμη της ΕΛΔΥΒ το ελληνικό τμήμα της KFOR και στην ΕΛΔΑΛ, ανήκοντας οργανικά στην 71η Ταξιαρχία Πεζικού (Β' Σώμα Στρατού). Ακολούθησε η προμήθεια και η παραλαβή 14 ακόμα VBL το 1998, 23 το 1999 ενώ μέσα στο 2000 προστέθηκαν άλλα 12, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό τους σε 62. Μετά από νέες, επαναλαμβανόμενες και δυστυχώς αποσπασματικές παραγγελίες, το σύνολο των VBL φθάνει σήμερα τις 240 μονάδες!

Λόγω του τρόπου με τον οποίο έγινε η παραγγελία τους, ο τύπος των οχημάτων διαφέρει ανάλογα με την παρτίδα παραλαβής:

• 13 VBL παρελήφθησαν τον Ιούνιο του 1997 και ανήκουν στην αντιαρματική έκδοση MILAN, με κοντό μεταξόνιο 2.440 χιλιοστών. Ο οπλισμός τους αποτελείται από 6 αντιαρματικούς πυραύλους MILAN και ένα πολυβόλο των 7,62 χιλ. με 2000 βλήματα, ενώ παραδόθηκαν με την διαμόρφωση του Γαλλικού Στρατού (γαλλικά χρώματα παραλλαγής, πολυβόλο 7,62 Ν-F1, θέσεις για τουφέκια FAMAS). Σε αυτή την μορφή παραδόθηκαν στα χέρια των Ελλήνων στρατιωτών της KFOR και αργότερα το πολυβόλο N-F1 των 7,62 χιλ. αντικαταστάθηκε από το MAG, ίδιου διαμετρήματος καθώς και οι θέσεις για τα τουφέκια FAMAS με αντίστοιχες για το G3.
• To 1998 - 1999 αποκτήθηκαν 7 VBL οχήματα διοίκησης και τα 30 επικοινωνιών, όλα με μακρύ μεταξόνιο 2.665 χιλιοστών. Στα 7 οχήματα διοίκησης διατηρήθηκαν όπως ήταν με μικρομετατροπές. Το διοικητικό VLB αναγνωρίζεται από το μακρύ σασσί, την δακτυλιοειδή βάση του πολυβόλου των 7,62 χιλ, τις δύο κεραίες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του οχήματος και από μια διάταξη που βρίσκεται επάνω από μπροστινό παράθυρο του οδηγού.
  
  Τα 30 VBL επικοινωνιών μετατράπηκαν στο 308 ΠΕΒ (Σίνδος) σε οχήματα αναγνώρισης με την τοποθέτηση ενός ανοιχτού πυργίσκου τύπου PL127 με πολυβόλο Browning M2HB των 12,7 χιλ., επάνω από την θέση του αρχηγού πληρώματος. Στα εργοστασιακά VBL αναγνώρισης ο πυργίσκος αυτός βρίσκεται τοποθετημένος στο πίσω μέρος του οχήματος, ενώ στην ίδια θέση, στα VBL τηλεπικοινωνιών, υπάρχει μια τετραγωνική θυρίδα. Αυτό οδήγησε τους τεχνικούς του 308 ΠΕΒ να τροποποιήσουν την θυρίδα του αρχηγού πληρώματος και να τοποθετήσουν εκεί τον πυργίσκο.
• Το 2000 αποκτήθηκαν 12 VBL ως οχήματα αναγνώρισης PL127/40, εφοδιασμένα με κλιματισμό.

Όλα το VBL που έχουν παραληφθεί μέχρι σήμερα εξοπλίζουν τις μονάδες Πεζικού που ανήκουν στην ΔΑΑ του Β' Σώματος Στρατού. Τα 13 VBL αντιαρματική έκδοσης υπάγονται στην 71η Ταξιαρχία Πεζικού ενώ τα υπόλοιπα στην 33η και 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (1 διοικητικό και 5 αναγνώρισης ανά Τάγμα Πεζικού).

Αναβαθμισμένα VBL Ultima

Στα πλαίσια υλοποίησης των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που περιλαμβάνονται στην αρχική σύμβαση προμήθειας, παραδόθηκαν στον ελληνικό στρατό 2 VBL αναβαθμισμένα στην έκδοση VBL. Γίνονται επίσης συζητήσεις για την αναβάθμιση του συνόλου των υφιστάμενων VBL, ενώ εξετάζεται σε συνεργασία με την MBDA και η αναβάθμιση της ισχύος πυρός με την προσθήκη πυραύλων Akeron. Αντίθετα, ένα ποσοστό της τάξης του 20% προβλέπεται να παραμείνει στο αρχικό επίπεδο Mk.1 για να συνεχίσει να διατηρεί την αμφίβια ικανότητα του.

Η έκδοση Ultima ενσωματώνει νέο και ισχυρότερο πετρελαιοκινητήρα PSA DW10F μέγιστης ισχύος 130 ίππων (αντί του Peugeot XD 3T των 95 ίππων), νέο σύστημα μετάδοσης κίνησης, νέο σύστημα πέδησης και νέο σύστημα ανάρτησης και στους τέσσερις τροχούς. Ο ισχυρός κινητήρας θα αυξήσει τη μέγιστη ταχύτητα του οχήματος στα 95 χιλιόμετρα την ώρα, καθώς και την αύξηση της δυνατότητας μεταφοράς βάρους στα 5.100 κιλά. Επίσης, τα VBL Ultima ενσωματώνουν το νέο σύστημα πληροφοριών μάχης SICS (Scorpion Combat Information System) και νέα συστήματα επικοινωνιών.

Τέλος, το πρόγραμμα αναβάθμισης περιλαμβάνει την γενική επιθεώρηση και επισκευή των οχημάτων, έτσι ώστε να αποκατασταθούν οι εργοστασιακές τους προδιαγραφές και επιδόσεις.

05 Αυγούστου 2006