Το αεροσκάφος σε υπηρεσία

Σε περίπτωση που το Canard Rotor Wing εισαχθεί σε υπηρεσία, θα στελεχώνεται από πλήρωμα ενός ή δύο μόλις ατόμων. Ο σχεδιασμός του επιτρέπει την διεξαγωγή αναγνωριστικών κυρίως αποστολών, για λογαριασμό του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού και των πεζοναυτών, χωρίς όμως να αποκλείεται η χρήση του ως συνοδευτικό αεροσκάφος για την υποστήριξη των χερσαίων ή αεροπορικών επιχειρήσεων. Η μέγιστη ταχύτητα που έχει μέχρι στιγμής επιτύχει ανέρχεται σε 400 κόμβους, ενώ η δυνατότητα λειτουργίας του ως επανδρωμένο ή μη αεροσκάφος αυξάνει κατακόρυφα την ευελιξία του. Αν και κατά το παρελθόν έχουν παρουσιαστεί παρόμοια V/STOL (Vertical/Short Take-Off and Landing) αεροπλάνα, ο συνδυασμός των συμβατικών φτερών και της έλικας διαφοροποιεί σημαντικά το CRW από τους προκατόχους του.

Για παράδειγμα, το επίσης υβριδικό αεροσκάφος MV-22 Osprey της Boeing είναι εξοπλισμένο με δύο τεράστιες έλικες, οι οποίες μπορούν και περιστρέφονται κατά τον οριζόντιο άξονα. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι έλικες αυτές βρίσκονται σε οριζόντια διάταξη και κινούν το Osprey όπως τα συμβατικά ελικοφόρα αεροσκάφη, ενώ κατά τη διάρκεια της προσγείωσης ή απογείωσης μπορούν να γυρίσουν κάθετα προς το έδαφος και να λειτουργήσουν ως συμβατικές έλικες ελικοπτέρου. Δυστυχώς, το MV-22 αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα αξιοπιστίας, αφού δύο αεροσκάφη έχουν ήδη καταπέσει προκαλώντας και στις δύο περιπτώσεις το θάνατο του εξαμελούς πληρώματός τους.

Για το λόγο αυτό, η αξιοπιστία αποτελεί ένα από τα κύρια ζητούμενα για το CRW, που κατασκευάζεται από την Boeing με την στενή συνεργασία και παρακολούθηση του προγράμματος από τον οργανισμό Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) του αμερικανικού Πενταγώνου. Καθεμία από τις δύο πλευρές χρηματοδοτεί την ανάπτυξη του αεροσκάφους με 24 εκατομμύρια δολάρια, ποσό αρκετά υψηλό, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ισχυρές πιέσεις στους υπεύθυνους για την παρουσίαση σημαντικής προόδου.

Στην παρθενική του πτήση που είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί πριν το τέλος του 2002, μία μη επανδρωμένη έκδοση του CRW υπό κλίμακα θα επιχειρήσει αιώρηση σε μικρή απόσταση πάνω από το έδαφος. Σε δεύτερη φάση, θα διεξαχθούν δοκιμές για την μετατροπή της έλικας σε σταθερό πτερύγιο εν πτήση, διαδικασία που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του προγράμματος. Για να επιτύχει στις δοκιμές αυτές, η άτρακτος του CRW έχει επιμηκυνθεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ στο εμπρός μέρος του έχει εξοπλιστεί με δύο ευμεγέθη πτερύγια canards. Οι δύο αυτές μετατροπές αυξάνουν την συνολική άντωση του αεροσκάφους, ώστε να μπορέσει να διατηρηθεί στον αέρα για το απαιτούμενο χρονικό διάστημα.

Χρονοδιάγραμμα ανάπτυξης

2001 Κατασκευή πρωτοτύπου και διεξαγωγή δοκιμών στο έδαφος
2002 Ολοκλήρωση δοκιμών στο έδαφος και έναρξη πτητικών δοκιμών
2003 Ολοκλήρωση πτητικών δοκιμών και ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων

Γ.Ανδρουλάκης - 20 Αυγούστου 2002