Ναρκαλιευτικά τύπου Osprey
| ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ | |
|---|---|
| Εκτόπισμα | 959 τόνοι |
| Μήκος | 57 |
| Ταχύτητα (μέγιστη) | 12 κόμβοι |
| Πλήρωμα | 51 (5 αξιωματικοί) |
| Κινητήρες | 2 ντιζελοκινητήρες των 1600 ίππων |
| ΜΟΝΑΔΑ | AΡ. ΣΕΙΡΑΣ | ΚΑΘΕΛΚΥΣΗ | ΠΑΡΑΔΟΣΗ |
|---|---|---|---|
| ΚΑΛΥΨΩ (USS HERON MHC 52) | Μ64 | 03/1992 | 08/1994 |
| ΕΥΝΙΚΗ (USS PELICAN MHC 53) | Μ61 | 02/1993 | 11/1995 |
| (USS OSPREY MHC 51) | |||
| (USS ROBIN MHC 54) |
Παραχωρήσεις μεταχειρισμένων Osprey
Την Παρασκευή 16 Μαρτίου 2007 πραγματοποιήθηκε στο Τέξας των ΗΠΑ η ύψωση σημαίας των δύο νέων Ναρκοθηρευτικών (Ν/ΘΗ) πλοίων (Mine Hunters Coastal- MHC) τύπου OSPREY του Πολεμικού Ναυτικού. Στην τελετή παράδοσης παραβρέθηκαν πολλοί προσκεκλημένοι, μεταξύ των οποίων και εκπρόσωποι της ελληνικής ομογένειας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ναυπήγησε 12 τέτοια πλοία, το πρώτο εκ των οποίων καθελκύστηκε το Μάρτιο του 1991 και ονομάσθηκε OSPREY. Πρόκειται για το τέταρτο κατά σειρά ζεύγος ναρκοθηρικών του συγκεκριμένου τύπου που διαγράφηκε από την δύναμη του αμερικανικού ναυτικού.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 εγκρίθηκε από το Κογκρέσο η νομοθετική "Πράξη Μεταβίβασης Πολεμικών Πλοίων του 2008", με την οποία εξουσιοδοτήθηκε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να προσφέρει για δωρεάν παραχώρηση στην Ελλάδα τα ναρκοθηρευτικά OSPREY (MHC51) και ROBIN (MHC54). Πρόκειται για τα δύο τελευταία ναρκοθηρευτικά κλάσης OSPREY του Ναυτικού των ΗΠΑ (USN), τα οποία δεν μεταβιβάσθηκαν ή δεν προσφέρθηκαν ήδη σε συμμαχικά και φιλικά κράτη.
Τα δύο πλοία παρέμειναν στις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να υποστούν αναβαθμίσεις συγκεκριμένων μερών του εξοπλισμού τους, αλλά και επιθεωρήσεις για σκοπούς επισκευών και συντήρησης, ενώ η μεταφορά τους στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε με τη χρήση πλοίου τύπου FLO-FLO. Η διαδικασία εκπαίδευσης των πληρωμάτων του Πολεμικού Ναυτικού στα νέα πλοία, αλλά και σε τακτικές αντιναρκικού πολέμου στη θάλασσα, ξεκίνησε οκτώ μήνες πριν την παράδοση των σκαφών και συνεχίστηκε για μικρό ακόμα χρονικό διάστημα.
Με την ένταξη των ναρκοθηρευτικών ΚΑΛΥΨΩ και ΕΥΝΙΚΗ στο Πολεμικό Ναυτικό, εισήλθαν νέες δυνατότητες και τεχνολογίες στην ΔΝΑΡ στην οποία εντάχθηκαν τα πλοία, ενώ συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στις επιχειρησιακές ανάγκες του Στόλου. Τα δύο μεταχειρισμένα ναρκαλιευτικά αποκτήθηκαν έναντι 50.000.000 δολαρίων (περίπου 37.000.000 ευρώ).
Ναρκαλιεία vs Ναρκοθηρεία vs Ναρκοθέτηση
Τα ναρκαλιευτικά ψαρεύουν μια περιοχή με 3 τρόπους: με μηχανική γρίπιση, εκθέτοντας 2 γρίπους με μηχανικά ψαλίδια και όσες νάρκες συναντούν στο πέρασμά τους τις κόβουν και αυτές ανεβαίνουν στην επιφάνεια της θάλασσας. Ο δεύτερος τρόπος ναρκαλιείας είναι η μαγνητική ναρκαλιεία, που γίνεται με ένα καλώδιο φορτισμένο με ρεύμα το οποίο κατά τη διέλευση του ναρκαλιευτικού ενεργοποιεί τις υπάρχουσες μαγνητικές νάρκες. Η τρίτη μέθοδος είναι η ακουστική ναρκαλιεία, με μια σφύρα και ένα καλώδιο φορτισμέναι στην πρύμνη του πλοίου, που ενεργοποιούν αντίστοιχα ακουστικές νάρκες. Και βέβαια υπάρχει και 4ος τρόπος, ο οποίος είναι συνδυασμός μαγνητικής και ακουστικής για μαγνητοακουστικές νάρκες.
Η ναρκοθηρεία είναι η έρευνα μιας συγκεκριμένης περιοχής από το ναρκοθηρευτικό, που πηγαίνει με πολύ μικρή ταχύτητα και με την ανθυποβρυχιακή του συσκευή (sonar) κάθε στόχο που εντοπίζει έχει τη δυνατότητα να τον αναγνωρίζει. Αφού "δει" ότι είναι νάρκη με ένα ειδικό υποβρύχιο όχημα και με μια ομάδα βατραχανθρώπων, που επιβαίνει στο πλοίο, εξουδετερώνεται η νάρκη με εκρηκτικά.
Τα ναρκαλιευτικά έχουν δυνατότητα ναρκαλιείας μιας ευρείας περιοχής με ταχύτητα 8 κόμβων και μπορούν να επιχειρούν σε διάφορα βάθη και σε ρηχά νερά και σε μεσαία και σε βαθιά. Τα ναρκοθηρευτικά επιχειρούν σε μια συγκεκριμένη, περιορισμένη περιοχή με πολύ μικρή ταχύτητα της τάξεως του 1 κόμβου, σε βάθη ανάλογα, μπορούν περίπου μέχρι 60 μέτρα βάθος. Είναι βραδεία η μέθοδος, θέλει πάρα πολύ χρόνο αλλά είναι πιο αποτελεσματικά, διότι ψάχνουν και βλέπουν.
Ως προς τη ναρκοθέτηση υπάρχει η αρνητική και η επιθετική ναρκοθέτηση. Η πρώτη αφορά στη ναρκοθέτηση στενών και λιμένων με στόχο την αποτροπή της εχθρικής πρόσβασης και η άλλη αφορά στη ναρκοθέτηση μιας ολόκληρης περιοχής με στόχο να γίνει δυσκολότερη η κίνηση του εχθρού. Σε περίοδο ειρήνης δεν διατηρούνται θαλάσσια ναρκοπέδια, όμως ακόμα και σήμερα υπάρχουν υπόνοιες για περιοχές στο Αιγαίο και στο Ιόνιο με βυθισμένες νάρκες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
